Верш Саўскі Бор
Я прыкмеціў галінку ялінкі,
Той, што ў Саўскім Бары расце.
А на ёй сваю павуцінку,
павучок-мужычок пляце.
І на кожнай са срэбных нітак,
Кроплі ззяюць у сіняве.
Не хапае ў алфавіце літар,
Каб ўсё перадаць табе.
Саўскі Бор пасярод высокіх,
Недасяжных, рубінавых хвой.
Тут прастор для маіх глыбокіх,
Паэтычных, ветлівых мрой.
Зазірну я сюды вясною,
На Вялікдзень прыеду, да брата.
І прайдуся з бабуляй сваёю,
Дзе калісьці была яе хата.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Аглядальнікі Вакацыі высокіх дамоў. агламерацыі аглядальнікаў тваіх сноў згубяць сэнс ізноў. Праглынай святло, зьзяй перада мной. некалі было ў краіне мрой… […]...
- Зірнеш у акенца, і я зазірну Зірнеш у акенца, і я зазірну: Зімовае неба там зоры схавала, Шукаю сярод іх я толькі адну, Якая б імгненна […]...
- Перад выхадам я зазірну Перад выхадам я зазірну У люстэрка насупраць дзвярэй, Валасы прыгажэй прыбяру І зніму адзіноту з вачэй. Усміхнуся няўмела сабе, І […]...
- Я з губ тваіх любові п’ю атруту Я з губ тваіх любові п’ю атруту- І цноты шаўкавістая мяжа Паволі тлее, нібы губка труту, Пакуль душы даможацца душа… […]...
- Чаго тлуміць сваю галоўку Чаго тлуміць сваю галоўку, Здавацца знаўца, ды ня быць, Зямельцы роднай несьці слова, За ім ёй дбаць, аб ёй тужыць. […]...
- Па сняжку, па ільду Па сняжку, па ільду – Па каханаму следу Да цябе я прыйду. Да цябе я прыеду. А з далёкіх краёў […]...
- Сляды – Каго гэта ўчора страчала? Пад вечар да рэчкі ішла? – Страчала вясну, – адказала. – Хіба яна ў ботах […]...
- Шляхецкую годнасьць не маю Шляхецкую годнасьць не маю Ад продкаў далёкіх маіх, Як краю такога шукаю, Дзе роднаму слову ёсьць чын. Якому ня мулка, […]...
- У снах У снах маіх цябе няма… Ты побач сьпіш, а я адна У змрочных блытаных завулках Ступаю па каменьнях гулкіх І […]...
- Перад Вялікаднем Панядзелак радзіўся на зломе Нескаромнага шчырага тыдня. У табой ашчасліўленым доме Пост вялікі хрысціўся ў Вялікдзень. Белым воблачкам раніца ззяла […]...
- Малады салавей Вясною маладзенькі Салавей, Што толькі летась апярыўся, Пачаў спяваць усё гучней I добрым спеваком зрабіўся. Размоў нямала пра яго было, […]...
- Метро “Асьцярожна. Дзьверы зачыняюцца”, І так спакойна ірвуць сувязьзі зь зямлёй. І кожнай станцыяй у мазгах мне адзначаецца Яшчэ кілометр – […]...
- Да вечнасьці ДА ВЕЧНАСЬЦІ Я сыйду ў далёкую краіну, Ў невядомы свет, краіну мрой. Цяжар спраў нашчадкам я пакіну, Каб нырнуць у […]...
- Недзе з усходу гудок цеплаходу Недзе з усходу гудок цеплаходу ліпеньскім ранкам што толькі не прымроіцца Знаёмы хлопчык Ваня ля вусця Палаты прамывае праз сіта […]...
- Восенню Стрэхі мокрыя ўніз апусцілі рукавы, пачарнелі гасцінцы, дарог каляіны; дацвітае лістом і лаза і крушына, і ў імшарах лясных дагарае […]...
- Старонка родная мая Старонка родная мая Прастор ад краю i да краю Люблю тут слухаць салаў’я Калi увечар ён спявае Люблю глядзець на […]...
- З табою застануся Ужо шаснаццаць год Жыву на Беларусі. Шмат тут фарбаў і даброт, І я ёй ганаруся! Люблю прастор тваіх лугоў, Журчанне […]...
- Мой пацалунак паветраны Мой пацалунак паветраны даляцеў да цябе ці знік? Ён з маіх думак злеплены і з цукру вуснаў маіх. Ты захавай […]...
- Я да радні прыеду летам * * * Я да радні прыеду летам І спаць на сене папрашу. Адныя думкі ўжо аб гэтым Мне лечаць […]...
- Мне распазнаць яшчэ не позна Мне распазнаць яшчэ не позна, Дзе кіслы квас, а дзе віно. Паміж усіх, што стрэў я, розных Цябе прыкмеціў я […]...
- Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...
- О, край родны, край прыгожы! О, край родны, край прыгожы! Мілы кут маіх дзядоў! Што мілей у свеце божым Гэтых светлых берагоў, Дае бруяцца срэбрам […]...
- Жыццё раба Воблака вось Зямля залатая. Птушкі ляцяць у вырай стрымглаў Я вось пачну рабіць сваю справу, якую ж не вельмі люблю. […]...
- Ты навучы мяне маліцца Ты навучы мяне маліцца За Беларусь, за мілы край. Каб мне было дзе прытуліцца Ляці, мальба, за небакрай. Каб не […]...
- ПЕРАЛЁТНАЯ ПТУШКА З развітальным дажджом у свой вырай далёкі Ты ляціш, адлятаеш, мне махаеш крылом. І гучыць, не сціхае твой запознены клёкат […]...
- Ты не лічы ў хвіліны нематы Ты не лічы ў хвіліны нематы Маіх папрокаў крыўдных і ўчынкаў. Так, я ўжо не святы, Святая, мусіць, ты, Калі […]...
- Мужчыны Мужчыны прыходзяць як лічбы ў календары і потым ізноў паўтараюцца раз на месяц мужчыны што бачылі дно найглыбейшых бутэлек багі […]...
- Навекі паслы Навекі паслы Маёй Беларусі: Для лета – буслы, Для восені – гусі. Так белым крылом Душ высокіх, птушыных, Як сонца […]...
- Вечар школьных сяброў Параскідала нас па белым свеце, Калі ж мы зноў вяртаемся сюды, Усё тыя ж мы гарэзлівыя дзеці, І кожны з […]...
- Вандроўніца-сцежка Вандроўніца-сцежка на золку пакліча За вёску ў лес за сабой павядзе, я кошык вазьму і па сцежцы, па звычнай, пакрочу […]...
- Па акіяне Мрой Там вершаў свет, незразумелы часам, Туманы слоў, шэпт рыфмаў невыразны, І рыфы сэнсу апантаных параўнанняў, І каравэлы строф, што зніклі […]...
- Я прыйду Калі б я на бел свет нарадзіўся Ўсяго шчэ адзін толькі раз, Я бы зноукі ўсё там жа з’явіўся, Дзе […]...
- Рабінавы гай Восень, жоўтым крылом не махай, Не ўзляцець табе ўслед за зязюлямі. Я прыйшоў у рабінавы гай. Гай мой ціхі, Як […]...
- Незабудкі азёр Ля ціхай затокі на плёсе Ёсць шчасце згадаць аб любві. Сваіх я не высушу вёсел – Плыві, мая лодка, плыві! […]...
- Калі-небудзь прыеду на гэты хутар Калі-небудзь прыеду на гэты хутар: Мо праз пяць а мо і праз дзесяць год, Успомню сённяшні дзень, з’явіцца смутак, Бо […]...
- Я імкнуся сваё дачыненне Ххх Светлай памяці маці Анастасіі Маркаўны Я імкнуся сваё дачыненне да Высокага духу знайсці. Божа, дай да Твайго ўзвышэння даляцець […]...
- Бела-чырвона-белы верш Чырвоная ружа на белым снезе, Ляжыць, памірае, нібы ў палоне. Як бела-чырвоны штандарт баявы, Як бела-чырвоны сімвал Пагоні. Навошта нам […]...
- БАЛАДА ТАДЭВУША ЛАДЫ-ЗАБЛОЦКАГА (27.08.1811-жнівень 1847) …Не любяць вальнадумлівых цары. І, каб ты мог памерці без пары, Ты ў Грузіі паслужыш радавым. Над скаламі […]...
- Паслухай Паслухай чалавек цябе чакае Зямля Матуля спадчына твая Яна Вясною громами гукае І кліча з Неба крыкам жураўля Глянь распасцёрла […]...
- Бараўляны Цяплынь плыла. Язмін квітнеў духмяна, Заціхнуў вецер. Вясна была – Бальніца існавала У іншым свеце. Ялін высокіх Дзве сцяны Хавалі […]...