Верш Цудадзейнасць
На злом галавы ўцякаць не прымусяць
краскі пасею па ўсёй Беларусі.
Зеллечка ўзыдзе тут сярод ночы,
стронцый у сэрца зялёнае ўсмокча.
Выссе зялёным раточкам атруту,
зніме распад смертаноснага бруду.
Дзетак-бязлетак яшчэ падгадуе
ды на асуджаных не засярдуе…
Мята, расходнік, чаборык ды лютнік
зніякавеюць у сонны атрутнік.
Сончык з вачэй несвядомай сіроткі
высмакча польсцый, расейсцый зіхоткі.
Янка-ды-Мар’я на сцежцы лясной
не вінавацяць віной-жаўцізной.
Чыстае зелле праз яд прарасце,
цудам малітвы смерць адвядзе.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Я не паэта Я не паэта, о крый мяне божа! Не рвуся я к славе гэткай німала, Хоць песеньку-думку і высную можа, Завуся […]...
- Я – Янка Маўр З дзяцінства не любіў куты Імжа асела на палетках Бы шкло ўпэўненасці ў тым Я Янка Маўр тваіх шкарпэтак Імжа […]...
- Славянкі Абудзілі славянкі Сонны бераг Зяльвянкі. Верным рыцарам коней Купалі каханкі. Гэтых вояў ля дома, У стаптаны мурог З сёдлаў выбіла […]...
- Вялікія імены Заўсёды мы памятаем вялікія імены. Імены людей, якіх Радзіма звала На барацьбу за свабоду мовы. Іх завуць Якуб Колас і […]...
- Мім крычаў аднымі вачамі Мім крычаў аднымі вачамі. мім крычаў у невыносным нямым адчаі. і ля скроні на белым твары білася птушкай малая жылка […]...
- Янка Купала на Нарачы Ружы хваляў, паэзіі водар… Ноч купальская сьвет ахінала, І гучала мінуўшчыны ода – Крочыў берагам Янка Купала. Перашэптваў чарот яго […]...
- Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...
- Пераклад санета 90 У. Шэкспіра Не любіш – дык парві са мной цяпер – Цяпер, калі ўвесь свет мяне знішчае! І здзейсні гэтым долі злы […]...
- СЦЯНА СЦЯНА Цёмна ў мяцеліцу, вецер і снег, Шлях толькі быў – заблудзіў чалавек. Ногі у гурбах, ня чуецца цвердзь, Ў […]...
- In memoria Над Беларуссю Сонца марудна ўстае, I спяшаецца за навалай навала. Адам Міцкевіч паліць Беларускія вершы свае, Каб напісаў іх Янка […]...
- Валошкі ў жыце Ну, не кажыце – Валошкі ў жыце – Нібыта вочкі На твары сонца. І вочкі тыя, Іх шмат, бясконца, Глядзяць, […]...
- ОЙ ВЫ ЗОРНЫЯ НОЧЫ Зоркі ў небе ззяюць, месяц раптам знік, Вышывае Яніна ільняны рушнік… Ціха песню пяе… спаткання жадае, Хвалюецца сэрца… каханы чакае… […]...
- Я іду па полі боя Я іду па полі боя, А вакол ідзе вайна. Гул гармат і куляметаў – А вакол салдат сцяна. Вось адзін […]...
- Лёс. Воля. Нацыя Лёс. Воля. Нацыя. Хмары. Над дахамі. Смерць. Радыяцыя. Чорнымі птахамі. Побач. Чарнобыль. І страшная хмара. Адольф Гітлер. Сталін. А лёс […]...
- Аб Леніне (З вясковых успамінаў) У Цупрона Канцавога Хата поўная людзей, Ад старога да малога Там сустрэнеш, як нідзе… Сёння з гутаркаю […]...
- Ноч Дождж, як магічная скрыпка, Хмары, як сонны скрыпач, Неба – іскрыстая піпка; Вусны гавораць: “Прабач!” Згубіў у цямрэчы дарогу, Блукаю […]...
- Вечар ?і зноў адзін пад сумным небам, і зноў жукаю выйсьця шлях. Я размаўляю тут з анёлам, З сьлязьмі самоты на […]...
- Скончылася лета Дзень ціхі, дзень дрымотны, як вада. Смуглява-залацісты. Цёплы промень Забавіўся на твары. Так пчала Апошні раз цалуе памяць кветак. Скупой […]...
- Я прыехаў дахаты ноччу Я прыехаў дахаты ноччу. Вёска спіць, прыкарнуўшы ад стомы, і не свецяць мне вокны-вочы тым святлом запрашальна-знаёмым. Застывае ў начным […]...
- Янка малюе Янка дзень увесь Заняты. Маляваў ён дрэвы, Хаты… А пад вечар Схамянуўся, Бачыць, дуб дугой Сагнуўся, Выйшаў дах крывы, Гарбаты. […]...
- Туга За вокнамі ліецца дождж І месяц сонны свеціць, А я глялджу ў яго святло, І не магу сябе суцешыць… Ледзь […]...
- Ён быў на вайне На вайне даўно ён, на вайне. Там, дзе голад шчырыцца, там, дзе смерць з жыццём у гульне… На вайне ён, […]...
- Пралескі ў радочках Пралескі ў радочках… ******************************** Сонца выглянула трошкі Ды схавалася адразу. Замарозіў люты ножкі Маім словам, маім сказам. А яно з-за […]...
- Мой жнівень Яшчэ сплываюць промні на далоні Агніста-апякаючым дыханнем. Яшчэ не паскупіўся жнівень сёння Насеннем росным улагодзіць ранне. Яшчэ напоіць ноч гарачай […]...
- Асенні дождж Неба хмарныя сутонні выліваюць смутку тоны, і ў імжы халоднай тоне дзень захмураны і сонны. Кроплі ціха шапацелі, на зямлю […]...
- БАЛАДА ПАЎЛА ШПІЛЕЎСКАГА (31.10.1823-17.10.1861) Над Айчынай глыбокае неба, У якім наша сонца плыве Праз аблокаў халоднае срэбра, Праз малітвы, якія ў царкве Праспявалі […]...
- Тлее горад начнымі агнямі Тлее горад начнымі агнямі, Мы стаім на праспекце восеньскім. І, здаецца, каханне між намі, Але сэрца на волю просіцца. Зіхаціць […]...
- Мяцеліца Ой, спаліце, перуны, Майго Янку, бо дурны! Назаляе толькі мне, А каб сватацца, дык не! Я казала, дый не раз: […]...
- Хто ‘шчэ павінен жыць Хто ‘шчэ павінен жыць, Той лёгка не памрэ… Хоць кідайся з акна, Хоць лі ў сябе атруту, Жыццё не ўгаманіць, […]...
- Будзем сеяць, беларусы! Хутка вызваляцца гонi З-пад уцiску, з-пад прымусу, Будзем сеяць, беларусы, На ўсход сонца чыстым зернем… Смерць на захад мы павернем! […]...
- Янка Усё далей ад нас гады вайны І раны ўжо амаль усе залечаны. А ветэраны – у памяці яны! Ды лёсы […]...
- Ноч асенняя дыктавала Ноч асенняя дыктавала Незнаёмыя вершы мне… Еўфрасіння і Янка Купала Адлюстроўваліся ў акне. Так сабраліся сёння разам На пісьмовым адным […]...
- Хай рака нясе Хай рака нясе яшчэ многа крыг І блішчаць свінцом ноччу лужы, Як ля вогнішча, ля вачэй тваіх Я пагрэюся пасля […]...
- БАЛАДА МІКАЛАЯ КРЫШТОФА РАДЗІВІЛА (СІРОТКІ) (2.08.1549 – 28.02.1616) Абсягі Вялікага Княства з табою, Як продкаў тваіх у табе жыве кроў. Каменне і травы й […]...
- Ў дзень, калі мяне не стане Ў дзень, калі мяне не стане, Не сумуйце пад “амін”! Нізка вершаў пра каханне Застанецца на ўспамін. На ўспамін… Хай […]...
- Зрываюцца гронкі дамашняй рабіны Зрываюцца гронкі дамашняй рабіны, як кроплі крыві на бялюткі паркаль, і свецяць апошняй лістотай асіны, і моліцца дуб – адзінокі […]...
- Птушыны запой Белавокая чэрнець Загадала ахрэнець, Затым варакушка Запытала: дзе чакушка!? Вераб’іны сыч Нам прыносіў дзіч Каб Вялікі кулон Заядаў самагон. І […]...
- Не са злосьці – па звычцы такой Не са злосьці – па звычцы такой – Глыб нябесная сьвет аплёўвае. Што за радасьць яе, сталёвую, Павітаць і ўпісацца […]...
- Княгiнька i чарнiца Яе рукі калісьці меч помсты ўздымалі, Але помста заўжды прывядзе да крыві. Яе рукі тады крыж наддзеі прынялі, А наддзея, […]...
- Дзяўчынка Маленькая дзяўчынка стаяла перад Богам на каленях. Маліла: памажы мне – згубілася, не ведаю, не веру… Маліла: дай дажыць мне […]...