Верш Шпак спявае
Штабелявалі хлопцы шпалы –
Сасны смалістыя брусы,
Тайзе паветра не хапала,
Стагналі краскі без расы.
І дрэвы бранзавелі потам,
І цень марнеў без вецярка.
Я збоку назіраў і потым
Падаўся моўчкі да бруска.
І вочы бляскатам сляпіла,
І кроў хадзіла гарачэй,
І добрай працы ўсім хапіла
Для рук нястомных і плячэй.
Апілкі сонца церушыла,
Як цыркуляркаю-пілой,
І далеч доўга не спяшыла
Укрыцца шызаю імглой.
Аб гэтым рэдка ўспамінаю –
Выпадак проста быў такі,
І толькі плечы прыгінаю,
Калі грукочуць цягнікі.
Сцяпан Гаўрусёў
Ещё вершы:
- Гайдае шпак галiнку зялёную Гайдае шпак галiнку зялёную, Цвiркочуць конiкi у траве. I тугiмi, як струны, промнямi Сонца iграе у лiстве. Чмялi – чубатыя […]...
- Там, за нябачнаю імглой Там, за нябачнаю імглой, Дзе зорак прадзіва, Яшчэ мы стрэнемся з табой, Так Богам дадзена. І будзем стоена лавіць Пяшчоту […]...
- Хай спявае душа Хай спявае душа У валасах срэбны іней завей, Ды гады нам падлічваць не трэба. І не варта загадваць далей. Мець […]...
- Калі спявае птушка, я маy~чу Калі спявае птушка, я маy~чу… Калі спявае “зорка”, я гняy~люся і нікуды ад глебы не лячу, зусім без летуцення застаюся. […]...
- Утапічна спявае ліхтар Утапічна спявае ліхтар… Снег прысыпаў навокал будыны. Быццам белаю фарбай маляр Прыпарушыў галінкі рабіны. Яго пэндзаль крануў паліто. Датыкнуўся маёй […]...
- Піла-вяртуха – звонкая гарэза Піла-вяртуха – звонкая гарэза – Выкручваецца гэтак альбо так. Мукой апілкі сыплюцца з надрэза, Хоць падстаўляй прыгоршчы ці латак. Я […]...
- Дыптых ДЫПТЫХ І Пагавары са мною моваю нястомных птахаў, якія вяртаюцца ў гняздоўі, дураслівага ветрыку, што кудлаціць пасмачкі валасоў, усхліпаў хваляў, […]...
- Бацькаўшчына З двара прыйду і сяду ля агню. Палаюць дровы. Ссечана капуста На градах – блаславенне дню. Змрок у палях – […]...
- Каб было ў цябе шчасця багата Каб было ў цябе шчасця багата І не скрыбліся кошкі ў душы, Карані свае – маці і тату – Нібы […]...
- Пераклад верша “ИЗ ГЁТЕ” на беларускую мову Пераклад верша Лермантава М. Ю. Горныя вяршыні ў цемры спяць начной; ціхія даліны Поўняцца імглой; Не пыліць дарога, Не дрыжаць […]...
- Снег пры сонцы А снег пайшоў, а снег пайшоў, I гэтак нечакана, З двух лёгкіх хмарак-спарышоў – Зусім неабяцана. Перасмыкнуўся ценем дзень, Ураз […]...
- На белым свеце Народзіны. Крокі. Палёт. І далеч, Дзе мары і сонца. Хвіліна. Гадзіна. Дзень, год… А далей? А далей Бясконцасць. Штохвіля, Штодзень […]...
- КУПАННЕ Ў РОСАХ КУПАННЕ Ў РОСАХ Ноч. Аголена вусціш. Бег сукенкі з плячэй. На прасветленых вуснах адзінота начэй. Старажытнай замовы дрогкі, блытаны шэпт. […]...
- Коні Пад раніцу кроплямі бягуць аўтамабілі Дрыжаць верхавіны ружовых вяршыняў У амаль ужо пройдзены зямным сваім парыве Ты глядзіш ўніз Як […]...
- Балада Ноя Мне ў каўчэзе Ноевым сярод патопу Доўга снілася спакусна па начах Залатая, быццам бы агонь, Еўропа, Шэрая, як попел на […]...
- Як да клавішаў, дакранаюся Як да клавішаў, дакранаюся я да пальцаў тваіх. Хваляй цёплаю захлынаюся – белых рук ускалых. Заблукалі далоні чулыя ў прамянях […]...
- Будзем жа! Забараняць лягчэй, цяжэй абараняць I мову, і забытую Айчыну. Армяк пакут з плячэй, абраз аборы зняць I запаліць з надзеяю […]...
- Калі падае ў лесе сасна векавая Калі падае ў лесе сасна векавая, што падпілена вострай пілой, – на хвіліну ў маўчанні яна замірае, перш чым голлем […]...
- Аб рэўнасці Як увосень знікае Маркотнае сонца за свет, То зямля сваё сонца Раўнуе да іншых планет. Сонца дзе прападае Так доўга? […]...
- У зімнім парку Сланяюся ў парку ценню журботнай. А ў парку – пустэча і вельмі маркотна. Іду па алеі, дзе мы гулялі. Тапчуся […]...
- Дзявочая песня Засцілаецца далеч туманам, Засціць вокны сумота ў жальбе. Дзе ты, мой дарагі і жаданы, Як знайсці мне на свеце цябе. […]...
- Сонца і Смерць Цёмных начэй шкадаванне, і боль Раны глыбокай. Палае касцёр, Верным сяброўствам звязаўшы з імглой Сцятыя промні агню…Калідор Між пачарнелых ад […]...
- Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі, Пасадзіў нас усіх у свае цягнікі. І, пакінуўшы родныя хаты і рэкі, Мы ў […]...
- Героям Фінал сапраўдны, невясёлы, Праўдзівы, як і мае быць: Загіне той, хто будзе кволы, Хто моцны – вечна будзе жыць. Не […]...
- У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
- Як доўга я была ахвярай Як доўга я была ахвярай Твайго нямога хараства. Як доўга доўжыліся мары, Ды працвярэжвае жарства. Калі ж і ты недасканалы […]...
- На ростанках Ты скажы мне, цьма глухая: Доўга будзеш ты ляжаць? Доўга будзе думка злая Сэрца жалем калыхаць? Не шумі ты, лес […]...
- Скакнуць бы конікам з травы Скакнуць бы конікам з травы, Кажанам неба прачарціць – І жыць, як гэты свет жыве: У цэльнай праўдзе, без ілжы. […]...
- Бліжэй да ран Бліжэй да ран, бліжэй да мук, бліжэй да спрацаваных рук. Бліжэй да схіленых плячэй, да заклапочаных вачэй… Тады для кожнага, […]...
- Розыгрыш Розыгрыш Рашыў Лявон пажартаваць – Жонцы сказаў, што развядзецца. Больш ён не можа сумаваць, І жыць адной ёй давядзецца. Ён […]...
- Бабіны госці Ладачкі-ладкі! Дзе былі? – У бабкі. Што пілі вы? – Малако. А што елі? – Ко-ко-ко. Доўга ж вы сядзелі, […]...
- З табою З табою спаткаліся ў лесе; Багун і чарнобель к нам слаўся. Смяяўся пушчар, а у смесе За ценем цень новы […]...
- Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй, Позірк, зоркі ў начы, сарамлівасць вачэй. Невыразнасць душы у выразнасці слоў. Водар вуснаў тваіх […]...
- З натуры Хіба можна не спыніцца – Гэта варта паглядзець: Красавік вясне спадніцу Задзімае да грудзей… А яна плыве па скверу, Як […]...
- Прачнуцца – і з вамі сустрэцца Прачнуцца – і з вамі сустрэцца. З усмешкаю вашых вачэй. І сэрца ля вашага сэрца, І плечы – ля вашых […]...
- Што ж так доўга не пагожа Што ж так доўга не пагожа, Зябка ў гэтым садзе, Божа? І калі ўжо ў гэтым садзе Стракатушка-птушка сядзе З […]...
- Сталяры Мы са Слаўкам – сталяры: робім лаўку на двары. Жоўтыя апілкі сыплюцца з-пад пілкі. Стружкі з-пад рубанкаў – вязкай абаранкаў. […]...
- Дзве пілы Каля сяла Сустрэлася з пілой піла. Адна, як срэбра, ззяе, А другая – Зусім іржавая была. I вось, як кажуць, […]...
- БАЛАДА АЛЬФРЭДА РОМЕРА (16.04.1832-24.01.1897) Хаваецца сонца ў снапах залатых, І жнейкі спяваюць аб днях маладых, Аб юным паўстанцы, што ў бітве загінуў, Пакінуўшы […]...
- Ля роднай хаты Мне б у роднай хаце легчы на палаці Ды сучкі на столі ўсе пералічыць. Як было і колісь, кожны з […]...