Верш Чароўная восень
Чароўная восень. Кастрычнік, а сцюжы – ніякай.
Далонейкі лісця прасвечвае сонца рэнген. Надвор’е
такое… такое…, што… “Божанька, дзякуй!” – за ціхае
шчасце – прымаць па глытку гэты дзень.
За простую радасць і смак ад жыцця-існавання пад
сінню крыштальнаю, пад залаценню манкой. За
ветрыка ласку, за хваляў цяпла цалаванне, за міласць
прыроды, лагоду яе і спакой.
О, дзякуйце неба за тое, што мір спасылае! Шануйце
зямлю, што дае вам і хлеб, і пітво! І слаўце Тварца!
Паглядзіце: ад краю да краю цудоўныя справы Яго, і
на ўсім – хараство!
10.10.2014
(2 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Чароўная фея дагону У бездань і чорныя дзіры Туды дзе карчма і тракціры. Як сцямнее. А з ранку ў пабе ці бару Рэінкарнуй […]...
- Чароўная ноч Чароўная ноч! Маўклівым сваім хараством Маніць тых, хто ня спіць І з надзеяй у змрок паглядае Што спыніцца бег гэтых […]...
- Чароўная песьня Нямігі Аб’явы прыпынкаў ужо не ідуць з галавы, У горадзе шумна і тлумна, няўтульна і пыльна. Замкнутыя дзьверы сабору і Жоўтай […]...
- Не забыцца ўсходаў, закатаў Не забыцца усходаў, закатаў. Помніць буду сустрэчы, расстанні. Ва ўспамінах заўсёды, як святы, З дарагім чалавекам спатканні. І захоўвае памяць […]...
- Па старым парку гуляе восень Па старым парку гуляе восень, Уся ў чырвоным ды залатым, А сэрца плача, а сэрца просіць: “Вярніце летнія дзянькі!” Па […]...
- Запалiце на могiлках свечкi Запалiце на могiлках свечкi Каб на кожную душу прыйшлiсь, Хай у нябёсах спакой будзе вечны Тым, хто тут у зямлю […]...
- Узыход. Малая Люцінка Узыход. Малая Люцінка За акном, прачынаецца сонца, Зіхатлівыя, бурныя промні Прабягаюць па небу бясконца І крычаць мне ў лістоце:”Запомні, Нагадай, […]...
- Яго дудка “Эх, скручу я дудку! Такое зайграю, Што ўсім будзе чутка Ад краю да краю!..” Ф. Багушэвіч. Мая дудка.) Як скруціў […]...
- ХІБА ВОСЕНЬ ВІНАВАТА Хіба восень залатая вінавата, Што туманам ноч заслала берагі, Што лугі шалёна пахнучыя мятай Зацерушаць хутка белыя снягі. Не шукайце […]...
- Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей, мы, любячы, называем Радзімай. Дзяўчыну, што здраджвае найчасьцей, у нашых сьненнях мроім адзінай. Жыццё – […]...
- Новы дзень пачынаецца зноў Новы дзень пачынаецца зноў – Паднімаецца сонца на ўсходзе, І пад гукі касцёльных званоў Людзі ў Храм памаліцца заходзяць. Кожны […]...
- Сакавіцкія воды Люблю сакавіцкія воды – Вірлівыя сокі вясны. Як вены жывыя прыроды, Зямлю напаўняюць яны. Набракне зямля сакавіцай. І раптам, парой […]...
- Восень плача Восень плача… Восень плача на шэрым халодным двары, І слязінкі дажджу мыюць шыбы акон. Мне самотна ад восеньскай гэткай пары […]...
- Восень. Туман Восень. Туман. Дожджык халодны імжыць – Як сярэбраны сон ці падман. Раса на галінках дрыжыць. Абдымаецца вецце шчыльней, Каб сагрэцца […]...
- Непрыкметна падступіла восень Непрыкметна падступіла восень – Хутка пацямнела неба просінь, Выстылі маўклівыя прасторы, He гарыць касцёр на касагоры I плывуць ад лесу […]...
- БРЭСЦКАЯ КРЭПАСЦЬ 1 Крэпасць. Сталая рана на сэрцы. Крэпасць, дзе гадамі цягнуліся дні. Крэпасць. Шрам ад куль не зацягнецца. Крэпасць, дзе паміралі […]...
- Не бойся рукі апячы аб хлеб Не бойся рукі апячы аб хлеб, Бойся горшага- Хлеб апячы аб рукі. Не па кніжцы Пазнай сакрэт Хлебаробскай бацькавай навукі. […]...
- Павай важкай плыве восень Павай важкай плыве восень, Круціць-верціць падалом, Запрасіць бы яе госьцей, Пасядзець каб за сталом. Падзівіцца маладзіцай, Падгарнуцца да бакоў, Пажаліцца […]...
- ПЕСНЯ ПРА ХЛЕБ Так з даўнiны ў баку нашым вялося, Што лепшыя ўсе песнi ў нас – пра Хлеб… Бач, нездарма – жытнёвае […]...
- Маё сэрца ад шчасця рвецца Маё сэрца ад шчасця рвецца, Маё сэрца любові поўна Да цябе, што мяне расціла, Беларусь, ты – мая Радзіма. Мала […]...
- Жыву прашатым… Бо пад восень Жыву прашатым… Бо пад восень, Як выпраўляю ў вырай журавоў, Заўсёды iх даймаю просьбай: “Хутчэй, сябры, вяртайцеся дамоў!” “Ты не […]...
- Хаваю-ся Хаваю-ся У вершах Ад – жыцьця Сь-цяжы-най- Пратаптаннаю На неба У сон-ечных праменьнях За-быцьця Я к-рочу. А у жмен-я-х – […]...
- Мы разам Усё мне аб табе прыпамінае: Шматлікія дэталі, сум і смех, Прыроды з’явы, мне не замінае Адлегласць, бо і ты глядзіш […]...
- Неба Дрэвы рукамi – галiнамi Неба iмкнуцца абняць У вышынi над далiнамi Птушкi на поўнач ляцяць Неба – ты ўсiх аб’яднала […]...
- Рыжая восень над рыжым Нясвiжам Рыжая восень над рыжым Нясвiжам. Сiняе неба над восенню рыжай. Рыжыя думкi як рыжае лiсце. Рыжыкi ў травах… (Усё як […]...
- Бачу восень Восень убачыў пад бярозай Зляцелі лісця і пажоўклі. Я хадзіў па лесе, думаў Думкі толькі трохі змоклі… Пах грыбны вільготны, […]...
- Восень едзе на рабым кані Восень едзе на рабым кані. Сярод свету – разветраны сад. Як калянае лісце калін, Вераснёўскі плыве зарапад. I адрынуты голас […]...
- Восень і Зіма Здароў лістапад любімы! Здароў жалуді жоўтыя мае! Мяцель пакуль яшчэ не вее, Мяккі снег не панавее! Пайшоў на гуляць, а […]...
- Яшчэ не восень, не, не восень Яшчэ не восень, не, не восень, А з рэчкi – вее халадком. Вось пацямнее лесу просiнь, А там – зiма […]...
- Не кажы, не абяцай Не кажы, не абяцай, Не бяры такое ролі!.. Ходзіць сонца. Шэпча гай. Вецер блукае па полі. На зямлю прыйшла вясна, […]...
- Вясна паступова пяройдзе ў восень Вясна паступова пяройдзе ў восень, і толькі жаўтлявых лістоў мільгатня, заплеценых ветрам у лёгкія косы, цяжкую тугу паспрабуе суняць. У […]...
- Падае лісце. Ціхая восень Падае лісце. Ціхая восень У небе. На сэрцы. І на двары. Збываецца ўсё. А што не збылося – Спеліцца яснай […]...
- Восень сапраўдная Гэты восеньскі горад з’ядае ўсмешак абрысы. У марозным дыханні бяроз не чутно цеплыні. У натоўпе ня бачны да болю знаемыя […]...
- Даждлівая восень “Даждлівая восень” Вецер хмары прыціскае Да прамоклае зямлі З неба сее як скрозь сіта Сіратлівыя палі.. Хаты дрэмлюць за пагоркам […]...
- У суніцах З самай раніцы не спіцца: Сёння – самая пара, Каб паехаць па суніцы У лясны таемны рай. Промні-ніці залатыя Скрозь […]...
- Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...
- “Замуціла” восень баль на здзіўленне свету “Замуціла” восень баль на здзіўленне свету. Загадала не у паркаль быць на ім адзетым, а ў пурпурную парчу, у багрэц […]...
- У вас было такое У вас было такое: Праб’ецца сонца з хмары, Кругом шчаслівасць твараў, А ў сэрцы змрок трывогі, Нібы твая дарога Заўжды […]...
- Знічка і знічка Падала знічка адная. Трэба было гэта ёй. Там, сярод зорак блукая, Бачылась неба зямлёй. Ноч, у якой толькі холад, Не […]...
- За ўсё За ўсё, што сёння маю, Што даў мне мой народ: За кут у родным краю, За хлеб-соль без клапот, – […]...