Верш Міні-паэма “Як жыць?”

Ещё вершы:

1. Жыві ў Беларусі Жыві ў Беларусі, Да месцаў тых бяжы, Дзе ты, як малый бусьлік, З сям’ёй бацькоўскай жыў. Жыві ў Беларусі І […]...
2. Якое шчасце жыць у Беларусі Якое шчасце жыць у Беларусі. Калі навокал ціха і спакойна. Сваёй радзімай вельмі ганаруся. Бо кожны можа жыць прыстойна. Адкрыты […]...
3. Нам па жыцьці так цяжка жыць Нам па жыцьці так цяжка жыць: Шукаць адказаў на пытаньні, Праходзіць праз выпрабаваньні, І быць сабой. Асобай быць. Нам цяжка […]...
4. Хто ‘шчэ павінен жыць Хто ‘шчэ павінен жыць, Той лёгка не памрэ… Хоць кідайся з акна, Хоць лі ў сябе атруту, Жыццё не ўгаманіць, […]...
5. І трэба жыць На свеце праўда ў нас адна: Жыццё – ёсць барацьба, яно ж – гульня. А гэта значыць: трэба жыць, І […]...
6. Як цудоўна жыць! Як хвалюецца сэрца вясною! З капяжамі надзея звініць. Што такое, скажыце, са мною?! Як цудоўна і радасна жыць! Сонца ў […]...
7. Паэма да святога іаана Кармянскага. 4. Малітва Госпадзе, дай маліцца за родных у гэтым свеце. Зёлцы – долу хіліцца, Дрэву – заломваць вецце. Подыхам Твайго Духу, Словам […]...
8. Мае сэнс жыць на Зямлі Мае сэнс жыць на Зямлі, Мае сэнс і наша гора. Бо з нябёс нас саскраблі, І душу ўзялі з мора. […]...
9. Пераклад верша “Без тебя” (Пётр Градаў, 1967 г) Не магу, не хачу, не ўмею Жыць без цябе на свеце. Без цябе і сонца не грэе, Без цябе і […]...
10. Буду жыць Я чую, бачу і люблю, А гэта значыць, што жыву… І ў маім сэрцы свет гарыць, А гэта значыць буду […]...
11. Жураванька (паэма) – А чаму свеціць сонейка ўночы? Яно мае, напэўна, вочы? – Спі, анёлачак мой, засні. Гэта месяц глядзіць з вышыні. […]...
12. Якое шчасце Якое шчасце – Жыць на белым свеце, Піць водар траў і цішыню бароў, Твар падстаўляць пад чабаровы вецер I мець […]...
13. Павінны жыць Мароз падсцёгівае папругай Не крочу, а амаль лячу Зямлі не чую пад сабою Ўсё будзе так, як я хачу! І […]...
14. Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...
15. Жыві, Беларусь! Жыві, Беларусь! Веру, будзеш жыць заўсёды. Святло “Пагоні” будзе сэрцы нашы акрыляць. Жыве, жыве наш край пакутны і свабодны, Нескароная […]...
16. Паэма “Ноч зімовая 1 Шмат калісь было на нашых землях Гора і няшчасця і нягод, Дзіўныя паданні ў пакаленнях Праз стагоддзі захаваў народ. […]...
17. Жыві у Беларусі На цёплых вастравах я жыць не марыў Дзе хвалі ліжуць белыя пяскі.. . Не клічуць мяне дзіўныя Канары, Там не […]...
18. Паміж Бугам і Дняпром Брэшуць, я не адракуся Не ад мовы, не ад вершаў Не ад Бога, што малюся Як пражыць, калі не верыш? […]...
19. БАЛАДА МІКОЛЫ ЕРМАЛОВІЧА (29.04.1921-5.03.2000) Ён праз туман, нібыта праз стагоддзі, І праз стагоддзі, нібы праз туман, Ідзе няспешна, як па тонкім лёдзе, Па […]...
20. ГІСТАРЫЧНАЯ ПАЭМА Уступ Перагледзім гісторыі справу Ад пачатку стагоддзяў сівых, На карысць нашу, людзям на славу І ўспамін аб падзеях былых. Навучайцеся, […]...
21. Жыві гады, жыві стагоддзе Жыві гады, жыві стагоддзе, Чакай, шукай і сустракай, Каб дзень праходзячы ніводзін Жыцьцю дарэмным днём не стаў. Жыві гады, жыві […]...
22. Гальшаны (паэма) “Назва нашай вёскі ад пана пайшла”. “З падання). І Калісьці жыў багаты пан. Ён зваўся Ольша, ці Альшан. Не проста […]...
23. Мне прызначана жыць на мяжы Мне прызначана жыць на мяжы, Быць палітрай шматлікіх абліччаў, Ткаць са слоў габелен таямнічы І з пачуццяў ствараць вітражы. На […]...
24. Зацікавіць жыць па-людску Каб не цяглі воз праблемы, трэба ведаць – хто мы, дзе мы! Дзе магчыма – зупыніцца, каб цякла яшчэ крыніца. […]...
25. Адзінае (паэма ) ” Мне сняцца сны аб Беларусі…” Я. Купала Пралог Каб пачынаць з чысцюткага ліста, Я б паўтарыў яшчэ не раз […]...
26. Колькі жыць мне засталося? Колькі жыць мне засталося?.. Дык імчы ж мяне, цягнік, Морам жоўтага калосся На жаданы мацярык. Там зязюлька мне лічыла Леты […]...
27. Радзіма мая дарагая Радзіма мая дарагая, Ты ў шчасці жаданым жыві! Я сэрцам табе прысягаю Ў шчырай сыноўняй любві! На рэках шырокіх і […]...
28. Ад Чарнобыля ў небе плыве аблачынка Ад Чарнобыля ў небе плыве аблачынка. А па лузе ідуць хлапчанё і дзяўчынка. Вецер шастае колкі. Ліпкі дожджык імжыць… І […]...
29. Жыць хочацца, бадай што, як ніколі Жыць хочацца, бадай што, як ніколі, тым больш любіць, тым больш, калі вясна, тым больш, калі ў цябе дачка на […]...
30. Паэма “Узлёт і падзенне У пачатку. Я памятаю дзіўныя імгненні, Калі я быў бязвінным цудам, Мяне не хвалявалі сусветныя здарэнні, Мяне не палівалі сацыяльным […]...
31. Жыві Сярод дзяцей, Сярод людзей, Сярод нябачаных прывідаў Цябе я адшукаю, мілы, Цябе знайду я зноў Сярод снягоў, Сярод забытых часам […]...
32. Паветраны Падымае крылы ў нябёсы, Быццам птушкі ляцяць ў вырай, Карабель срэбнавалосы – Лепшы сябар дзяўчынкі мілай. Ён не ведае перашкодаў, […]...
33. Замінаюць жыць кастрычніцкія дахі Замінаюць жыць кастрычніцкія дахі падваконьні дзьверы скразьняком гундосяць мы з табою разам зьнішчым свае страхі што зь дзяцінства нас з […]...
34. Не магу жыць без Радзімы У дуброве каля рэчкі Віснуць сонныя парэчкі, У пералеску ля крыніцы Зьзяюць сьпелыя суніцы. І вясной, і цёплым летам Тут […]...
35. Мы будзем жыць “Пайшла, ніколі ўжо не вернешся, Алеся. Бывай, смуглявая, каханая, бывай…” Аркадзь Куляшоў, 1928 Цякуць удзячнасці напісаныя словы, Да тых, хто […]...
36. Каб у любові ў родным краі жыць Хаця і шмат дзікунства на зямлі, але такое – поўны заняпад: каб маці-птушка крыламі сваймі не бараніла ўласных птушанят. Каб […]...
37. Цвярозым быць – навошта жыць?! “Цвярозым быць – Навошта жыць?!”, – І нехта зноў жыццё камячыць, Пачаўшы піць, Ды гэтак піць, Што свету белага не […]...
38. Паэма майго лесу На цябе, мой лес, Як на цуд, гляджу – Ад сасновых карон Да блакітных красак. Палянка дыміцца Пасля дажджу, Як […]...
39. ДА БЕЛАРУСІ ДА БЕЛАРУСІ Якою зелкай прываражыла, Якой замовай, любоў мая? Хай на прыветнай ці злой чужыне Адно табою жывая я. На […]...
40. Кіруе злосць на свеце белым Кіруе злосць на свеце белым. Кіруе намі, як сляпымі… І ў сэрцы шчыра набалелым Ідуць дажджы слязьмі гаркімі. А нам […]...