Верш Успамін
Адно толькі імгненьне
Бывае ў жыцьці,
Чароўнаю казкай
Былі сустрэчы з ім.
Зоры на небе мігцелі
Асвятляючы шлях,
Зямля з травой шапацела…
І ўсё дзеля нас.
Хутка дні праляцелі,
Скончыла лета ўладарыць.
Ночы цямнейшымі сталі…
І надышло растаньне.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Жанчына і лета Жанчына і лета Пасталела лета Між бяроз адчай У гадах кабета З нову не пачаць Памяняла фарбы Шчырасцю узяло А […]...
- Ёй Толькі дзве ночы… І толькі гэтыя вочы Мяняюць усё, Да чаго розум так напружана крочыць… “Не збочыць…”, – чую голас […]...
- Твая назаўседы Як артыстка я са сцэны Вершы ўсе адно чытаю. Для мяне асіны сцены, Неба-дах над родным краем. На валун стары […]...
- Успамін каханага Ці памятаеш ты, Як ранняю вясной Зіхцеў на небе месяц малады? Як ён трымцеў У золкай, зорнай вышыні, Як марыў… […]...
- Верш пра белы наліў Белыя яблыкі, першыя яблыкі лета, са скурай пяшчотнаю, бы ў немаўляці, хрусткія, як белы зімовы сьнег. ваш водар мне не […]...
- Успамін пра лета На ўзлеску вітае спелы водар сунічны, Ручаёк працякае з вадою крынічнай. Побач птушкі спяваюць вясёлыя песні, Кветкі тут расцвітаюць кожны […]...
- Тры дрэвы Тры дрэвы вiдаць мне, як выйду на ганак Тры дрэвы вiдаць мне, як гляну ў вакно Тры дрэвы – запозна, […]...
- Дзеля маладзеля? * * * Дзеля маладзеля? Дзеля дабрадзеля Мама доню біла Вербнаю нядзеляй. Біла-незабіла. Біла-галубіла: – Доля мая, доня, Што ж […]...
- Тутака ні літасьці, ні веры Тутака ні літасьці, ні веры, А жыцьцё – няўтульная турма, Сектар працы, камера кватэры, Калідор грамадскага ярма. Тут жывуць раптоўна […]...
- БАЛАДА ВОЛІ КАСТУСЯ КАЛІНОЎСКАГА (2.02.1838-22.03.1864) Беларусь-не царам маскоўскім, Беларусь-не варшаўскім панам! Алесь Дудар Што выбраць: волю ці няволю?- Хутчэй для здрадніка пытанне. У змагара […]...
- Наша марка Трактар маркі савецкай Другам выйшаў удаль – На Ўрале здабыта, На Урале адліта Наша моцная сталь. Хіба ёсць што на […]...
- Ты чакай мяне, толькі чакай Ты чакай мяне, толькі чакай, Як чакаюць вясну штогоду. Як чакаюць у дождж пагоду, Ты ў расстанні мяне чакай. Я […]...
- Успамін, за 283 дня Або праз 103 днi Хлопчык меньшы ўзяў у руку руку больш, мо і сястры. Той дзяўчынке надта сумна стала ў […]...
- Рукі маці Іх цалавала зямля Сваімі пясчанымі вуснамі I каласамі; Неба спякотай, вятрамі, дажджамі Іх цалавала. Пража нямала З іх выпіла ў […]...
- Пайду я ў сонечнае лета Пайду я ў сонечнае лета, Нап’юся хмельнага настою, – Настою сонца з цёплым ветрам, З травой духмянай лугавою. Пайду, паслухаю […]...
- Мой родны куточак Вітаю цябе, мой радзіны куточак, Старэнькая хата, вішнёвы садочак, Ігруша ля ганку ўся ў квецені белай, Калодзеж з драўляным зрубам […]...
- Салаўіныя ночы Чэрвень зноў побач крочыць, Ад вячорку да рання. Салаўіныя ночы Нагадалі каханне. Тое, што заблукала Дзесьці там у начы. Можа […]...
- Успамін пра дзяцінства Як прыгожа пяе ранні птах, Яго спеў успамін пра дзяцінства навея: Як у ноч, калі гром грукацеў у дварах, Над […]...
- Успамін былога вяскоўца У горадзе жыць – жыць зручна. Кран павярнуў – і тут жа вада ў цябе пад рукой. А помніцца, як […]...
- Успамін дзяцінства Зіма. Завея. Снег да даху. І чорны вецер за акном. Жах забіраецца пад паху і спіць, скруціўшыся клубком. А нехта […]...
- Успамін пра родную хату Хата мая, хацінка – У абдымках яблынь і сліў. Сэрца майго часцінка. Свет, дзе ты іншым быў. З цёплай ласкавай […]...
- Аб дубе успамін Туд дуб стаяў заможны, і магутны. Яго у паводку Неман абдымаў. Гады мінулі, вынік справы той паскудны. І Неман пад […]...
- Успамін пра Свята Успамін пра Свята Калі вечар зімовы заўзята Шчэрыць чорныя зубы праз шкло, Ўспамінаецца Боскае Свята, Што ў далёкім дзяцінстве было. […]...
- Перадлетняя Калі розум цягнецца ў лета і віруе, нібы вулкан, пачастуйце яго цыгарэтай і адпраўце яго ў канкан. дабівайце праклятую сцюжу […]...
- Мы розныя Забрала думкі восені турма, І шэпча пад нагамі лісце позняе, Што мы з табой сустрэліся дарма – Мы розныя. Мы […]...
- Успамін пра маленства – пераклад Марына Влада Верасень Васільковае поле, Зацянённае з краю бярозкамі, Ты пакліч удалячынь І як страту маленства вярні – Басаногае, любае, мілае, Хоць з […]...
- Кахаў, кахаю і буду кахаць Кахаў, кахаю і буду кахаць, А ёй падалося, хачу абражаць, Каханых ніколі не абражаюць, Каханых толькі кахаюць. Кахаюць без мэт […]...
- Жоўтай восені сумны звон Жоўтай восені сумны звон Зноў паціху трывожыць сэрца. Неба шэрага парасон Зрэдку промнямі усміхнецца. Нетаропка, нібы пастух, Вецер лісце дарогай […]...
- Народныя гулянні Нешта робіцца ня так у Краіне “небарак”:выйшлі увечары гуляць, а вакол АМАПа раць. Толькі селі на метро, як спынілася яно. […]...
- ГОМАН ГОМАН Разняволенасць, лёгкі ветрыка шум, Пах квяцістага, цёплага лета. У паветры разтомленым калыхаецца сум Між ружова-чырвоных непадробных кветак. Ветрык хваляй […]...
- Адцвілі ў полі кветкі Адцвілі ў полі кветкі, Зжалі жыта камбайны, Сталі голымі палеткі, І прыйшлі к нам халады… У небе шэрым бродзяць хмары, […]...
- Я хацела ўбачыць анёла Я хацела ўбачыць анёла, Што за спінай нячутна стаіць, Усміхнецца, калі мне вясёла, Калі дрэнна, падкажа як жыць. Я хацела […]...
- А БЕЛАЯ РУСЬ ПіШАЦЦА ЗЛіТНА Вы не з Палесся? – Не, мы з Міншчыны, Такія ж вёскі, справы звычныя. Такія ж людзі з працай у […]...
- Калі на Зямлі застанемся у двух Калі на Зямлі застанемся у двух, То лёгка насустрач убачым дарогу, А сёння у спісе мільярдаў двухногіх Ў сустрэчы адно […]...
- Квітнеюць сады Квітнеюць сады Квітнеюць сады. Позірк нельга адвесці, Так зачароўвае іх прыгажосць. Ветрык лагодны цалуе іх, песціць, Хутка асыплецца долу суквецце, […]...
- Золкі вецер блукае па росах Золкі вецер блукае па росах, Разрываецца ціш машынамі. Толькі гнёзды на голых бярозах Мне гавораць пра лета птушынае. Бы вяртаюць […]...
- Адна іх маці радзіла Адна іх маці радзіла – Грэла сваім бяссоннем. Адна іх зямля насіла, Адно ім свяціла сонца. Адно ім свяціла сонца! […]...
- Кропелька неба Васілёк – гэта кропелька неба Ў мітуслівым будзённым жыцці. Дай нам, Божа, нябеснага хлеба. Каб прыстойна іспыты прайсці. Над ускрайкам […]...
- На белых абадах веласіпеда На белых абадах веласіпеда Кацілася два сонцы праз жыты. I бесклапотна каласіла лета, З якім навечна расставаўся ты. I ветразь […]...
- Жыцце – імгненне …А здаецца, толькі ўчора Шумна веяла вясна, Зазывала на вячоркі Ды трымала дапазна. І яшчэ зусім нядаўна Лета сонечна цвіло, […]...