Верш Жыццё матылька
Толькі выбраушыся з калыскі,
Паляцела насустрач дню.
Бачу свет: я высока і нізка
Рэха летняга дня лаулю.
Крыльцы сталі мацней, і смага
Абляцець гэты велькі луг
Падсазнанне перамагала;
З жарам кінуушыся у круг
Такіх яркіх і жвавых рухау,
Такіх моцных і смелых сіл,
Не упрыкмеціла: вечар рушыу,
Сціснуу неба да зоркіх дыр.
Ноч скавала сваёй прахалодай,
І у пошуках каплі цяпла
Заляцела у куток і употай,
Крыльцы сціснуушы, прылягла.
Раптам яркае зарыва ноччу
Асвяціла акругу паусюль.
І адкрыушы нямоглыя вочы,
Крыльцы ймкнула свае датуль.
Нібы днем, стала цёпла крылам,
Яркі свет біу у вочы мне.
Яшчэ узмах – і мяне асляпіла.
Я згарала у гэтым агні…
24.12.10
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Суніцы Неба шарэе на золку, Толькі патрэбна у’ставаць, Каб дзень прыходячы толкам Вырабіць і спрацаваць. Сёння ідзём у суніцы! Сонца у’ […]...
- Пад адзін грэбень Цяпер ужо такіх выпадкаў мала. Успомніўшы дзявочыя гады, Жанчына ў полі раптам заспявала Ад жалю ці ад нейкае бяды. Узвілася […]...
- Жыццё не стаіць Свет любіць змяняцца Раптам, Той момантаў лепшых купец, Учора ты быў маляня, А заўтра, А заўтра, раптоўна – мудрэц. У […]...
- Жыццё падарыла нам дзіва Жыццё падарыла нам дзіва: Як ветрыку лёгкі павеў, Аднойчы пачуеш – “Радзіма”, Пасля зразумееш – навек. I будуць дарогі вяртацца […]...
- Заляцела птушачка ў сіло Заляцела птушачка ў сіло. Білася, дрыжэла і крычала. Палыном ў вачох рудых цвіло Гора-горачка, а ЎСЁ – маўчала. – Вызвалюся! […]...
- Звярнуцца да сябе Столькі год я шукаў за мяжою лёс, Што амаль пазабыў сваю родную мову, Ноччу рэчкі іскрысты ад зорак плёс, І […]...
- Жыццё паскорылась празмерна Жыццё паскорылась празмерна, Вакол падзеяў мільгаценне. І ход гадзінніка нязменны Не спынішь нават на імгненне. Ідзе наперад чалавецтва, Бярэ ўсё […]...
- Ілюзорнае жыццё Наш свет у небяспекі, атручаны грашыма, А вера не схавае ад цемры і ганення, І ў будучы світанак пайдзем мы […]...
- Зіма ў Менску І яркае неба, і яркае сонца, І дымам з трубы курыцца. Снег чорны – снег белы – Снег брудны – […]...
- Жыццё, жыццё… He першы, не апошні Жыццё, жыццё… He першы, не апошні… Вось і разваж, дзе блазен, дзе герой, Калі з гары ўпрагаўся ў воз парожні […]...
- Марозным ранкам я люблю Марозным ранкам я люблю Кармiць сiнiц (што i раблю). Рубiны яркае рабiны Яны дзяўбуць, нiбы данiну – Данiну памяцi, цяпла, […]...
- Вочы і вочкі Бываюць дзівосныя вочы, Шырокія, смелыя, светлыя. Яны нават цёмнаю ноччу Сваёй чысцінёю прыкметныя. Бываюць з цяплом і з пяшчотай, А […]...
- Усё жыццё ты чакала Усё жыццё ты чакала, ліліся слёзы на вецер, Як ручаі забыцця праз сэрца, воля растала… У сабе ўжо сіл не […]...
- Сусвет Неспакойны сусвет… Зорак мроіцца плынь… Знічкі яркае след Уразаецца ў стынь… Паглядзі, чалавек, – Гэта вечнасць не спіць І каторы […]...
- Маладосць Калі ж ўцяку адной шчыраю ноччу, Не шукай мяне; я жадаю прапасць без вясцей! Час ірве маладосць маю ў клочча. […]...
- Мы на гады жыццё не лiчым Мы на гады жыццё не лiчым Яны – як колы на вадзе I толькi зморшкi на аблiччы Ты не схаваеш […]...
- Жыццё даецца, каб жыццё тварыць Жыццё даецца, каб жыццё тварыць. Каб светла-залатую яго ніць віць і далей – любоўю, справай дзейнай ды словам, што ад […]...
- Жыццё – загадка, жыццё – іспыт Жыццё – загадка, жыццё – іспыт: Над прорвай звабнай прайсці па дроце. А мы – бяжым, аж звініць капыт На […]...
- Маё жыццё пакутай стала Маё жыццё пакутай стала, Хажу па схіле небакрая. Сустрэч шукаю – іх няма, Няма ні шчасця, ні жыцця. А думкі […]...
- Лістапад за астатняй лістотай Лістапад за астатняй лістотай шле паўночных вятроў чараду. Я па снезе, што выпаў употай, да цябе на спатканне іду. У […]...
- Мы – жыццё! Сёння ў сонечны дзень сонца кажа са мной І святлом засцілае мне вочы… Як зайграем з ім разам струною адной […]...
- Жыццё люблю ва ўсіх праявах Жыццё люблю ва ўсіх праявах. Але найболей, з года ў год, Цікавы мне прыроды з’явы: Люблю закат я і усход, […]...
- Любай Дзятлаушчыне Калі мой шлях жыццёвы абарвецца, І я з нябёсаў гляну на зямлю, На той куток, дзе застанецца сэрца, Куток Радзімы, […]...
- Кажуць – памёр Кажуць – памёр. Нечакана… ў бальніцы. Ноччу. Амаль ужо суткі таму. З ныркамі нешта і сэрцам. Сястрыца Кропельніцу ледзь зрабіла […]...
- Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
- Жыцце Мы хадзілі заўседы няроўна па глухім, па дарогам жыцця. Хоць свяціла нам ясная поўня мы кідалі ўсе загаддзя. Мы не […]...
- Ты – маё і жыццё, і смерць Прыйдзе, прыйдзе ў ветразях снежань, Набаліцца сэрца маной… А пакуль у любві не межань, Ружы ўсе для цябе адной. А […]...
- СОН ДАЎЖЫНЁЮ Ў ЖЫЦЦЁ Усё як быццам i не так, У нейкiм сне я зноў ўбачу – Жалобна клiча чорны грак, Напэўна, гэта нешта […]...
- Ты толькі мяне пакліч Ты толькі мяне пакліч! Ды што там!.. Шапні ціхенька. І шчасця ўсміхнецца зніч, І стане ўвесь свет маленькім. Адно толькі […]...
- Вы не знаходзілі натхненне? Вы не знаходзілі натхненне? Я недзе тут яго згубіла. Цяпер блукаю сумным ценем – І без яго мне свет не […]...
- Жыцце не лічыцца ні з кім ЖЫЦЦЁ НЕ ЛІЧЫЦЦА, ТЫ ВЕДАЕШ, НІ З КІМ. ЯНО ДЛЯ НАС З ТАБОЙ НЕПАДУЛАДНА. МЫ АД ГАДОЎ ЯГО ТАК ХУЦЕНЬКА […]...
- Натхняльнае Мо пачынаю… Адмакаць… Успаміны… Накацілі… Гадоў так…тры… Ні даць…ні узяць… Жыцця нямоглага Карціны… Глядзела Кожную я ноч… Ад слёз… Губляла, […]...
- Недасканалая істота Недасканалая істота жытло здымае ува мне. і так кіруе мной употай, што ўсё жыццё па-свойму гне. Хоць не даюся я, […]...
- Была узрушанасць парыва Была узрушанасць парыва, была даверлівасць цяпла… Любві магчымасць апаліла, магчымасць шчасця апякла. Гарэў, як пацалунак лёсу, на нашых вуснах той […]...
- Бог пайшоў. Жыццё ідзе пад кручу Бог пайшоў. Жыццё ідзе пад кручу. Але йдзі і не губляй спакой. Ёсць замест прыватнай неўміручасці – Бессмяротнасць нацыі тваёй. […]...
- З Дранько-Майсюка Там, дзе ўжо ноч, там спяць, альбо крадуцца Да куртызанак, што таксама спяць, Укрытыя пялёсткамі настурцый – І матылькі ў […]...
- Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...
- Да вечнасьці ДА ВЕЧНАСЬЦІ Я сыйду ў далёкую краіну, Ў невядомы свет, краіну мрой. Цяжар спраў нашчадкам я пакіну, Каб нырнуць у […]...
- Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай, Толькі вера не гасне, пакуль ёсць над намі шчэ Бог, Што адчыняцца дзверы, […]...
- Ты бачышся мне Праз пэўныя рэчы будзённых рэалій, каторым я сілы і час аддаю, твае галаграмы, як радыёхвалі, хлынаюць у яву маю. Ты […]...