Верш Непазьбежнасьць
Непазьбежнасьць кіруе часам,
Зачыняе дзьверы мінулага.
Не цікавіць якога клясу ты,
Не чапляе пачуццё гумару.
У нас аднолькавыя суколкі,
Малюнкі на іх-анатомія.
Не лічы па целах колькі,
Такіх жа як мы, бяздумных.
Ты па душах лічы, празрыстых,
Што сэрца цяплом абдымаюць.
Я на фоне сьпяваю песьню,
Ну а думкі ціхенечка граюць.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- З каханай Я прачнyўся… Тваiм каханьнем сагрэты. Вочы расплюшчыў i ў момант гэты… Я прачнуўся. Далонi Твае мяне абдымаюць… Подых Твой – […]...
- Нажытак Знеслі на клады дзядка Яўмена. Зладзілі памінкі земляку. Гаварылі ўсе папераменна: Колькі бачыў на сваім вяку, Колькі працаваў! Лічы – […]...
- Вось ужо дваццаць першае стагоддзе Вось ужо дваццаць першае стагоддзе… А да чаго мы з вамі дайшлі? Да чаго? Стала штодзенным нам Амаль усе, што […]...
- ВАР’ЯТКА Хай зоркі разгараюцца ў нагах І сплетніцы нямеюць ад здзіўлення, Наперакор сабе – ў тваіх руках Мая журба, мой сорам […]...
- Пад адзін грэбень Цяпер ужо такіх выпадкаў мала. Успомніўшы дзявочыя гады, Жанчына ў полі раптам заспявала Ад жалю ці ад нейкае бяды. Узвілася […]...
- Каханне ці любоў Я цябе кахаў калісь, Бласлаўляў імя тваё. Думкі мае нясліся увысь, І сэрца ў грудзёх трапятала маё. Твой твар для […]...
- Сацыяльнае мяса Табе патрэбна прыгажосьць, Не розум, не адказнасьць. Ружовых думак асалода, Прыдуманная сьвятасьць. Праз шкло ідэалізму модных, Бяздумных, плоскіх, прымітыўных. Ты […]...
- Падары, ці Размова дарослых людзей Прашу цябе, мой блізкі чалавек, Насупраць сядзем, паглядзім у вочы. Там, на двары, век абганяе век, А мы з табой […]...
- Ваўкалачая песьня Ваўкалачая песьня. Калі заблукаюсь па гэтаму сьвету І воўчае мяса на мне парасьце, Пачуеце Вы ваўкалачую песьню, Якую ні чулі […]...
- Падключы мяне к іншым Сусветам Падключы мяне к іншым Сусветам! Нацяні сваю тонкую струнку, Каб зрабіўся я файным паэтам, Каб пайшоў я ў тым накірунку. […]...
- Віншаванне Жадаю, мілая, ў гэты дзень яскравага, вясновага настрою, фартуны мудрагелістай прамень, таго, аб чым з надзеяй сэрца мроіць. Вясны ўсмешкі, […]...
- Дзьверы Забываюцца дзеці, забіваюцца ў сэрца куточак. Зачыняюцца дзьверы, забіраецца восень на цьвік. На парозе маім, як анёл, пасынае каточак: Не […]...
- Легкай смугай туману вечаровай цішы Легкай смугай туману вечаровай цішы, Пакладзецца спакой на плечы. Нутро разрываецца, моцна крычыць, Бо нічога ўжо не лечыць. Ты хацеў […]...
- Зверам стань Ты не вершыня светабудовы, Элемент ты складовы, Не лічы, што ты найвышэй… Адракісь ад прытомнасці, Адракісь ад свядомасці, Зверам стань, […]...
- Споведзь алкаголіка Ужо колькі год я на сняданне п’ю ілжу, Глынаю яе залпам… Я пачынаю з раніцы, Паспець каб усю сябе параніць, […]...
- Не падлічыць Колькі сілы ў мары, Мы таго не знаем. Кропель колькі ў моры? – Спробуй, падлічы! Цеплыні бясконца Многа так у […]...
- Тым, каго няма Няма ўжо тых, хто першымі ішлі наперад. Тых, хто народ уздымаў ад самых каранеў. Але ў сэрцы засталася вера, Што […]...
- Ціхутка вецер хвалі гоніць Ціхутка вецер хвалі гоніць. Плывуць няспешна, думкі тояць. Няма нікога, адзін лебядзь. Ім яго думкі добра ведаць. Яны з ім […]...
- Пачуцьці на губах Пачуцьці застываюць на губах Такіх імклівых і прыгожых А думкі ўсе сядзяць ў мурах і іх разбэсьціць мы ня зможам. […]...
- НЕ ВЕДАЮ Каб прыйсці да яго, Колькі трэба прайсці? Каб дазнацца прызнання, Што ў сабе адшукаць? Колькі ў сэрцы пяшчоты І ласкі […]...
- Нядоўга Збудзецца… Лічы, што ўжо збылося… Год за цэлых дзесяць прамінуў… Голас твой згубіўся ў шмагалоссі, І навечна позірк твой заснуў. […]...
- Зноў сумуеш, сябра мілы мой Зноў сумуеш, сябра мілы мой: Вочы апусьціў – і твар журыцца. Кружыць сьвет нясталасьцю сваёй – І няма табе дзе […]...
- Пакуль певень не запяе Як Пётр, ад Хрыста адракуся, Пакуль певень не запяе. Ад смагі пакуль не звалюся, Пакуль жылы ў грудзях не парве. […]...
- М. м Як цягнуцца кветкi да сонца, так я хачу да цябе як дуба каранi моцныя зямлю абдымаюць так жа моцна ўвечары […]...
- Два рыцары Рыцар Сонца, зь мячом, што, як промень, блішчыць, Зь ясным тварам, спакойны і сьветлы. Ты пад ногі мне клаў залачоны […]...
- Хто марамі жыў Хто марамі жыў, мяне зразумее: Я мару з дзяцінства як бусел лятаць, Каб Бог дараваў мне птушыныя крылы, Каб душы […]...
- Ноч снегавеем ахутае душу Ноч снегавеем ахутае душу, Ноч напаткае сэрца між зорак… З ёё адною між стылых калюжын Крочым у свеце без здрады […]...
- Сны пра Беларусь Ніхто не скажа, дзе днявуюць сны, Куды яны над ранкам адлятаюць, У цёплы край, ці ў ледзяную замець, У заўтра, […]...
- О, колькі раз прасіла прабачэння О, колькі раз прасіла прабачэння, Чакала, быццам хворы, паляпшэння І мерыла я крокамі пакой. У тварах у чужых шукала рысы, […]...
- Мне з табою лёгка Мне з табою лёгка, Мне з табою проста Ў дні суровых зімаў І празрыстых вёснаў. Я з табой хацела б […]...
- Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...
- Злыдзень Краіна мая быццам нечым спалохана. Але і не сябрам, і мабыць не ворагам, Тут, між рачушак, азёраў празрыстых, Злыдзень засеў, […]...
- Аднойчы трэба захацець Аднойчы трэба захацець, Хацець, не гледзячы на думкі, Перакананні захацець, Парваць на тысячы малюнкаў На пошласць свету напляваць, Парваць шаблонаў […]...
- ЁН, ЯК і ТЫ Ты, пэўна, патрыёт сваёй краіны? Яе раптоўна, ты, як злодзей, не пакінуў? Вунь колькі зім ты з кіслай мінай Замежныя […]...
- Люблю я навальніцу ранкам шэрым Люблю я навальніцу ранкам шэрым, зь вятрыскам, мякка дзьмуючым у твар, зь бялюткім небам, бы аркуш паперы, што думкі схоўвае […]...
- Родныя гукі Зноў абуджаюцца родныя гукі, Я не самотны – натхненьне са мной. Думка трывожная ў часе разлукі Цягнецца звонкай ігранай струной. […]...
- Зэльвенская дарога “Кляновы лісток на падвор’ечку разаслаўся. Малады малойчык у дарогу сабраўся. Сеў за сталом, мёду з віном напіўся, У дарожаньку спазьніўся”. […]...
- Вось і новы закончыўся год Вось і новы закончыўся год Перапалкай тваіх дэпутатаў I тваёй перапалкай, народ, У бясконцых, бясплодных дэбатах. Колькі злосці і колькі […]...
- Ты не лічы ў хвіліны нематы Ты не лічы ў хвіліны нематы Маіх папрокаў крыўдных і ўчынкаў. Так, я ўжо не святы, Святая, мусіць, ты, Калі […]...
- Дабранач Або дваццаць два радкі Мая ціхенечка ўзнялася, і пацягнулася з вачэй. Чаго ж не сьпіцца небараке? Па калідоры – тэп, […]...