Верш Паэты, любыя, вы ўсё маглі

Ещё вершы:

1. Паэты паміраюць тады Паэты паміраюць тады калі першы раз заблудзіць жывое слова і разаб’ецца пшанічнае рэха аб камень Паэты паміраюць тады калі ўсміхаецца […]...
2. Паэты памiраюць маладымi Паэты памiраюць маладымi Ад пляшкi пiва цi ад цягi лет. Сягоння я не зарабiў абет… Паэты памiраюць маладымi. Завiснучыя ў […]...
3. Баяцца паэты прастояў Баяцца паэты прастояў. Як гнёт: “Ні дня без радка…” З парожняга ды ў пустое – Абы не гуляла рука. А […]...
4. Не гуляйце, паэты, са смерцю! Не гуляйце, паэты, са смерцю! Не рыфмуйце свой будучы скон: Гэтак лёгка – узяць і памерці, Калі вамі накліканы ён. […]...
5. Абняўшыся, мы маглі ляжаць так да ранку Абняўшыся, мы маглі ляжаць так да ранку доўгі час мы нават не займаліся сэксам аднойчы я працытаваў ёй аднаго пісьменніка: […]...
6. Выгод паэты на зямлі не маюць Выгод Паэты на зямлі не маюць, Той – замаўчыць. Той – рана упадзе. У Грузіі паэтаў паважаюць I любяць іх, […]...
7. Мінулага шматлікія паэты Мінулага шматлікія паэты Мову родную ў вершах шанавалі. Каб не загінула яна, было іх мэтай, Каб гэты скарб нашчадкі атрымалі. […]...
8. Canimus surdis* Рыма старога паэтаў, у неба ўзнёс горкі дым. Альфа згарэла і бэта – паэты спяваюць глухім. Горад стагоддзі прабудзе, дыхае […]...
9. Паэты сёння не ў пашане Паэты сёння не ў пашане. Іх творы лепшыя не ў модзе. У нас, на жаль, куды ні глянеш, Адныя грошы […]...
10. Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
11. Забытыя паэты 1 Калі скончыцца Час – і ня будзе сьцяжыны маёй, – Адпачнуць мае рукі ад вечнага прадзіва сказаў. Пачакай, мой […]...
12. Па полі ездзяць трактары Па полі ездзяць трактары. Спачатку на гару, пасля з гары. Спыніўся нейкі, а шафёр – у лес. Няхітры прадчувае ен […]...
13. Беларуская памяркоўнасць Аднойчы просіць бацьку карапуз: -Ты раскажы мне, калі ласка, тата, Што значыць – памяркоўны беларус. Якраз быў бацька справаю заняты: […]...
14. Чуеш, дарагая? Ў шумным горадзе ўсе гукі я ня чую і ня бачу, хоць страляй ты тут базукі на экстрым не перайначыш, […]...
15. Памяці Янкі Сіпакова 10 сакавіка 2011 г не стала Янкі Сіпакова. Вечная памяць і ўсенародная любоў і пашана добраму чалавеку і талянавітаму майстру […]...
16. А мне здаецца, плакала зямля А мне здаецца, плакала зямля, Калі сыходзілі паэты… А мне здаецца, стогнамі вясна Ахутала сусветы… Табе здаецца, сонца і цяпло, […]...
17. Нас цяпер аніхто не разлучыць Нас цяпер аніхто не разлучыць – Я надзею ў свой верш пасялю, Каб пасля пры сустрэчы агучыць Ціхім словам прызнання: […]...
18. Аматар? Дзіва-дзіўнае: “Аматар!..” – Кажуць мне, але – чаго? Роднай мовы ў роднай хаце (!?) Здзек, насмешка – ды ўсяго! Беларусам […]...
19. Антычнага паэты ў цяпершчыну мова Мой век ня знаў такіх дзіковін – Узяць што-попадзя ў сугучча, Зьмяшаўшы славаблудну кучу – Аднака я быў мысьлі повен. […]...
20. МАМА Ў ДЗЯЦІНСТВЕ БЫЛА СОНЦАМ – Мама ў дзяцінстве была сонцам… Мама ў дзяцінстве была сонцам. З яе пачынаўся дзень. Потым акенцам. Яна адкрывала свет. […]...
21. Заўсёды з любоўю З маленства нас любяць жанчыны, Перш – хлопчыкаў, потым мужчынаў, Спачатку – маці і сёстры, Потым – сяброўкі, Пасля – […]...
22. У рэчкі мудрасці вучуся У рэчкі мудрасці вучуся і не страшуся глыбіні. Я адчуваю, што вярнуся у надыходзячыя дні. Паўстануць вобразы над плынню… Мне […]...
23. Законы логікі і фройда Дзяўчына падобная на экскаватар – яна капае яму а пасля зарывае ў ёй і калі ты крычыш “за што?!” то […]...
24. Ніколі, верыш мне? Ніколі Ніколі, верыш мне? Ніколі Не ведала такой увагі. Здавалася б, ужо даволі, А я, нібыта пасля смагі, Гадамі сэрцам неспатольнай, […]...
25. Паэзія Паэзія… каб застацца Успамінам на сьценах жыцьцёвых, Раздаць па кавалачках сэрца І адрадзіцца новым… Паэзія… каб здолець Сябе адшукаць і […]...
26. Пошук Кахання У якіх мне краях заблукаць, Прыгажуня мая, Чараўніца, Каб сляды Тваіх ног адшукаць, Цяплынёю Тваёю напіцца?.. Уначы па-над берагам Мора, […]...
27. Жыццё падарыла нам дзіва Жыццё падарыла нам дзіва: Як ветрыку лёгкі павеў, Аднойчы пачуеш – “Радзіма”, Пасля зразумееш – навек. I будуць дарогі вяртацца […]...
28. Уява Верш па карціне Вінсэнта Ван Гога – “Начная тэраса кафэ” 1888г. Уява Чыстае неба… з вачыма анёлаў, Душыць горад блакітам […]...
29. Рыма Пра што пяюць паэты Рыма? Пра лоў драпежны Белавежы. Пужае здобыч погляд сь вежы – Радамі ног прасуюць мэтры. Калі […]...
30. БАЛАДА ПІМЕНА ПАНЧАНКІ (23.08.1917-02.04.1995) Ці плачу я, ці пяю, Ці размаўляю з матуляю- Песню сваю, мову сваю Я да грудзей прытульваю. П. Панчанка […]...
31. Сэнс існавання Калі блукае на небе чыстае паветра, Калі прыходзіць момант нейкі нескладовы, У галаве блукаюць думкі: Чаму уначы бывае светла? Чаму […]...
32. АЛЬБОМ Гартаю даўнішні альбом – Старонкі маладосці нашай, І ведаю цябе, альбо Запомніла як штамп на пашпарт. Вось губы, раптам на […]...
33. Выбліск Справядлівасць вострая, як восць! Што мне вашы каламутныя хімеры, Златахрамаў замусоленыя веры, Калі ў сэрцы праўда Роду ёсць? Калі ў […]...
34. Не памятаю, калі Не памятаю, калі я ўбачыў мора. Паўстала з зямлі, як з твора. Не памятаю, калі я ўбачыў сонца. Промні ішлі […]...
35. Настаўніку Стаяць ля маладых гадоў, Ля чалавечага дзяцінства – Вялікі гонар, светлы доўг Настаўніцтва і мацярынства. Спачатку ў сэрцах прабудзі Цягу […]...
36. Напрыдумваў сабе – і рагочаш Напрыдумваў сабе – і рагочаш. Ты спачатку рагочаш з сябе. Колькі можна: “Хочаш – не хочаш”? Проста я – не […]...
37. Калі мая старонка апусцее Калі мая старонка апусцее, Калі сыду схіліўшыся ў смугу, То хто тады замест мяне сагрэе Тваёй хлусні зацятую пургу? Калі […]...
38. БАЛАДА РЫГОРА СЕМАШКЕВІЧА (12.09.1945-11.06.1982) Паэты адыходзяць маладымі Не для таго, каб мы ў цыгарным дыме За пляшкаю самотнага віна Пра іх забытыя магілы […]...
39. АПОШНI ШЛЯX Iз старажытнай цемры часу Мы атрымалi гонар свой. Айчына наша не адразу Мiр атрымала i cпакой. Спачатку госцi ды суседзi […]...
40. Літабшар. Моманты У небе – рух. Тварцы сягаюць на добрых коніках сваіх. Ды так далёка залятаюць, што больш і не чуваць пра […]...