Верш Мадонна з нябыту

Мастаку А. Кузьмічу

У нябеснай жанчыны блакітная кроў
і з валокнаў сінечы сатканае сэрца.
Яна любіць гуляць на руінах муроў
і чакаць, покуль грэх з пакараннем сальецца.

Яе першым каханым быў прывід-вар’ят,
што пакінуў сляды пацалункаў на вуснах.
А прызначаным лёсам стаў баль-маскарад,
залучыўшы мадонну ў палон свой спакусны.

І багіня, і служка ў абліччы адным
у пакутах мелодыю свету стварае.
Голас Вечнасці ціха спявае аб тым,
што яе таямнічасць зусім не зямная.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Каменная пліта Каменная пліта. Квадрат. Калісці вольны камень. Загнаны геамэтрыяй у палон, Ён служка чалавека, раб. Ён надмагільны камень. Стаіць, ахоўвае спакой […]...

Вяртаюцца з нябыту Спалілі рукапіс яго, затым – філосафа самога пякельны спапяліў агонь за праўду пра людзей і бога. Пасля, за горадам, з […]...

Беларуская мадонна на зыходзе дня Беларуская мадонна на зыходзе дня: З цеплынёй душы прыгожай у моры хараства. Усмешка паглынула думак мітуслівасць, У гармоніі сапраўднай – […]...

Палон Прыдзе дзень той, калі ты скажаш мне хопіць… Я не буду спрачацца і працягну далонь… Ты рашуча і цёпла сваёй […]...

Да Бога Божа Адвечны, Божа Магутны! Зноў вымірае народ Твой ў пакутах. Мала цярпеў ён зьнявагу і войны? Колькі жыцця забірае Чарнобыль! […]...

Мацней даражу Нікому жыцьцё паўтарыць немагчыма, Даецца ашчадна і шчодра – адно. I як бы зязюлька яго ні лічыла, А фініш бязьлітасны […]...

“Замуціла” восень баль на здзіўленне свету “Замуціла” восень баль на здзіўленне свету. Загадала не у паркаль быць на ім адзетым, а ў пурпурную парчу, у багрэц […]...

Апранулася восень у шалік лістоў Апранулася восень у шалік лістоў, У сукенку пажоўклага свету… Капялюшык з халодна-гуллівых вятроў Пасуе ёй, а мне так нясцерпна… Нібы […]...

САЛАВЕЙ Толькi сонца прагляне – Ладзiць баль салавей, Ухваляе ён ранне Шчырай песняй сваей. З цэлым светам у згодзе, Ладзiць баль […]...

Гомельская восень Цвітуць белым цветам каштаны. У восеньскім парку старым. Калышуць іх вэлюм туманы І травіць ад вогнішчаў дым. А вецер, зрываючы […]...

Мы твае немаўляты, жыцьцё Мы твае немаўляты, жыцьцё, Твае ласкі малочнае, песты, За рукою тваёю слухмяна ідзём, У абліччы сваім чалавечым. Паасобку, ці цугам-гуртом, […]...

Жнівеньская ноч як звар’яцела Жнівеньская ноч як звар’яцела, Развязала чорныя мяхі. Сотні тысяч зорак пераспелых Сыплюцца на мокрыя імхі. Галаву і сэрца мне працяла […]...

Захавай маю мову, чарговы наш век Захавай маю мову, чарговы наш век, Захавай, як лясы, сенажаці, азёры, Як світанне ў расе, я сцяжынку ў траве, Як […]...

Сонца ў небе дзесь высока Сонца ў небе дзесь высока Ярка свеціць у зеніце. Так твая любоў здалёку – Свету промень у цямніцы, У якую […]...

Днi на зямлi твае Сонца ведае свой захад. Псальм 103:19 Днi на зямлi твае, Як дзень адзiн. Калi ён скончыцца – Нiхто не скажа. […]...

Ён нарадзіўся ў дзень вясновы Ён слухаў волжскіх хваль размовы Пад іх напеў ўздымаўся, рос… Ён нарадзіўся ў дзень вясновы, I свету ён вясну прынёс. […]...

Што такое канец сьвету? Што такое канец свету, Хто сябры яго пакажа? Можа атакуе чорт планету, Ці вайна сатрэ ўсіх у сажу? Што такое […]...

Раве над морам, б’е віхура Раве над морам, б’е віхура, За валам вал, нібы гайня. Ды толькі б як не выла бура – Жыве па-свойму […]...

АДКУЛЬ Я РОДАМ Адкуль я родам – з цеплыні, ці з снежных зім? – З рэпрэсіўных сталінскіх гадоў я родам… У снежні месяцы, […]...

Цвярозым быць – навошта жыць?! “Цвярозым быць – Навошта жыць?!”, – І нехта зноў жыццё камячыць, Пачаўшы піць, Ды гэтак піць, Што свету белага не […]...

Утопія …калі дыхаецца нам адным паветрам, і часам адным жывецца, чаму б чалавецтву – тым, у каго насы “па-” і супраць […]...

Вы слухалі музыку ночы Вы слухалі музыку ночы – Высокую музыку свету, Калі нарастае аднойчы Туга, калыхнуўшы планету? Калі патанае ў міжзор’і Зямля і […]...

Песня менестрэляў На папялішчы кахання Знікнуць былыя мары. Толькі гучыць у сэрцы Сумны напеў гітары. Плачуць бясслёзна вочы, Твар – як загіпсаваны. […]...

Бог прыйшоў на грэшную зямлю Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Для людзей святло вялікае заззяла. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. […]...

Ты пайшла Ты пайшла, ты чамусьці пайшла, і я стаў калодзежам без вады, стаў вясновым кустом без лісця, але болей за ўсё […]...

ГАРАСКОП Ты і я – аднолькавыя лічбы ў гараскопе гэтага жыцця. Удвая нябёсныя абліччы захіляюць нас ад небыцця. Недзе там, ля […]...

Падатак (Балгарская балада. XVI стагоддзе) Галашэнне бабак, галашэнне матак – Зборня панаехала адбіраць падатак. Па ўсмешцы роднай – ад кожнага плачу, Ад кожнае хаты – […]...

Сюр-настальгія БЛедны саван, сатканы для згубнага шлюбу з туману, Душыць ЕНкі аб волі і рэшткі пасечанай веры. У прасторы ЛУнаюць сляпыя […]...

Сінеча нябёсаў Сінеча нябёсаў, І вецер паўночны, Сады зацьвітаюць, І ранкам марозна. У сад пракаветны Ступаю нясьмела, Між дрэў там блукае Чароўная […]...

Беларусы свету БЕЛАРУСЫ СВЕТУ Беларусь святая, Зноўку нас вітаеш Родных хат дымамі, Крыламі буслоў, І ў маленства наша Зноўку нас вяртаеш, Клічаш […]...

Жанчына з сумнымі вачыма Жанчына з сумнымі вачыма, табе пасуе колер здрады… Ад кос світальных вадаспадаў пагляд адвесці – немагчыма. Ты ўсміхаешся скрозь сон […]...

Арліны храм. Узмежак беразовы Арліны храм. Узмежак беразовы. I твар сялянкі жытна-верасны. Усё ў адным злілося перазове – Нашэсце грому, ласкі і вясны! Шугнула […]...

He адпускай мяне, не адпускай He адпускай мяне, не адпускай. Я лёгкі ліст адной мінальнай восені. Як б’ецца на запясці жылка просіні! He адпускай мяне, […]...

Цяжар душы – цяжар паднебных хмар Цяжар душы – цяжар паднебных хмар. Яны ідуць – грымотаў спелых сховы – Самлелыя, як грузныя каровы, Што не падоены […]...

Боба і слон. пераклад песні з аднайменнага к. ф Дзе баабабы выйшлі на схон жыў на паляне ружавы слон. Можа і быў ён крышачку шэр. Боты насіў ён – […]...

Па сутарэннях душы Па сутарэннях душы, Па лабірынтах свету, Па цёмных ночах, Шэрых днях, Бяжыць – сляпы, знявечаны, раздзеты. У бясконцых марах чалавек […]...

Ноч асенняя дыктавала Ноч асенняя дыктавала Незнаёмыя вершы мне… Еўфрасіння і Янка Купала Адлюстроўваліся ў акне. Так сабраліся сёння разам На пісьмовым адным […]...

Сто раз Сто раз уваскрэсне і памрэ Мая душа ў абліччы новым. Быць заўтра ноце”до” ці “рэ”? Слугой Хрыста ці Казановай? На […]...

Насуперак усім вятрам Насуперак усім вятрам мы ўпарта выпрастаем крылы і паляцім скрозь горкі дым з драконам палка-маладым у край, дзе злыя кракадзілы […]...

Асенні баль Апошні баль асеніі… Паўсюды таньчыць лісце, Зняважыўшы прыстойнасць ўсё круціцца шалёна. Стары тужлівы вальс нам вецер зноў насвіствае І кружыць […]...