Верш Прыварот

Ещё вершы:

1. У зорным гамаку У зорным гамаку… **************************** У кішэнях свішча вецер – Хай сваволіць, так і быць. Адзінота дом мой меціць… З ёй […]...
2. Я амаль што цябе пакахаў Што я гэтак даўно не з’яўляўся, Ты прабач – я ўжо ачуняў. Запытаеш чаго я спужаўся — Я амаль што […]...
3. Весны жаданне Гляжу у даль, чакаю Я так вясны жадаю Как былі крумкачы, пралескі I сонейка у чыстым паднябессі I гэта моцнае […]...
4. Падала зорка Падала зорка з неба, – Я загадаў жаданне. І мне жаданне гэта Марай вялікай стала. Бог за маё старанне Узнагароду […]...
5. Калі трымае маці на руках – Калі трымае маці на руках Свайго малога, мне здаецца – маці Трымае чалавецтва, што ў вяках Жыве, як светлы […]...
6. Трыццаць з чымсці Маладзейшыя( за нас)­ у начных клюбах, дзе толькі не клацай­ дзюбай I хутка лаві свой др­айв Старэйшыя(за нас) ш­укаюць свой […]...
7. Адцурайся ад моцы рэцэнзій Адцурайся ад моцы рэцэнзій над прачытаным безадказных; ад малітвы – як быццам – заўчасных; быццам кат, маю * карму, у […]...
8. Дыямент кахання Няма яго, мусіць, на нашай Зямлі. Вядзьмак яго любую плакаць прымусіў, Святлом дыяментаў яе счараваў. “Не любіць! Забыўся”- Нягоднік ёй […]...
9. У абарону беларусаў Мне надакучыў сцёб…над беларусам… І надакучыў так таму, што куча ўсяго таго лайна, што валіцца мо з сонму дзірак нам […]...
10. Тэлефануй у час любы Тэлефануй у час любы, Мой любы. І калі сорамна нібы – Вярнуць бы Прысутнасць губ і мой давер, Паверыць, Што […]...
11. Каго шануем? Яны шануюць Пушкiна – як бога, Вялiкiм i магутным стаў народ, У будучыню – ясная дарога, Амаль няма для рускiх […]...
12. Шкарпэткі для ўнучкі Шкарпэткі для ўнучкі Ніткі пяшчотна-ружовыя Ля грубкі ў клубок звіваю. Звяжу з іх шкарпэткі новыя- І час, і жаданне маю. […]...
13. БАЛАДА МІХАСЯ РАМАНЮКА (3.01.1944-4.09.1997) Твой саламяны капялюш, нібыта німб, Над беларускімі дарогамі плыве Туды, дзе хат гасціннае святло, агні Кастроў, крыжы, што на […]...
14. Робім да стомы. Цягнемся. Марым Робім да стомы. Цягнемся. Марым. Век здаганяем. Героямі ходзім. Ззяем, як сонца. Чарнеем, як хмары. Нешта губляем. Амаль не знаходзім. […]...
15. Маё Некамфортна мне ў маім жыцці. Мне здаецца, не знайшла я свайго месца. Спешныя рашэнні прыняў ты, А цяпер плаці цаною […]...
16. Амаль кахаю А я яго амаль кахаю…. Зрабіць нічога не магу… Ад позірку яго я таю… Але ня ведаю чаму…. Як быццам […]...
17. Пагарджаем мовай Што можа быць чароўней роднай мовы? Яна цудоўнай музыкай гучыць, Ды мы забылi з часам продкаў словы, Ад iх зусiм […]...
18. Прысуд Хто ведае, пра божы суд? Калі? І дзе? У чым ён будзе? А што калі яго прысуд Здяйсняецца праз Вас, […]...
19. Сон неспакойны мой “Нельга вытрываць Бездар такую… Скарб свой, мабыць, Хутка спакую… З’еду я пашукаць Свайго шчасьця… І туды, дзе… Сапраўдная ўлада… Дзе […]...
20. Каваль Зранку ў кузнi чуцен звон, – Гэта так шчыруе ён Мой асiлак, чараўнiк, Што да сэрца мне прынiк. Каваля свайго […]...
21. Працавіты Пабудаваць жыццё – як атрымаць свабоду. Я буду майстраваць падмурак лепшых дзён. У працы я знайду спакой і асалоду, Знайду […]...
22. Дрэва шчасця Дрэва шчасця – унікальная знаходка, Што пад Лепелем, у Окане, расце: Два ствала з адзінай кронай – аднагодкі – Быццам […]...
23. МУЗА Бяжыць дзяўчо сцяжынкай палявою (Як матылёк…) i – ловiць матыля. Дзяўчынка – З белабрысай галавою – Прычына радасцi маёй i […]...
24. Не падайце духам, браты! Там, дзе пануе гнусь Камунафашысцкай сілы, Помніце, ёсць Беларусь- Бог наш да самай магілы. Не падайце духам, браты, Кіпіць у […]...
25. Лёс лесу Ахвярны лёс старых бароў: Калі жывіца нам патрэбна – Лязо паблясквае срэбна – Мы ў дрэва адбіраем кроў. Чаго не […]...
26. Жыве Беларусь, жыве Жыве Беларусь, жыве I будзе, i будзе жыць У сэрцы маiм, ў галаве Гучыць гэты лёзунг, гучыць Нiбыта няма яе […]...
27. Мара з ма Памылкі ўсё? Што я раблю? Я спадзяюся, ёсць памылкі. І выпраўляць іх не хачу. Яны нагода і падтрымка. Калі іх […]...
28. Развіццё Памылкі ўсё? Што я раблю? Я спадзяюся, ёсць памылкі. І выпраўляць іх не хачу. Яны нагода і падтрымка. Калі іх […]...
29. Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...
30. Ад вытокаў Гатовы памерці, гатовы знікнуць без нагоды І мроіцца лепшань, калісьці там быўшая Імчыць наўздалёк, як закладзена з зароды Сярод пакаленьняў […]...
31. Каб твая ружа расцвiла Ў майго кіта амаль фантан А заўтра болей будзе Як з райскім садам выйдзе зман, То вылью ўсё на грудзі! […]...
32. Толькі ўспыхнуць у полі Толькі ўспыхнуць у полі Рабацінкі праталін – Б’ецца вырай у сэрца, Як агонь навясны: Салаўіная рэчка, Салаўіны світанак, Салаўіная памяць […]...
33. Я будаваў свой карабель Я будаваў свой карабель. Ды дзе мне плыць? Усюды мель… І ён вялізны быў Бы гмах, Ды чэрап быў на […]...
34. Пісьманосец Стан прываблівы, рухавы, сумка пісем поўная. Пісьманосец, пісьманосец, вочанькі зялёныя! На нагах у пісьманосца боцікі нязменныя. Пісьманосец, пісьманосец, валасы праменныя! […]...
35. Апошні лісток На галінцы вісіць Пажаўцелы лісток, Сірацінка дрыжыць І ад вільгацці змок. Ён не хоча ляцець у апошні палёт. “Ах, каб […]...
36. Далёкі гром Маланка вогненным багром Цяжкія крыгі хмар разводзіць, Па небасхіле ўладна ходзіць Далёкі гром. Цярэбіць пушчу напралом, То глуха стогне, то […]...
37. Набат Або нам быць? Або не быць? Каму зварот? Сабе? Нашчадкам? Калі неведама, як жыць, Шукаюць гурт, згубіўшы статак. Статычны цень […]...
38. Над краем старажытным Над краем старажытным Сёньня хмары, І клёнаў золата Спакою не дае. Умольны погляд свой Ськірую ў неба-мару І папрашу у […]...
39. Не глядзі Не глядзі на мяне, не глядзі, адыдзі, Не чаруй так сабой і наяве, і ў сне! Ты смяешся з мяне… […]...
40. Вам не сорам?! Часам кажуць мае аднагодкі: У Беларусі цяпер – небыцце, А калісьці славутыя продкі За яе аддавалі жыцце… Не маглі, не […]...