Верш Кожнаму адмераны свой час
Кожнаму адмераны свой час,
Мы нараджаемся і паміраем.
Што застанецца пасля нас,
Мы самі выбіраем.
Адныя з дня ў дзень гуляюць у казіно,
Такія ёсць, што скарб зямны збіраюць,
Нехта траціць грошы на віно,
Але ўсе, хто нарадзіўся, аднойчы паміраюць.
З сабой не возьмеш новы Мэрсэдэс,
Шыкоўны дом і юную каханку,
З сабой не возьмеш грошы, ці віно,
Каб нешта ўзяць з сабой трэба рабіць дабро…
Ещё вершы:
- Як распазнаць свой дзень апошні Як распазнаць свой дзень апошні, Каб, не губляючы хвілін, Усю душу, нібыта грошы, Раздаць на добры успамін? Каб напярэдадні расстання […]...
- Паэты паміраюць тады Паэты паміраюць тады калі першы раз заблудзіць жывое слова і разаб’ецца пшанічнае рэха аб камень Паэты паміраюць тады калі ўсміхаецца […]...
- За грошы Аднойчы жонка Ў ложку атрымала Пяцьсот рублёў Ад мужа свайго Лёшы. – Завошта грошы? – Здзіўлена спытала. – Цікава ведаць: […]...
- Музей на колах Музей на колах Вязе маладажонаў брычка з канём, з шамкамі, з фурманом. Бяжыць Маруся дужа спрытна – куды машынам за […]...
- Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Шчаслівым быць і знаць сваю пару: Не ведаў дня, калі я нараджуся, Ў якую […]...
- Нарадзіўся Божы Сын Промень зоркі з неба ліўся ў цішыню начных далін. Нарадзіўся, нарадзіўся, нарадзіўся Божы Сын! Ён узяў сабе на плечы незвычайны, […]...
- Паміраюць вёскі Паміраюць вёскі… Паміраюць вёскі… Паміраюць Без чумы, бяз мору, без вайны. Цэлыя сузор’і патухаюць Назваў вёсак роднай стараны. Дубавое, Пірагі, […]...
- Нарадзіўся я двойчы на свеце Першы раз – пад пранізлівы плач, Нарадзіўся звычайна, як дзеці, Пра другі раскажу апасля. Заглынуў мокрым ротам паветра І, зірнуўшы […]...
- Ні пра што Вецер вецце ламаў ашалела, I з каштанаў зрываліся кветкі, I над сэрцам маім набалелым Хтось чырвонай размахваў сурвэткай. Незнаёмка насупіла […]...
- Імгненні жыцця Я твой згадзілася выконываць загад: Жыву, нібыта знікла мера І вымярэнні ўсе прыйшлі ў заняпяд, І новы лёс нарэшце адчыніў […]...
- Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
- Я свой лёс Я свой лёс незавершаны ўсё вызначала вершамі. Дзе яны-першыя, тыя з якімі напоўніцу сэрца сваё ірвала? Мала было мне, мала […]...
- Я СВОЙ Я СВОЙ Казычуць прамяні праз лісце клёнаў. Што даражэй цяпер між імі дарагіх – Шаптанне лісцеў ветрыкам кранёных, Ці сонца […]...
- Не свае – чужыя Ехаў дзедка на кірмаш… К. Крапіва Ехаў дзядзька на кірмаш Ды адзін, без бабы. І гарэлку не здарма ж Ён […]...
- Я вярнуўся ў свой стан Я вярнуўся ў свой стан. Я цябе зноў не бачу. Наша шчасце – падман. Ужо ні што не перайначыш. Усё […]...
- Свой лёс мы самі выбіралі Свой лёс мы самі выбіралі Не на гады, а на вякі. З усёй Расіі паміралі За Беларусь бальшавікі. Я не […]...
- Вяжу свой лёс Вяжу свой лёс – штодня, штоночы Ствараю ўзор свайго жыцця. Гляджу, як меншае клубочак – Гадоў адведзеных працяг. І бачу […]...
- Крыж у кожнага свой Крыж у кожнага свой Захварэла. Пасцельны рэжым, А за вокнамі чэрвеня гукі. На зямлі, без ніякай прынукі, Усе носім свае […]...
- Страціў лес свой зімні чуб Страціў лес свой зімні чуб, Ліст растраціў да манеты… I стаіць адзін адзеты За акном іржавы дуб. Дуб-мярзляк, скупеча-дуб Шмоццем […]...
- Ведай свой шлях Мае свой погляд чалавек любы, На дождж за акном, на хвалі вады, На сябра ўчынак, на мамчыну пяшчоту, На сонца […]...
- Свой вораг Ці дзяржава галоўны вораг? Можа і дзяржава… А можа ў душэўных загонах яшчэ горшая справа? Рэвалюцыя пачынаецца з душы, з […]...
- Заўсёды праўда пераможа Заўсёды праўда пераможа, Які ёй лёс не прызначай. Нахабства, здраду, подласьць, грошы, Нявер’е, веру і адчай Заўсёды праўда пераможа… Адно […]...
- Свой след Бабіна лета… рыскай адметнаю Бялюткаю ніткай долу лягло… У зялёныя косы парою няўмольнаю Пацеркі бурштына раз-пораз упляло. Не разгадаць цнатлівасць […]...
- Запаволіць свой ход гадзіннік Запаволіць свой ход гадзіннік. Закуру я зноў у адчаі… – Што так мучыш сябе ты, сыне?.. Ну, чаго табе не […]...
- Я будаваў свой карабель Я будаваў свой карабель. Ды дзе мне плыць? Усюды мель… І ён вялізны быў Бы гмах, Ды чэрап быў на […]...
- Табе свой свет я аддаю Табе свой свет я аддаю… І Свет, які мяне калісьці страціць. І як адталую ваду Звычайна прыме і не здрадзіць. […]...
- Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный, Лыжкой чэрпаю долю свою, А яна ідзе прасторам няторным, Усё на горку, наўпрамк, […]...
- Я свой край шматпакутны шкадую Я свой край шматпакутны шкадую, I хачу, як не склаўся бы лёс, Бачыць Белую вежу святую На ускрайку блакітных нябёс […]...
- Шэкспіраўскае Ці знаеце, як паміраюць ад кахання? Калі вас Бог памілаваў і вы Не захлыналіся агнём самазгарання, – Лічыце, што шчаслівы […]...
- Свой водар вясновы ўжо выпіла лета Свой водар вясновы ўжо выпіла лета. Восень журбою лягла на бары. Вятрамі халоднымі сумна апеты, Лес адзінокі смугою гарыць. Дымяцца […]...
- Ты пакінь пацалунак свой мне, раставанне, каханне, сон, чараўніцтва Ты пакінь пацалунак свой мне і павер, што ніхто не скрадзе. Наш ланцуг – гэта тонкая ніць Нам адно аднаго […]...
- Ёсць у паэта свой аблог цалінны Ёсць у паэта свой аблог цалінны, Некрануты прастор для баразён, Дзе ён працуе з першае хвіліны І да апошніх вечаровых […]...
- Ёсць толькі новы час Ёсць толькі новы час З кожнай першай пралескай, З першым промнем над Росным пералескам. Ёсць толькі новы час З кожным […]...
- БАЛАДА ІААХІМА ХРАПТОВІЧА (4.02.1729-4.03.1812) Багацце можна ў карты прагуляць, Прапіць, спаліць і з’ехаць у замежжа, Каб прывіднае шчасце там шукаць, А не ў […]...
- Яе будзе прыход нечаканы Яе будзе прыход нечаканы. Адвячоркам аднойчы уздых Будзе цешыць пякельныя раны Нешчаслівых гадоў маладых. І рукою сваёй запалёна Абарвеш ты […]...
- Навагодні роздум На белым абрусе плямы, Хтосьці разплёскаў віно. На дварэ бардак такі ж самы, сьнег не выпаўшы, знік даўно. НОВЫ ГОД […]...
- У навагоднюю ноч Калі ўначы пад хмараю зімовай Агні ў свята горад запаліў, Здалося: коўдрай рознакаляровай На Віцебск апусціўся небасхіл. А людзі йшлі…І […]...
- А ты мне падабаешся А ты мне падабаешся: Твой швэдар… Такі цёплы. Пяшчотна-кафейнага колеру. Твае валасы… Такія падатлівыя. А ты сам… Ты такі прывабны. […]...
- АХВЯРА Маліся ж, бабулька, да Бога, Каб я панам ніколі ня быў: Не жадаў бы ніколі чужога, Сваё дзела як трэба […]...
- Шыкоўны ранак Шыкоўны ранак: сонца ўстала, Раса на травах, на кустах У промнях сонечных заззяла, Блакіт на небе і ў вачах. Заве […]...