Верш Чаканне Новага года

Ещё вершы:

1. Гонка імкнецца да новага года Гонка імкнецца да новага года Сцежка між памяці спаленых сноў. Што адбылося – дабро ці нягода – Паразрасталася часу быллём. […]...
2. Вечар пяшчотна пяе калыханку Вечар пяшчотна пяе калыханку. Цішынёй ахінае мне плечы. Частка да часткі складаю мазаіку Пачуццяў сваіх чалавечых. Тчэцца ўзор маіх думак […]...
3. Чаканне Чаму за мною ты так робіш, Ты ж абяцала што не кінеш! Але навошта так ганебна Зрабіла з тым каго […]...
4. Шлях да Новага Парадку Шэрыя магі чужых вымярэнняў Апошні уздых зачыняюць трызненнем, Халера шаленства ідзе набіраючы моц, Да чумы у маленства атрутная сера Шарузеўрыць. […]...
5. ВІТАЮ ВЯСНУ ВІТАЮ ВЯСНУ Першы дожджык прайшоў І запахла вясной; На душы харашо – Абудзіўся ад сноў. Сноў зімовых, былых, Што марозілі […]...
6. Мужчына. Жанчына. Чаканне Мужчына. Жанчына. Чаканне. Шуканне. Блуканне. Час. Жанчына. Мужчына. Спатканне. Вітанне. Пытанне. Адказ. Мужчына. Жанчына. Дыханне. Сэрцабіццё. Забыццё. Жанчына. Мужчына. Каханне. […]...
7. Касінеры Новага часу Зладжу стрэльбу сваю ды навостру касу I табе, родны край, волю я прынясу. Твой лёс – квітнець, а ты змушан […]...
8. Пачынае з новага радка Пачынае з новага радка Кожны год вясна свае адлігі. Сонцам напаўняецца рака I гайдае воблакі і крыгі. Ты мяне хоць […]...
9. Што можна новага сказаць * * * Што можна новага сказаць у свеце, што стары, як мора? Калі пагас былы азарт, калі прамоўлена так […]...
10. Маленькі Маніфест Пачатку Новага Майго Жыцця Не… Зомбілэнд разрушыць толькі прыклад новых дзей, што створаць новыя крыніцы асалоды ад жыцця! Калі жыццё тваё больш не кранае […]...
11. Поры года Гэта восень прыйшла, не спытала, Не чакала нікога зусім. Мне так летніх дзянькоў было мала, Прамачыла дажджом усё сваім. Гэта […]...
12. Ліпень 1992 года Заліўнога дажджу дай нам, Божа! Хопіць гэтай праклятай спякоты! Колькі мучыць зямлю нашу можна, Зазлаваўся на нас так за што […]...
13. Павешаным 1863 года Калі ідуць на абардаж, I поўніць полымя прасцяг Да верху мачты – экіпаж Цвікамі прыбівае сцяг. Даўно здалася – нават […]...
14. Халодная вясна 2017 года Вецер дзьме ды дзьме, як быццам звар’яцелы. А мне выйсьці з дома ўтульнага так моцна закарцела. Вонкі як, ну як […]...
15. Жнівень сорак пятага года Праз папялішчы, Па колкім іржышчы Да нашай вёскі ішоў нясмела Спраўляць зажынкі Жнівень зжаўцелы. З галадухі і ён спатыкаўся, Сляпы. […]...
16. 7 лістапада 1966 года Упершыню Кастрычніцкае свята Я сустракаю тут, Дзе для мяне бальнічная палата Горш, чым астрожны кут. Адгэтуль выйсце мне закратавала Хвароба […]...
17. ГIМН ПАЎСТАНЦАЎ 1863 ГОДА Даволі стамляцца ў прыгоне, Даволі марнець у журбе! Пад сонцам свабоднай Пагоні Падымем штандары свае. Дармо мы шапталі малітвы, Дармо […]...
18. Каліноўскі. Вільня, 22 сакавіка 1864 года Ён ішоў між штыкоў і шабляў І ўсміхаўся на поўны рот, Што жандары на вуліцы зяблі, І чакаў пракурор ля […]...
19. Прырода поўная загадак Прырода поўная загадак, Спрабуем іх мы разгадаць. Дастаўся нам вялікі спадак, Яго нам трэба захаваць. Прырода нам дае натхненне, Нам […]...
20. Яшчэ адзін глыток начной атруты Ноч – налитая цемраю чаша. Прыгублю яе востры настой. Хай душа і смяецца, і плача Над бязладнаю доляй маёй. Л. […]...
21. Свой след Бабіна лета… рыскай адметнаю Бялюткаю ніткай долу лягло… У зялёныя косы парою няўмольнаю Пацеркі бурштына раз-пораз упляло. Не разгадаць цнатлівасць […]...
22. Нечаканае” натхненне У натхнення няма распрадку, Калі яно прыходзіць да цябе. Павінен звыкнуць да парадку, Яно само паказвае сябе. Ні да каго […]...
23. О май,- пара кахання О май, – пара кахання. У шлюбным вэлюме прырода. Шалеюць птушкі ад світання Любоўным спеўным хараводам. Ад сонечнага пацалунку І […]...
24. Залатая, асенняя раніца Залатая, асенняя раніца! Хараством ты на свеце адна. Сонца ў пушчы глыбокай купаецца і ніяк не дастане да дна… Мітусіцца […]...
25. Мой пацалунак паветраны Мой пацалунак паветраны даляцеў да цябе ці знік? Ён з маіх думак злеплены і з цукру вуснаў маіх. Ты захавай […]...
26. РАСТАЦЬ РАСТАЦЬ Напоўніцу глытаць у смак паветра, Зазывы слухаць казялкоў на лузе, Таемныя піхаць нагою нетры, Павыкінуць праблемы, сплеценыя ў вузел, […]...
27. Дурань, боўдзіла, халера – Ты дурань, боўдзіла, халера! – Мне біла кулаком у грудзі, – Я ўжо амаль табе паверыла! І што цяпер […]...
28. Маўчыш, душа? Маўчыш, душа?.. А ўчора так спявала! І на аблоках польку танцавала, Анёла ў німб спакусна цалавала, Ў купелі шчасцем спінку […]...
29. Сацыяльнае мяса Табе патрэбна прыгажосьць, Не розум, не адказнасьць. Ружовых думак асалода, Прыдуманная сьвятасьць. Праз шкло ідэалізму модных, Бяздумных, плоскіх, прымітыўных. Ты […]...
30. Слыхавыя апараты не займаюцца Дагарэла свечка І заснуў ліхтар, А для думак тэчкай Неба стаў драккар. Поўні ж без нябёсаў Дзе ж й куды […]...
31. Прырода давярае чалавеку Здаецца, пасвятлела у бары, Пабагацелі тоні, азярыны. I нават асцярожныя бабры Валтузяцца спакойна на плаціне. Над лугам росным зведзены кругі […]...
32. Як хутка верціцца Зямля Як хутка верціцца Зямля ў спрадвечнай зорнай завірусе. Чым адраджуся я пасля, з нябыту цёмнага? Калі травінкай,- хай на тым […]...
33. Чароўная ноч Чароўная ноч! Маўклівым сваім хараством Маніць тых, хто ня спіць І з надзеяй у змрок паглядае Што спыніцца бег гэтых […]...
34. Юны чытач Прырода не мае падставы Адкрыць таямніцы свае: Яшчэ не прачнуліся травы, І сонейка позна ўстае. Яшчэ не вярнуліся птушкі – […]...
35. Па горадзе надзеі Ізноў іду адзін па горадзе надзеі, Праходжу па дварах нявыкананых мар. Блукаю наўздагад, шукаю месца, дзе я Аднойчы запаліў вачэй […]...
36. Даўніна У старадаўнія часы **Па ўсёй Русі, нібыта ў сне, Ліліся з неба галасы- **Анёлкі пелі гімн вясне, А на зямлі […]...
37. Я хачу паварушыць тваім хвастом Я хачу паварушыць тваім хвастом, я мару падыхаць тваімі жабрамі і, каб шырэй наглядзецца тваім хараством, з вачэй сваіх сцерці […]...
38. Кветкі Хараством вясенніх яркіх кветак Мы ўпрыгожваем зямлі абшар. І ад іх духмяніцца палетак, Весялей зямны кружыцца шар. Ты ідзеш пануры […]...
39. Цвяты Я пазнаеміўся з табою, І спадабалася мне ты. Пажартаваўшы з галавою, Сказала: Я хачу “цвяты”. “Цвяты”?? — дык гэта ж […]...
40. Поўдзень Вабіць поўдзень цеплынёю Сонечнымі днямі, Першазданнасцю сваёю, Сінімі гарамі, Аб якія б`ецца мора Хвалямі крутымі, І ныраюць з неба зоры […]...