Верш Завея
Завея у душах правіць бал
Ад пустаты і адзіноты.
Бо вельмі доўга панаваў
У сэрцы прымаразак самоты.
І нездарма ўвесь той час,
Калі пануе ў сэрцы шэрань,
Тады і чую ўсякі раз,
Якая ж там сакрыта бездань.
Але ж я веру кожны раз,
калі блішчыць скрозь хмары сонца,
На можа быць так увесь час,
Не можа быць вось так бясконца.
Не стане больш таскі-самоты,
Не будзе сум печ у грудзях,
Не спаліт душу жар бясконцы,
і не згасне святло у вачах.
Ещё вершы:
- Ружавее, пунсавее, задыхаецца завея Ружавее, пунсавее, задыхаецца завея, Сонца высунула з хмар Задаволены свой твар. Па-надлесам, Па-над полем Развінаецца раздолле, I выпырхваюць з-пад ног […]...
- Калі разыйдзецца завея Калі разыйдзецца завея, Жыццю хаўтуры запяе, Пячаткай льду зямлю абложа, А зь ёю думкі ўсі мае, Табе мо’ шчокі адубеюць… […]...
- Ваша Ягамосць Ах, обмануть меня не трудно, Я сам обманываться рад. А. С. Пушкін Рэдкія стрэчы – лёс спракавечны: Позна сустрэліся ў […]...
- Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...
- Заходзь, быць можа Заходзь, быць можа, проста памаўчым, Пра цені пад вачыма не спытаеш… Я пачакаю, пакуль ты… з другім, Куры, я бачу, […]...
- Не памятаю, калі Не памятаю, калі я ўбачыў мора. Паўстала з зямлі, як з твора. Не памятаю, калі я ўбачыў сонца. Промні ішлі […]...
- Зыходзiць сонца па-над Бугам Зыходзiць сонца па-над Бугам, У колер руж фарбуе хмары, I араты iдзе за плугам, Увесь ў сваёй спрадвечнай мары Калi […]...
- Ці верыць? Паверыць бы ў цуд, забыцца на няшчасці… З душы саскрэбсці бруд, не трапіць к зверу ў пашчу. Паверыць у цуд […]...
- Мы тое, чым можам стаць Калі мы нараджаемся, нам безклапотна кажуць, што мы нарадзіліся людзьмі. Чаму так безклапотна? Таму, што мы не падобныя да малпаў? […]...
- Набат Або нам быць? Або не быць? Каму зварот? Сабе? Нашчадкам? Калі неведама, як жыць, Шукаюць гурт, згубіўшы статак. Статычны цень […]...
- Няма ні месяца, ні сонца Няма ні месяца, ні сонца – Усё згубілася ў дажджы, Што лье марудна і бясконца, Куды ні глянь, ні пабяжы. […]...
- Дагараюць свечы Дагараюць свечы, адыходзіць час. Запануе Вечнасць і не стане нас. Застануцца толькі гоні ды вятры, могілкі-пагоркі верныя сябры. Успамінау клунак […]...
- Якое стромкае жыццё Якое стромкае жыццё, І што ні крок, то новы камень, А час сыходзіць у забыццё… І прыдзе час – мы […]...
- Калі гляджу я ў твае вочы Калі гляджу я ў твае вочы, То бачу ў іх амаль увесь свет. І дзень, і таямнічасць ночы, І ружы, […]...
- Шапаціць пад нагамі лісьце ?Шапаціць пад нагамі лісьце, Сонца сьвеціць, але не грэе. І здаецца няма ўжо выйсьця, Паміж намі цяпер завея. Гэта восень […]...
- Завея глея Глей, як алей, між дажджоў і завей. Раз’юшаным ветрам Нібыта сурвэткай Свет атуляе, святло ахінае Радзіму рачулак сваю пакідае. Снегам […]...
- Рамонак Рамонак У рамонка заўсёды сонейка свеціць, Саграе, вітае і песціць, А пялёсткі нібы праменьчыкі ззяюць, Ахінаюць пяшчотай, кахаюць… І такі […]...
- Краіна Белая ў белым Пануе моцная завея, Пайшлі ў скокі віхуры. Хоць дзіўнаватая падзея, Бо сакавік ужо на двары. Як да вяселля маладая Шукае […]...
- О як я вернасці баюся О як я вернасці баюся, О як я вернасці жадаю! Плачу даніну дзіўнай скрусе, Калі табе кажу: “Кахаю!” Плачу даніну […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
- Я вернай быць табе не перастану Я вернай быць табе не перастану, Пакуль ты верны мне, Пакуль без слоў злачыннага падману За наш нябыт раней Ты […]...
- Сцюдзёны дзень душу катуе Сцюдзёны дзень душу катуе І ветрам рве яе на часткі, Празрыстым лёдам сэрца стане Ў дні застылым, учорашнім… Бы ружа, […]...
- А можа, там і ёсць той бераг А можа, там і ёсць той бераг, Дзе сонца цмокае рака, Дзе ў туманах сцюдзёна шэрых Бляск аксамітны лазняка? А […]...
- Намалюйце сонца! Калі ёсць сэнс, дык намалюйце сонца! Хай промні азараюць ваш пакой. Пляваць жа вам, што свеціць не з аконца, Галоўнае […]...
- Казаноўка Успомніў Вёсачку Казаноўку. Ліпень, лета стаіць на дварэ. Вось на досвітку бацька зноўку На рыбалку мяне бярэ. Там ля вёскі […]...
- Учора шчасце толькі глянула нясмела Учора шчасце толькі глянула нясмела, – I развеяліся хмары змрочных дум. Сэрца чулае і млела, і балела, Радасць душу мне […]...
- Омары ) Я ўсё яшчэ мару… Разыдуцца хмары… Калі – небудзь збудзецца… Зранку Прачнуся… Навіну пачую… “Мае беларусы! Я Вам спачуваю… З […]...
- Гора ў Арменіі Гора ў Арменіі У хвіліну, калі аб стыхіі пачула, Адчаем, як токам, душу скаланула. На сэрцы–трывожна, пякуча, няўтульна, Бо гора […]...
- Лета Сцюжа, завея, на сэрцы холад. Нема душа пяе пра злосць. Нехта чорнай рукою пиша, Штосьци лета у нас не збылось. […]...
- Дождж, не плач!.. Я з табою сумую Дождж, не плач!.. Я з табою сумую. Свае слёзы мне ў шыбы не лі. Я ж слабая – сябе не […]...
- Вось кажуць – ісціна ў віне Вось кажуць – ісціна ў віне. А што, калі ў бутэльцы суха? Але гітара слых кране – І верыш: ісціна […]...
- Падманнасць Не ўсё што ярка золатам блішчыць Ў рэчаіснасці ім можа апынуцца. Таму заўсёды вельмі пільным трэба быць, Інакш аднойчы можна […]...
- Мядзьведзь Пардон, Мадам, я не хацеў, і закрануў Вас недарэчна. Вы навялі вялікі цень, схаваўшы ў ім сябе ад печкі. Вось, […]...
- Сцяжынка нябачных слядоў Сцяжынка нябачных слядоў Ланцугом непрыкметна ляжыць, Паветрам прыжатых пластоў Далягляда бязмежнасць блішчыць. Сенажаць дапаўняе прастор Разнатраўем пахучых раслін, Гукавы зліваецца […]...
- У акно гляджу Пісаць аб чым?.. Думкі няма. Муза мяне Знойдзе сама! У акно гляджу – Пра тое, што бачу, пішу. За акном […]...
- Аб рэўнасці Як увосень знікае Маркотнае сонца за свет, То зямля сваё сонца Раўнуе да іншых планет. Сонца дзе прападае Так доўга? […]...
- Лівень Чуваць на лузе гром бясконца. За хмары раптам знікла сонца, Мацнейшы вецер тут жа стаў – Да долу гнуў галовы […]...
- Навошта нам грошы Навошта нам грошы, яны ж не пахнуць? Іх можна знішчыць адным толькі махам. Навошта нам золата і дыяменты, Калі вакол […]...
- Абарона – Твая Краіна Слугі народа сёння шыкуюць. Але нічога – гэта не бясконца, Нібы ворагамі сталіся людзі, Загляне сонца і ў наша аконца! […]...