Верш Ціхі верш

Ещё вершы:

1. Чуеш, каханая, долу спускаецца вечар Чуеш, каханая, долу спускаецца вечар: Чорнымі крыламі сад вечаровы калыша, Рукі цалуе, у вусны ўкладвае вершы – Ціша. Подыхам лёгкага […]...
2. Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Улажылі спаць мяне вы на зямлі. Не ўстае стаўпом пыл светлы ўздоўж дарог, Ў […]...
3. Прыедзь у край мой ціхі Прыедзь у край мой ціхі, Тут продкаў галасы, Тут белыя бусліхі I мудрыя лясы. Хапае на Палессі I сонца, і […]...
4. Не магу, не хачу адмовіць Не магу, не хачу адмовіць, Калі просяць вочы твае, Калі рукі пяшчотна ловяць, Твае рукі ловяць мае. Сёньня твой, я […]...
5. He напісаць з замілаваннем верш He напісаць з замілаваннем верш Пра мой Дняпро, стамлёны і агорклы. Чым ён яшчэ, атручаны, жыве Пад позіркам біблейскай Чорнай […]...
6. Я шукаю Я шукаю цябе, мае шчасце. Мо, згубілася ты ў лясах? Можа, вецер паспеў цябе скрасці? Мо, у птушыных знайду галасах?… […]...
7. На іншы віток падымаюся з поглядам іншым На іншы віток падымаюся з поглядам іншым, Пашырыўшы рамкі ўспрымання свайго хоць крыху. Раз’юшаны вецер пустыя арэлі калыша, І нізкія […]...
8. Чэрвеньскі заход На заход глядзець вачам балюча: Асляпляльны чэрвеньскі заход! Абдымае жоўты плед гаюча Зблытаных аблокаў карагод. Белых крылаў рэзкія ўзмахі, Шэраг […]...
9. Там цяплей чым у нас Там цяплей чым у нас… Птушкі ляцяць… Далей ад мясцін, Што прыносяць холад. Туды за аблокі. Дзе ноч засцілае Апошняе […]...
10. Вечарам Хавае змрок у небе хмары. Агонь ён паліць вечных зор; Глядзіцца месяц у выгары, Дзе не змаўкае жабаў хор. Не […]...
11. Жаданне Які цудоўны сёння вечар, Зоркі ззяюць у небе начным, Дрэвы ў садзе калыша вецер, А я жыву жаданнем адным, Ізноў […]...
12. Людзi без крылаў Дайце мне лейкапластыра Заклеіць на крылах дзірку, Бо людзі бяз крылаў нашчасныя, Бо людзі бяз крылаў знікнуць. Мы дзеці святых […]...
13. Верш удзячнасці Пімену Панчанку I страшна падумаць, і страшна паверыць, ва ўсё, што было між людзьмі. I што будзе? I страшна, як б’ецца аголена […]...
14. Ссохлая груша Ссохлая груша стаіць сірацінай. Галіны, як рукі бабулі старой. Апошнія ўжо дажывае часіны Сэрца жывое пад шэрай карой. Вецер, што […]...
15. Паходжаньне сьлёзаў Сьлёзы гэта калі сэрца абліваецца потам у шахце грудной клеткі ніколі ня бачыўшы сонца Чуеш, як сэрцу баліць сьпіна? чуеш, […]...
16. ***Празрыстая ціша, як шкло Празрыстая ціша, як шкло, і чуйная, быццам бяздонне. Дрыготкае рэха сэрца сцяло, як сцінаецца сонцам сутонне. І голас лясоў… і […]...
17. Спіць паўночная маркіза Спіць паўночная маркіза, А пісьмо як матылёк, Там Дзісна, Рубон, і Дрыса, І вясна праз іх здалёк. Спіць паўночная маркіза. […]...
18. Восеньская адзінота Неба – шэрае радно, шэры дожджык б’е ў вакно, чорны пёс дрымотна крэкча, і душа мая ў цямрэчы. Зніклі зоркі […]...
19. Кропля сіняя за кропляй Кропля сіняя за кропляй, Дождж цыганскі ў дрэвы б’е. Пад вільготнай сліўняй крохкай Зяблік з следу сонца п’е. Зяблік ранішне-ружовы […]...
20. Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
21. БАЛАДА ВАСІЛЯ ГАДУЛЬКІ (17.05.1946-15.06.1993) Нібы воран ляцеў над палямі, Нібы воўк тут шукаў воўчы след, Вершаванымі плакаў слязамі Адзінокі, як неба, паэт, У […]...
22. А я радзіме верш ці нарадзіў А я радзіме верш ці нарадзіў, Які б за мной радзіма паўтарыла, Які б у спёку свежа халадзіў, А ў […]...
23. Міхалу Рукевічу (акраверш) Ружовы фламінга, гарбатая сумная птушка, Ашчэпкамі крылаў, пабітых бязлітасным шротам, Дацягне да Індыі скрозь забайкальскія пушчы, За тысячы ўзмахаў – […]...
24. Белы бусел у вырай ляцеў Небакраем анёлавых межаў Белы бусел у вырай ляцеў. Прамінаючы гмахі і вежы, У абдымках сцюдзёных залеў. А на крылах бялютка-бліскучых […]...
25. Я ДЗЯКУЮ ЖЫЦЦЮ Удзячны за халодны гэты вечар, За дождж, які сцякае па вачах, І за мароз, што так сутуліць плечы, І за […]...
26. Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...
27. Баравіковае Апошнія нажыткі лесу – Грыбы, Асеннія грыбы. I з драмняку ў драмняк я лезу, Ад павуціння твар рабы. Нагамі верасы […]...
28. Зімняя ноч Зімняя ноч. Сцюжа Неба снягамі кружыць, Грае ў трубе вецер Незразумелы джаз. Мы, дзякуй Богу, дома. Нам тут усё знаёма. […]...
29. Сэрцам да Сонца Птушка бачыць абшары ў палёце – Чалавек так не можа падняцца. Чалавеку толькі застаецца, Што на сэрца сваё спадзявацца. Ім […]...
30. На крыві Халодны павеў ураганнага ветру прыводзіць цябе ў нечаканы экстаз. Апошнія крокі… Апошнія метры… I знікне ў нябыт пустата збітых фраз. […]...
31. СЬВіЦЯЗЯНСКАЕ На Сьвіцязі вечар і ціша такая, што лепей забыць, Якое стагоддзе цяпер кватарантам у календары, і самае слушнае будзе – […]...
32. Шэрае неба У самыя светлыя, чыстыя дні Мне шчырасці гэтай не трэба. Адхіну я, сонца, твае прамяні, Знайду сваё шэрае неба. У […]...
33. Падары мне казку маладога лета Падары мне казку маладога лета, Гэткую, як колісь, чуеш, падары. Хоць вясна мяцеліць, верыцца мне светла, Што наступяць НАШЫ дні […]...
34. Твой голас Ты гаворыш мне, А я не чую слоў. Твой голас У спалоханае сэрца Сонечным цяплом Ласкава льецца – І ў […]...
35. Верш “Страчаным душам Верш: Кажаш: свет вакол брудны. І я такі. Але хіба ж ты з цемры? І на душы тваёй д’ябла ланцуг, […]...
36. Складаны верш Калі ўсё складана ў жыцці, Калі апускаюцца рукі, З сябрамі губляю кантакт, Ня бачу сваіх берагоў, Мне хочацца моўчкі сысці, […]...
37. Верш, якi разарваў вецер Яшчэ адна душа недзе памерла, Я пасумую над ёй з гітарай у шэрым куце сваім. Не знаю, ці была яна […]...
38. Адзінокі верш Ілбом грукаю ў сьцены – замест дыялёгу зь ценем… Прынцыпова ўсё роўна, скончыцца дождж ці не – тлумачу ілбом сьцяне, […]...
39. Песімістычны верш I зноў хлюпоча ля вакон Дажджыста-шэрая зіма… Куплю, напэўна, парасон, Дый ботаў гумавых няма. Ну і надвор’е, божа мой! Так […]...
40. Клауд верш Сяжу. Вачыма у акно гляжу. Мне сумна. Жду пакуль дадут дажджу. Хай ветрык шторы шкуматае. Хай вершы дрэнна я складаю. […]...