Верш Сталяры
Мы са Слаўкам –
сталяры:
робім лаўку
на двары.
Жоўтыя апілкі
сыплюцца
з-пад пілкі.
Стружкі
з-пад рубанкаў –
вязкай абаранкаў.
Мы для лаўкі
дошкі
падгаблюем трошкі.
Вось гатова спінка.
Вось гатовы ножкі.
Тук-так-ток,
тук-так-ток, –
заспяваў малаток.
Ды чамусьці
цвікі
загінаюцца
ў бакі.
Выпраміш –
і зноўку
Хіліць цвік галоўку.
Аж да стомы
працавалі,
але лаўку
змайстравалі.
Мы абодва
рады надта,
ды прыйшла сястрычка
Ната.
Паглядзела
і сказала:
– З вашай працы
толку мала.
Нават боязна садзіцца.
Можа лаўка
Разваліцца…
Я ў адказ:
– Наадварот!
Прастаіць яна сто год…
Ната зноў:
– Ну што ж,
паглядзім…
Я – да Слаўкі:
– Сядзем?
– Сядзем!
Я саджуся.
Сеў і Слаўка…
Нас дваіх
трымае лаўка.
– Во, – кажу я
да сястры, –
мы са Слаўкам –
сталяры!
(4 votes, average: 4,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Моўчкі подпаўзае адзінота Моўчкі подпаўзае адзінота І садзіцца побач. Мы ўдваіх. Можа забярэ яна турботы, Можа прынясе яшчэ. Услых, Можа павядзе яна гаворку, […]...
- I туды гара I туды гара, I сюды гара, А паміж тымі крутымі гарамі Ўсхадзіла зара. Гэта не зара – Дзяўчына мая. Чорныя […]...
- Ната маму любіць надта Мама мые раму, Ходзіць мама ў краму. І ў дачушкі Наты Цэлы дзень заняты: То шукае маму, То гукае маму: […]...
- Малой сястрычцы Пакуль, сястрычка, падрасцеш І шлях пратопчаш свой жыццёвы, – На памяць вывуч гэты верш, Які складаю шчырым словам Не зразумееш […]...
- У зімнім парку Сланяюся ў парку ценню журботнай. А ў парку – пустэча і вельмі маркотна. Іду па алеі, дзе мы гулялі. Тапчуся […]...
- А вы не бачылі маёй каханай? Яна ж была тут засім нядаўна… Пайшла… А куды? – не сказала. Пайшла… А жыццё ідзе? А вы не бачылі […]...
- Ты ўжо сказала мне на ростань Ты ўжо сказала мне на ростань, Як мы стаялі ля крыніцы: – Не буду плакаць і журыцца, – Ты ўжо […]...
- Начныя думы Ноч – вядзьмарка кошкі завываннем Сон прагоніць блізка да світання Сполах, смутак, жах, перасцярога… Вір пачуццяу розных; і знямога… Сціснуся […]...
- Начны Шпацыр Вечаровай вулiцай крочу, а на тварах трывога i жах. Кожны ў думках свабоды хоча, нiбы ў клетку загнаны птах. I […]...
- Мясцовая цемрашалка Наследаванне Якубу Коласу Не сядзіцца ў хаце Хлопчыку малому: Выцягнуў ён маму У кнігарню з дому. — Мамачка-галубка!– Просіць сын так міла.– Можа […]...
- Вышкальнцоўна Прыйшла ў думках – вышкальнцоўна, Ня віртуальна, а ў рэальным сне. Сказала ціхенька: -Цудоўна… А я сказаў: -Люблю! Даверся мне! […]...
- Падары, ці Размова дарослых людзей Прашу цябе, мой блізкі чалавек, Насупраць сядзем, паглядзім у вочы. Там, на двары, век абганяе век, А мы з табой […]...
- Kasus Vocatіvus Заблудзіўшыся ва ўспамінах, дэкліную нашы сустрэчы: лаўка, парк, цёплы восеньскі вечар супраціў хвілін хуткаплынных летуценнікам несупынным праз бясконцасць дарогy ў […]...
- Хлопцам – пра выбар нявесты Луг – у мільярдах кветачак. Ды не на кожную красачку Пчолка садзіцца. А толькі – на самую чыстую, Сьвежую І […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Быў такі са мной выпадак У жыцці маім выпадак колісь здарыўся такі: з ложка ўранку ўстаць бы рады, ды так сціснула бакі – варухнуцца немагчыма. […]...
- У парку У невялікім парку Прысела я на лаўку, Мяне трывожаць хмаркі І вецер адусюль. Я не жадаю сваркі… А што рабіць […]...
- Жнівеньскі вечар Мядзяныя пусткі палёў так шэра, панура застылі, так шмат у жніўні агнёў, што цёпла са мной гаманілі. Пад вечар чырвонае […]...
- Натчына сонца Натчына сонца У ранку ў акенца Сонца зірнула, Лягло на люстэрцы І ціха заснула. Прачнулася Ната, Шчабеча, смяеца: -Ой мама, […]...
- Мой брат Навакол марскія далі. Б’юцца ў борт сівыя хвалі. Над лінкорам ззяюць зоры. Брат мой служыць на лінкоры. Гоніць вецер вал […]...
- Што ёй патрэбна? Ну што ей патрэбна? Жыцце – захапленне, Ні сварак, ні спрэчак- Нічога няма. Ні гэтых дурных Нежаданых памкненняў Да тых […]...
- Казёл і Муха Аднойчы між Казлом і Мухай сіняй Размова гэткая ў хляве зайшла: “Заўжды, – сказала Муха, – я была I буду […]...
- Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Любушцы Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Ніяк я не знайду сяброўства з горам. Цябе я ў снах заву і жду, прыходзь! […]...
- Вэндэтта Не народ для ўрада, а ўрад для народа – Куля ідэю не можа забіць! Там жыццё рай, дзе свабоды край! […]...
- А можа, там і ёсць той бераг А можа, там і ёсць той бераг, Дзе сонца цмокае рака, Дзе ў туманах сцюдзёна шэрых Бляск аксамітны лазняка? А […]...
- Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...
- У эпіцэнтры восені У эпіцэнтры восені, У беразняку Ліст з настылай просіні Злятае на руку. Зялёныя пражылкі, Жаўтлявае крыло, – Адбіўся, пакружыўся, Ды […]...
- Журба На могілках вецер галосіць, смутак гайдае над крыжам. Пад сонцам травеньскім рыжым жанчына у Госпада просіць: “Даруй нам Ўсявышні спакой, […]...
- Аплата за вершы За вершы аплата, аплатка, ці пайка – Як для вар’ята усміральная майка. Як машынка сціральная для гаспадыні, Для маньяка забава […]...
- Давай пратопiм хату Давай пратопiм хату I напячэм блiнкоў Давай ўзгадаем тату Паклiчам сваякоў Давай на лаву сядзем Якую дзед зрабiў Давай альбом […]...
- Алёна Запляталі у косу, стужачку чырвону, Выдавалі замуж дзяучыну Алёну, Без яе згаднення, нават не спыталі, У белае адзенне яе апраналі […]...
- Дачка Яна, усмехаецца табе: У жыццё прыйшла так нечакана І сэрца боль тваё кране, Яна сказала без падману. Яна – дачка […]...
- Дыпламаваны Баран У адным сяле (не важна – дзе) Хадзіў Баран у чарадзе. Разумных бараноў наогул жа нямнога, А гэты дык дурней […]...
- Беларускія бабкі Яны бяруць аўтобус прыступам, загартаваўшыся з вайны глядзець на транспарт не турыстамі і ўвагай не ўзвышаць чыны. Амаль у кожнай […]...
- Беларускія хлопчыкі Вашы босыя ножкі топчуць жвір і травіцу, на віхры, як на рожкі, жоўты промень садзіцца. Найсціплейшыя вочы ў хлапчукоў з […]...
- Ну?! Што яшчэ табе трэба?! Ну?!! Што яшчэ табе трэба, Каб адчуваць смак жыцця? Вось табе чыстае неба, Вось табе зоркі зіхцяць, Вось табе бераг […]...
- Арыстакратка Лёс мяне сцежкамі радасці вёў, Вёў да цябе на спатканне, Ты – беларуска, ты – нашых краёў, Арыстакратка кахання. Гэтак […]...
- Асенні пераспеў Асенні пераспеў, як развітанне З Радзімай – для каго і назаўжды, Асенні пераспейў, як спеў чакання, З радзімага гнязда – […]...
- Кохан яр Кохан яр. Бараўлянае сонца садзіцца, Хай мне, птаха такая ж сасьніцца, Пах сасьніцца, сірэневы, п’янкі І дзяўчына, якую кахаю… Не […]...
- Не плачце Не плачце. Надыдзе час – жыцьця іскрынку Дзьвюмя далоньмі не стрымаць, Цела, раўнюсенькай скарынкай, На лаўку прыйдзецца пакласьць, Надыдзе час […]...