Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Цвяты

Я пазнаеміўся з табою,
І спадабалася мне ты.
Пажартаваўшы з галавою,
Сказала: Я хачу “цвяты”.

“Цвяты”?? — дык гэта ж не праблема!
Тры ночы дзесьці, за сталом
Гарбату, гэткая дэлема,
Я піў з духмяным пірагом.

Пакінуўшы сіе застолле,
Пачаў збірацца ў паход.
Было “прыемнае” надвор’е:
Зіма, і скора Новы год…

Аўтобусаў няма, усюды ціха,
Няма аўтамабіляў на шашы,
І чую: замярзаю я пакрыху,
А ў горадзе не бачна ні душы.

Стаяў хвіліны тры, да магазіна
Кілометраў 15, можа больш,
Успомніў наказанні цеткі Ніны:
– Купі сабе, нарэшце, капялюш!!

У 7 гадзін дабраўся я дахаты,
У руках трымаў замерзшыя “цвяты”,
Стаяла на стале мая гарбата,
Адпачывала ў цеплым ложку ты.

Прылег і пагрузіўся ў летуценні,
Ледзь адыходзіў ад начной хадзьбы.
У тры ночы пасля гэтага здарэння
Скажу: Схадзі сама купі сабе “цвяты”…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Цвяты - Міхась Бацян