Верш Мы і яны
Чаму так сталася, што ўлада,
Якую абіралі мы,
Народ ператварае ў статак,
На свет не выпускае з цьмы?
У дзяржаве нашай “сацыяльнай”
цудоўна дыхаць, існаваць,
Умовы створаны спрыяльныя,
Каб зубы сціснуўшы, трываць,
Плаціць падаткі, зборы, штрафы,
шчыльней зацягваць рамяні,
Хадзіць у рыззі, што тхне ў шафах
вылічваць да заробку дні,
Каб працягнуць на тры мільёны,
Што атрымаў у мінулым месяцы…
А самадзержац ды бароны
Ў сваіх палацах з тлушчу бесяцца.
З хрыбтоў Каўказскіх недзе ў Сочы
Пляваў царок, што мы тут гінем.
Таго даб’ецца, чаго й хоча:
Мы абіралі, мы і знімем!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Хаўтуры па ўвішнасці Увішнасць раскрыжавана: Ў мінулым – І толькі ў ім. Памяць вятроў паўстала: Ў мінулым – І толькі ў ім. Свет […]...
- Ты нездольна адказаць мне Тры сотні дзён зусім цябе не бачыў Тры сотні дзён… Вось толькі ці шкада? Я зразумеў: душу не перайначыш, Калі […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- Астравец Нікога. Сумны вечар. Сакавік. Не думка ў галаве – іржавы цвік: “Я тут адзін. Але чаму, навошта?” Ахутвае, бы коўдра, […]...
- Калмыкову С. Н Калмыкову С. Н. Ці абыякавы і чулы, Ці ўсязнаўца і дурны – Я быў усялякім за мінулым, Ці ж упікаць […]...
- Акоў паломаных жандар Акоў паломаных жандар, Сліўнем зарыўшыся ў нарў, Сядзіць расейскі чынадрал, “Слуга оцечаству, цару”. Ён сніць былую моц і шыр: Цары, […]...
- Я цяпер твой Энгельберт, 1934г Аўстрыя, Судзеты, – Усё дзеля Адольфа. “Астры” б цыгарэты, Крызіс, час вэрвольфаў. Музу без аншлюсу, Змоваў, плебесцытаў? Падарунак друзу – […]...
- Адзін-нота Чаму так цяжка мне пісаць, Калі на сэрцы смутак? Чаму так хочацца ўцячы Ад гэтых дум і чутак? Чаму няма […]...
- Дзяўчына ды сонца Адна прыгожая дзяўчына Глядзела доўга ў далячынь Сядзеўшы дома, паглядаючы з аконца Спытала тая дзеўка ў сонца: “Чаму я не […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 5 – “Стагоддзі аскепкаў” Ты – люстэрка, над якім навіслі стагоддзі. Срэбрана-сталёвы свет назаўжды замарозіў тваю душу. Ты адбіваеш мільёны лёсаў, якія сыйшлі з […]...
- Вецер гуляе ў тваіх валасах Вецер гуляе ў тваіх валасах, Бледны твой твар прыгажосцю ззяе. Але не бачу жыцця ў вачах, Чаму любоў твая мяне […]...
- Разважаньні пра “Дзень Перамогі” Чаму рады вы ўсе, людзі? Хто перамог? Хто перамог? Хто атрымаў у вайне паразу? Хто вэтэран, хто патрыёт? Колькі іх […]...
- Меркаванні пра мінуўшчыну Каб ацаніць вялікія падзеі Ад іх ў часе трэба адысці. Тады бягучыя жыццевыя завеі Сапраўдны сэнс не перашкодзяць ў іх […]...
- Быць паэтам Нас прадзімае вецер свежы, Мы ловім пырскі і дрыжым. Давай пакінем узбярэжжа I зорнай сцежкай пабяжым. Чаму няёмка і нясціпла? […]...
- У туманнай рані ліхтары У туманнай рані ліхтары, Ды сонца на ўсходзе, Напеў вясенняе пары Мяне шчаслівым робяць. Брыльянты водблескаў ракі, Спрытнай вады гамонка. […]...
- Цяжар бясконцы ставiць у вiну Цяжар бясконцы ставіць у віну… Чаму няшчасна ты мая Радзіма? Мне боль твая цяпер не ў навіну! Без слёз мне […]...
- Краіна, вартая любові Краіна, вартая любові, Дзяржава, вартая вайны… Чаму згадзіліся, панове, Надзець на ногі кайданы? Сваіх багоў нашто зракліся, А трон чужынцам […]...
- На нашым полі На нашым полі, Полі калгасным, Дзянькі праходзяць Весела, ясна. Дружна працуем Мы грамадою, Знацца – не знаем З горам, з […]...
- Маці і дзіця Маці корміць сыночка. – Я суп твой есці не магу! -Еш, еш, а то заву Бабу Ягу! -Ты, мамачка, упэўнена, […]...
- Памяці паэтаў Зноў смерць, касой махнуўшы, сее гора… Зноў – боль… і скону парасткі – крыжы… Па тым, хто жыў на гэтым […]...
- Чаму? Чаму? Скажы чаму? Чаму так атрымалась Усё ж, нарэшце, было добра, Але, магчама, мне здавалась. Я проста думала, што назаўсёды-гэта […]...
- Секунды Навошта Не маючы кошта яна уратуе? Секунды новага парадку Змушаюць браць мяне асатку, Секунды іншага вымярэння, Другога летазлічэння. Яны з’біваюцца […]...
- Малітва наступнасці Хай свеціцца імя Твае, Беларусь, У стронцыі, цэзіі, ліціі! Як і ва ўсе вякі, Душу быць ласкавай змусь, Дазволь слязам, […]...
- Спяць у снарадах Спяць у снарадах, Спавітыя белаю, як сама смерць, Сталлю, Пакручастыя віхры, Аглушальныя грамы, Пажары, вулканы і землетрасенні… Спяць чалавечыя крыкі, […]...
- Я іду на вайну Прабач, Беларусь мая, родная маці. Прабач, калі штосьці рабіў я не так. А я не магу заставацца ў хаце. Прабач, […]...
- Я малюю Я малюю цябе ў сваіх марах Добрым, верным з надзеяй у душы, Што не змогуць прыплысць тыя хмары І анёлаў […]...
- Вазьмі за аснову Так, беларусы жывуць ніштавата – Большая іх чым туркмкенаў зарплата, Цэны паменьш чым у Злучаных Штатах, Ёсць электрычнасць і радыё […]...
- Абеліск над Віслай (памяці прадзеда Мікалая Курыловіча з Бярозаўшчыны і ўсіх заходнебеларускіх мужчын, загінулых у сваіх першых баях у 1944) Загад ёсць загад. […]...
- Мегаполіс Палымнее начны мегаполіс, нібы прысак, вугольлем вакон. і паветраным змеем паволі узляцеў па-над ім Арыён. Скуль, куды, карагод незлічоны, – […]...
- Уладзіміру Караткевічу З нагоды перачытання верша “Амаль хрысціянскі тост за ворагаў”, прысвечанага Адаму Мальдзісу, і верша “Жаўранак – звонкая ніць” Дарагі Уладзімір […]...
- Забiлi вокна дошкамi Забiлi вокна дошкамi Бывай жа, мой дамок Пратоптаннай дарожкаю Iду я за парог Iду сабе далiнамi Ў далёкай старане А […]...
- Ліст Вадзіму-здрадніку Чаму? Чаму Вадзім ты здрадзіў? І здрада гэткая як вілы ў спіну мне была. А сам? Дык быццам белы і […]...
- Заклятая кветка Чуць толькі купальскае свята Набліжыцца з ночкай сваей, Як папараць кветкай заклятай Чаруе няшчасных людзей… З надзеяй, і верай, і […]...
- АБЛОКi Для лёгкiх для аблокаў Няма канца нi краю, Плывуць яны высока Над родным нашым краем. Над тым – што перажыты, […]...
- Чаму мы пазбягаем мовы нашай Чаму мы пазбягаем мовы нашай? Таму што потам, кроўю і слязьмі Яна насычана, і плача, Што мы яе не збераглі. […]...
- НЕПАЗБЕЖНАСЦЬ Чаму не можаш зразумець, Каб прыязджаць не пагасціць, А каб, нарэшце, адагрэць І ні за што не адпусціць. І спачуванне […]...
- Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Чаму пакінулі сьвет гэты? Чаму ня бачу “Пагоні” сьцягі? Чаму бачу сьцяг я саветаў? Заўжды […]...
- Меланхолія Праносяцца Дні і самотныя Ночы, Збіраюцца Месяцы ў Годы. І толькі Ўспамін пра бліскучыя Вочы Ратуе жыцця Асалоду. Адзіны бязвінны […]...
- Завея глея Глей, як алей, між дажджоў і завей. Раз’юшаным ветрам Нібыта сурвэткай Свет атуляе, святло ахінае Радзіму рачулак сваю пакідае. Снегам […]...
- Чаму стаю, як паралітык? Чаму стаю, як паралітык? Перада мною цэлы свет. Ужо ад’ехаў і палітык, І бізнесовец, і паэт!.. Чаму, як перуном працяты, […]...