Верш Ссохлая груша
Ссохлая груша стаіць сірацінай.
Галіны, як рукі бабулі старой.
Апошнія ўжо дажывае часіны
Сэрца жывое пад шэрай карой.
Вецер, што некалі быў закаханы,
У квецені белым яе засынаў,
Душу атруціў нягодным падманам,
Лісце растрос і галіны зламаў.
Ёй абыякавы позірок кідае,
Гне і хістае, і хоча зламаць,
Апошнія сілы яе адбірае,
А дрэвы не могуць ад болю крычаць.
Юную вішню-ахвяру чаруе,
Шэпча ёй нешта вясновай парой.
Яму ўсёроўна, што нехта гаруе.
Што сэрца жыве пад шурпатай карой.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Дзень пакрысе дагарае Дзень пакрысе дагарае, Так, як і думкі мае. Вецер ціха галіны хістае, Дрэвам сумныя песні пяе. Месяц у небе вісіць […]...
- Глыбокая восень Дрэвы ў змроку за Сожам – Вываратнямі-карчамі. Усю ноч каля іх трывожна Птахі начныя крычалі. Пад навіссю хмар азызлых У […]...
- Знявечаны пёс Знявечаны пёс. Хворы. Вецер хістае. Калісьці быу лоск, а цяпер ледзь кульгае. Пад скурай мароз, а у вачах стыне вечнасць. […]...
- I каб не хварэла мама – Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з iм таксама, Што яшчэ нам усiм патрэбна? Не грашыць, жыць паслухмяна. […]...
- Чалавеку не добра ў жыцці аднаму Чалавеку не добра ў жыцці аднаму, Сэрца, кветка нібы не раскрытая, Нехапае ні сілы, ні шчасця яму, Сэрца-кветка дабром не […]...
- Подыхі восені Подыхі восені… ***************************** Першыя подыхі восені – Золкія ночы і раніцы. Сонейка ўсмешкі апошнія. Хмары гуртамі збіраюцца. Ціха злятае ў […]...
- І КАБ НЕ ХВАРЭЛА МАМА! (Пажаданне маленькай дзяучынкі пад самае Ражство) Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з ім таксама, Што яшчэ нам усім […]...
- Жыве Беларусь, жыве Жыве Беларусь, жыве I будзе, i будзе жыць У сэрцы маiм, ў галаве Гучыць гэты лёзунг, гучыць Нiбыта няма яе […]...
- Вецер галін не хістае Вецер галін не хістае, Звонкім лісцём не шуршыць. Восень стаіць залатая I на зямлі і ў душы. Лёт павуцінкі іскрыстай, […]...
- Расправа Хістаецца бяроза ў двары, Выкручвае галіны-рукі вецер, Гне тонкі стан да самае травы. За што такая кара ёй на свеце? […]...
- Студзеньскае Зіма зноў сыпле мяккі снег, А бель – аж вочы адбірае, І нечы ранні санны бег Завея следам замятае. На […]...
- Наш шлях Журботныя прагалы, дзе ні гляну, I ў сёлах, і ў лясах. Гарэлы клён схіліўся да паркану, Сам чорны, як манах. […]...
- Стогнуць дрэвы пад востраю “шведкай Стогнуць дрэвы пад востраю “шведкай”, Збітым птахам ляцяць да зямлі. Абдымаюць апошні раз сцежкі, Пакідаюць у зямлі карані. За валюту, […]...
- Як кожны крок – нібы па крапіве Як кожны крок – нібы па крапіве, Спыніцца спакушае роспач болю. Згубіўся шлях у сонечным жніве, І невядома, хто б […]...
- Апошнія словы Ніла Гілевіча Чароўнай мелодыяй сэрца жыве, Душа пачынае спяваць, Фантазія ў небе павольна плыве, Пачуцці высока ляцяць Эмоцыі шлях пракладаюць, Учынкі апоўдні […]...
- Каханне ёсць! Жыццё, без веры ў каханне Шчаслівым не захоча быць, Бо сэрцу доўгае чаканне Не зможа шчасце засланіць. Апошнія сабраўшы сілы, […]...
- Толькі птушкі могуць так любіць Толькі птушкі могуць так любіць Неба сінь, вясны прастор бязмежны. Толькі ім, свабодным і бязгрэшным, Так салодка і прывольна жыць. […]...
- Адраджэнне Здаецца, яшчэ ўчора ля ракі Хмызы стаялі голыя, як драбы. І, голле параскінуўшы ўбакі, – Дубы ў палях, як сушаныя […]...
- Пра што гэта думаюць дрэвы Пра што гэта думаюць дрэвы, У дрэў якое жыццё, іх шум – ад радасці спевы ці, можа, ад болю выццё? […]...
- Баравіковае Апошнія нажыткі лесу – Грыбы, Асеннія грыбы. I з драмняку ў драмняк я лезу, Ад павуціння твар рабы. Нагамі верасы […]...
- Ніфрыт Я не веру, што сэрца ўмірае, Я не згодна, што дух не жыве. Дзве паловы ў яблык з`яднае, Хто далонню […]...
- Сівая жанчына стаіць ля крыніцы Сівая жанчына стаіць ля крыніцы, Над ёю плывуць сакавіцкія хмары. I глянуць жанчына ў крыніцу баіцца, Баіцца пазнаць нечаканую старасць. […]...
- Ціхі верш Ціхая засень старэнькай альтанкі. Ціхае шчасце – Шэпат каханкі. Ціхія гукі. Цёплыя рукі. Лісця чаромхі вячэрняя споведзь. Вусны дыханне спалохана […]...
- Нашы лісты 1. Нібы лісточак на рацэ – Маё пісьмо у тваёй руцэ… Патоне ён – ці паплыве? Душа мая у ім […]...
- На крыві Халодны павеў ураганнага ветру прыводзіць цябе ў нечаканы экстаз. Апошнія крокі… Апошнія метры… I знікне ў нябыт пустата збітых фраз. […]...
- Гэтыя бровы ўразлёт Гэтыя бровы ўразлёт, Гэтыя вольныя вочы Могуць з душы скінуць лёд, Могуць дашчэнту сурочыць. П’ю смелы зірк па глытку, I […]...
- Палет свінні Палет свінні Жарт Свіння за вескаю бруд рыла. Нарыла скарб – купіла крылы. І над зямлею колькі сілы, Бы непрытомная […]...
- Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў, Тысячы скалечаных сэрцаў, Тысячы знявечаных душ На сто мільярдаў драбнічак-аскепкаў І становяцца ледзяшамі, Бо ўтвораны […]...
- Жыццё падарыла нам дзіва Жыццё падарыла нам дзіва: Як ветрыку лёгкі павеў, Аднойчы пачуеш – “Радзіма”, Пасля зразумееш – навек. I будуць дарогі вяртацца […]...
- Жыве Жыве пад кустамі зайчо, І птушка на дрэве жыве. Ля дома гуляе шчанё, А гусі плывуць па вадзе. На даху […]...
- Застольная Няхай жыве паўкварта, А то няхай і больш Такое моцнай, вартай, Каб аж глушыла боль. Жыве хай хлеба луста, Здабыта […]...
- Калі паветра празрыстае Калі паветра стаецца празрыстым, Нібы паненка скідае спадніцу, Ценем няўлоўным, пажадным, ўсёісным Ты прыпадаеш да ейнай суніцы. Так, нібы Пан […]...
- Расце крапіва Расце крапіва каля тыну старога. Няма ў двары ўжо болей нікога. І кажа яна: “Паважаны мой, тыне, Я цяпер тут […]...
- КУРАПАТЫ Памятай, злыдні ня маюць сумлення. У іх сэрцах лед і камень Яны могуць дзяцей пакрыўдіць Яны могуць “стрэліць” у маці. […]...
- МАЁ ХАЦЕНЬНЕ Я не хачу цябе, як зайца хоча воўк! Як паляўнічы хоча птушку, цябе я не жадаю… Я, нават, не хачу […]...
- Бярозкавы мары Бярозкавы мары Плывуць аблокі над прыціхлай вёскай, Кудысьці іх халодны вецер гоніць, Плывуць над полем з тонкаю бярозкай, Яна аб […]...
- Не вечар – ранак Аб чым завея мне скуголіць. Як быццам хто яе няволіць? У сэрцы смутак прарастае. А душу ветруга хістае. Прэч ад […]...
- Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...
- Не рабіўшы дрэннага нікому Не рабіўшы дрэннага нікому, Жыць хачу на гэтае зямлі. Не жадаць ніколі зла другому, Адчуваць, як боль чужы баліць. I […]...
- Горад сляпых Ці могуць дарогу знайсці невідушчыя, Што бродзяць у цемрыве ісцін падманных? Навобмацак ходзяць, Грувасцяцца лбамі, І лезуць на сцены, таму […]...