Верш Што ты нарабіла, рудая ліса?
Белыя рамонкі
ценем на сцяне,
спражку засупоню
туга на рамне,
уздыхну шкадобна,
не пайду “шаршы”…
Велькія калдобіны
на маёй душы!
Ты няспадзяванка,
адышла расой,
выкрала заранку
хітраю лісой,
фарбавала футра,
не жалела хны,
абрала лахудру –
збіўся свет зямны.
Шэрае па шэрым,
астатняе – зман,
ты царыца ў цераме,
дурань я, Іван,
я не буду кленчыць,
не пайду ў пятлю
і тваю сукеначку
ў гневе не рублю.
Атхудзею крыху і
зноўку будзе тлум,
ніякай стамлёнасці:
да спаткання, сум!
А рамонкі прэлыя
кіну ў палісад:
што ты нарабіла,
рудая ліса???
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
- Заяц і Ліса На сход лясныя жыхары Збіраліся пад горкай. Завочна Заяц у бары Даваў Лісе “праборку”. – Пара Лісу нам правучыць, Пара […]...
- Ліса ў калектыве Барсук, Кабан, Мядзведзі два I рыжая Лісіца Рашылі ляда карчаваць Пад проса і пшаніцу. Пакуль там аглядалі пні I плошчу […]...
- Замітусілася ліповая алея Замітусілася ліповая алея Пад моцным ветрам, сустракаючысь з зімой, і ўся аколіца, ад холада нямея, З пад шэрых хмараў прывітае […]...
- Запусціўшы гурком проста ў пысу шалёнага ажыятажу Нікуды не пайду, буду смачна хрумсцець агуркі, буду кнігу чытаць пра касмічна-глабальныя войны і знямогла звадзіць патаўпешкай канцы напрамкі, каб […]...
- Т. Б. М Веру ў вачах тваіх сініх чытаю. Верас, рамонкі, валошкі збіраю. Дзеўчына, розумам, сэрцам – я твой, Муж, абаронца, сапраўдны герой. […]...
- Белыя рамонкі Любілі кветкі Пяшчоту мяккіх рук матулі, І з гэтага яны цвілі – Штодзённа! Дарылі кветкі Сваю падзяку, бо адчулі: На […]...
- Белыя сыплюцца долу крышталiкi Белыя сыплюцца долу крышталiкi, Белыя крышацца хмаркi ўгары. Сосны захутаны ў белыя шалiкi. Белая мiтусь у белым бары. Белая, мяккая […]...
- Ноч. Цішыня. На вулцы – ні душы Ноч. Цішыня. На вулцы – ні душы. Стаю і слухаю, як у цішы Зрываецца з галінкі яблык. Ударыўшыся аб здранцвелы […]...
- Жняя Як сама царыца У залатой кароне, Йдзе яна ў вяночку Паміж спелых гоняў. З каласкоў вяночак – Моладасці сведка – […]...
- Не бойся, муха-нязграба Раса халодная Твой след адзначыла. А я, свабодная, Каханне ўбачыла. Пайду па следзе я, З табой сустрэнуся, Мяне як зведаеш, […]...
- Паэма да святога іаана Кармянскага. 3. У храме У Храм увайду і зацеплю свечачку, Прад святымі мошчамі стану. Дзякуй, ойча наш Іаане, За Тваё вялікае сэрца. За малітву […]...
- Проста ведай Я стаю ў возера ляснога, А вакол квітнеюць сады, Ведаю, кахаеш ты іншага, Я жадаю, каб ведала ты, Што для […]...
- Васількі, валошкі Васількі, Валошкі – кветачкі старонкі… Сінява пялесткаў убрала ў сябе Фарбы неба, возера і вачэй людзей… У жытневым полі – […]...
- ТВАЯ ВЯЛІКАСЦЬ С. М. Баюся тэлефанаваць, Каб толькі не патурбаваць Тваю вялікасць. Якія словы мне сказаць, З чаго гаворку завязаць – Цябе […]...
- Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць. Сказаць два словы. Не прабачыш. Скажу: “Вернется время вспять”, а ты не слухаеш. Вось бачыш: як […]...
- Як стог атавы, летні дзень завершан Як страшна мне не ўбачыць тыя вочы, Ў якіх плывуць хмурынкі даўніх дзён. I сорам Ваш жаночы і дзявочы Разгубленасць […]...
- Дзяўчыненька, шуміць гай – Дзяўчыненька, шуміць гай, – Дзяўчыненька, шуміць гай, Каго верна любіш, не забывай. Каго верна любіш, не забывай. – Няхай […]...
- Малю Ойча Святы, Недасяжны, Адзіны, Дзякуй за гнеў і за ласку Тваю. Згроб я грахі свае ўсе і правіны І перад […]...
- МІЛЫЯ МЯСЦІНЫ Белыя крыніцы З халоднаю вадзіцай… Чырвоныя пагоркі, Заходы надвячоркам… Белыя лясочкі, Птушак галасочкі… Мілыя мясціны – Нам беларусінам....
- Да мурашоў! Да мурашоў! Пайду да малых мурашоў, Я ад людзей да іх пайду, Чаго на людзях не знайшоў, На іх пабачу […]...
- Наша каханне жыве ў маіх вершах Калі я выкладаю свой боль на паперу, Калі радасць малюю сваімі радкамі, Я распавядаю аб тым у што веру, Спяваю […]...
- Вып’ю кубачак кавы Вып’ю кубачак кавы і пайду на канаву ўзгадваць маленства… Сястра Алёнушка пад старым лунінецкім вязам кажа: — Паеду на мора. […]...
- Грувасткія цені плывуць над зямлёй Грувасткія цені плывуць над зямлёй – То хмары ў благім прадчуванні. І вецер спявае пра “вечны спакой”… Разрушаны ўсе спадзяванні. […]...
- Бхартрыхары. Пераклад. Вось ён, вершаплётак дазвол Бхартрыхары, (6-7в. в. н. ч.). Пераклад. Вось ён, вершаплётак дазвол: Быць жанчыне справеку слабой, А яна ж, толькі вейкай міргне […]...
- Паляванне Усім вядома – паляўнічы, Як і рыбак – ілгун шчэ той… Цікава: не баіцца дзічы, А сам – у жонкі […]...
- Чамадан Прыехаў да бацькоў з дачкой, З аднагадоваю Святланай, Зайшоў праведаць свой пакой, І стала сумна нечакана: Глядзеў з закутка чамадан, […]...
- Лютаўская вясна Лютаўская вясна Шчыра ўводзіць ў зман. Захопваўчы ў брудны капкан Тры з чатырох калёс. Калі панавала зіма, Мяне ты цішком […]...
- К Элизе Зайграй “К Элизе”, мілы піяніст. Пяшчотна дакраніся клавіш пальцамі сваімі. Душа мая з тваёй даўно ўжо зліліся. Я да цябе […]...
- Зайграй, зайграй, хлопча малы Зайграй, зайграй, хлопча малы, І ў скрыпачку, і ў цымбалы, А я зайграю ў дуду, Бо ў Крошыне жыць не […]...
- Верш пра белы наліў Белыя яблыкі, першыя яблыкі лета, са скурай пяшчотнаю, бы ў немаўляці, хрусткія, як белы зімовы сьнег. ваш водар мне не […]...
- …ты говорил вместе и навсегда Слоў лішніх не гавары. Ты чуеш – голас мой знік нідзе Толькі нідзе, дзе без цябе, дзе не вярнуць. Ноч […]...
- Падары каханне У бязмежным жыцці вірую, У натоўпе чужых людзей. Падары мне ўсешку святую І блакіт незнаёмых вачэйю. Падымі на далонях да […]...
- Садоўнік Выспелю белыя-белыя, чыстыя-чыстыя. Вызваню іх, быццам зоры ў роднай цішы. Толькі б на голлі жыцця маладзёна-вячыстыя ззялі ўноч між другіх […]...
- Жыві у Беларусі На цёплых вастравах я жыць не марыў Дзе хвалі ліжуць белыя пяскі.. . Не клічуць мяне дзіўныя Канары, Там не […]...
- …Мяняецца настрой мой штохвілінна Мяняецца настрой мой штохвілінна, І сьляпая злосьць вядзе ў туман. Ну як жа ты, звычайная дзяўчына, Мой розум з сэрцам […]...
- У белым ветразі завей У белым ветразі завей, У шэрым змроку зімняй ноччу Ты назаві мяне сваёй, Ты агукні – і я пакрочу! Ты […]...
- Я буду сьмяяцца апошнім Я буду сьмяяцца апошнім, Калі дагарыць сонца І зацьмянеюць зоркі, Я буду сьмяяцца апошнім, Калі белае стане чорным, Салодкае стане […]...
- Вабіць аколіца Вабіць аколіца летняй пяшчотай, Сена паслаўся мурожны сувой. Што варажыць на рамонках употай? Веру – кахаеш! На сэрцы спакой. Сціплыя […]...
- Еш, дурань, бо то з макам Была ў мяне калісьці цётка – Ну й добрая ж (хай лёгка ёй ікнецца)! У душу гатова ўлезці, здэцца: Вось […]...