Верш Пусты касцёл
Пусты касцёл.
Разбураныя сцены.
Вятрыска гойсае па алтары.
І ціш вакол…
Вакол спакой пякельны,
Няма душы на гэтае зямлі.
Цвінтар аброс імхом,
Крыжы між дрэў хіляцца,
І камень крышыцца ў пясок.
Хто тут ляжыць?
Мо наша памяць?
Ці будучыня нашых праайцоў?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Пусты парк ды начны хваляў плёс Пусты парк ды начны хваляў плёс Ты зьнікаеш у цемры на крок. Не спаткалі тут мы свой лёс І падманвае […]...
- Могілкі з плотам паваленым Могілкі з плотам паваленым. Спрахлі, збуцвелі крыжы. Хто тут пад імі ляжыць – памяць маўчыць шэрым каменем. Небам пайшлі галасы […]...
- БАЛАДА ВЯЧАСЛАВА АДАМЧЫКА (1.11.1933–7.08.2001) …А Бацькаўшчына родная, як кроў, Што праз бінты, як– межы, праступае, І пры чужых чужою не бывае Зямля, дзе […]...
- Чырвоны Касцёл Касцёл Сымона і Алены, Мы да цябе прыходзім зноў. Пан Езус тут жыве нятленны І дорыць нам сваю любоў. Высокія […]...
- КРЫЖЫ Крыжы на аўтастрадах, пераездах… Ты мне такое месца пакажы, Дзе б не раслі ад Оршы і да Брэста Уздоўж дарог […]...
- Мірскі замак У КРАІНЕ ЗАМКАЎ – БЕЛАРУСІ, Есць той адзін, к яму я сэрцам рвуся. То МІРСКІ ЗАМАК… Вакол яго паданьні, таямніцы […]...
- Сынам Не ведаў, можа цяпер не ведаю, але адчуваю праўду народа… Крышыцца яна непатрэбнымі ведамі, крышыцца тонкім ледам. Цярушыцца сухім лістоццем, […]...
- Адна Адна… Яна яшчэ здалёк відна: На выгарбку, вятрам усім адкрытым, Стаіць сухая, чорная сасна, Як даўкі сімвал тлену і нябыту. […]...
- Наш родны край Край наш бедны, край наш родны! Лес, балоты і пясок… Чуць дзе крыху луг прыгодны… Хвойнік, мох ды верасок. А […]...
- Ліст беларуса Мы з вамі продкі, з вамі будзем, І вашу думку падтрымаць Нам нескладана, бо мы людзі. Нашчадкам хочам мы сказаць: […]...
- Беларускі крыж Беларускі крыж Моўчкі сонца палымнее На маўклівы крыж дарог… Леанід Дранько-Майсюк Беларусь ляжыць на крыжы дарог, на плячах штовек войнаў […]...
- Калі б вы былі жывыя Калі б вы былі жывыя, Гарэлку мы з вамі пілі б, Дзядзькі мае залатыя, Мікіта, Пятрок, Піліп. Сядзелі б мы, […]...
- Рэчка И стаи веток тянутся за нею…” (Ф. Г. Лорка) 1 Бяжыць мая рака Да сэрца матылька, Да кветкі лугавой, Да […]...
- Каменная пліта Каменная пліта. Квадрат. Калісці вольны камень. Загнаны геамэтрыяй у палон, Ён служка чалавека, раб. Ён надмагільны камень. Стаіць, ахоўвае спакой […]...
- Вып’ю Я залпам вып’ю каханне, З табою разам да дна, Бо ёсць у мяне спадзяванне, Што сёння ў мяне ты адна. […]...
- Люблю вясну я, ды чаму Люблю вясну я, ды чаму Душой да восені гарнуся? Ці дрэву вечнасці свайму Лістком апалым я здаюся? Ці ў подыху […]...
- Злыя словы вострымі клінкамі Злыя словы вострымі клінкамі Спаласуюць сэрца да крыві, І, калі яно ў цябе не камень, Паспрабуй з рубцамі пажыві. Не […]...
- БАЛАДА КАСТУСЯ ТАРАСАВА (10.10.1940- 20.03.2010) З-пад снегу праразаюцца дарогі, Як праз туман віднеюцца крыжы. Крыжоў, нібыта лесу, густа, многа, Але шчэ болей без […]...
- Не ў цішыні палескага сяла Не ў цішыні палескага сяла, А ў цішыні Заходняга Берліна Над Хафелем чырвоная каліна Зусім па-беларуску расцвіла. Я не здзівіўся, […]...
- Камень-велікан З бабуляй на прагулку мы ідзём, За шчаўем, у канаву, што паўз вёску. І па чарзе ў торбачцы нясём Кавалак […]...
- Мова, слова І вякі паміраюць, сыходзяць у небыццё, у насмешлівы свет, А народ наш падцугляны водзяць і сціраюць нам памяць ушчэнт. Мова […]...
- На высокім беразе ракі Ля Немана, на беразе пясчаным, Незнарок, напэўна, тут абраным Стаяць звычайныя каталіцкія крыжы І летаюць вакол іх хуткія стрыжы. Адпачываюць […]...
- Санет Імкнуць да неба пяць дубоў На ўзгорку між дамоў высокіх. Транслююць вышнюю любоў І з недраў пьюць зямныя сокі. Яны, […]...
- Мой самотны і велічны край! Мой самотны і велічны край! Ты згубіўся ў маўклівай глушы. Лепш на свеце не знойдзеш, бадай, Для змарнелай ад смутку […]...
- Парадокс бога “калі стварыў твой розум з гліны наш Госпад – чыста для душы – то падкажы, як ён падніме той камень, […]...
- Балада пра камень Я камень падняў на раллі Абвуглены, чорны, Можа, быў ён калісь Гарачаю зоркай. I, можа, маліліся ёй – Пясчынцы сусвету, […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 5 – “Стагоддзі аскепкаў” Ты – люстэрка, над якім навіслі стагоддзі. Срэбрана-сталёвы свет назаўжды замарозіў тваю душу. Ты адбіваеш мільёны лёсаў, якія сыйшлі з […]...
- Жытні хлеб Расою і дожджыкам цёплым напоены, Распешчаны ў сонечных промняў цяпле, Напоўнены з чуйных далоняў любоўю – Ляжыць жытні хлеб на […]...
- Дараванне “Даруй, каханы! Хіба ўжо такі Мой цяжкі грэх? Яго з сваёй рукі Ты адпусці, – вятрыска будзе рад, – Падхопіць, […]...
- Наша пакаленне Наша пакаленне Наша пакаленне Антываеннае Антызменнае Антызасценнае Наша пакаленне Антылітаратурнае Антыкультурнае Антыцэнзурнае Наша пакаленне Антыглабальнае Антымаральнае Антыскакральнае Наша паклаленне Антыцаркоўнае […]...
- З зялёнага Палесся З зялёнага Палесся, З празрыстае ракі Хадзем са мною, песня, Праз шумныя вякі. I я, як ты, балесны Парыў ў […]...
- Човен Паміж хваляў човен чорны. Ў рэчцы – чорная вада. Не відаць на дне нічога – Барада вадзяніка Захінае дно старанна […]...
- Маіх словаў нячутна болей Маіх словаў нячутна болей, Не шукайце ўночы сьвятла, Разьвітаўся, напэўна, я з мрояй, Ля мяне, ты, колісь была. Тваіх словаў […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ЦЯПІНСКАГА (1530-я-1599 або 1600) Евангелле на мове роднай у руках Трымаеш, як цагліну, што ў падмурак ляжа Айчыны Храма, што не […]...
- Як цябе няма са мною побач Як цябе няма са мною побач, Белы свет халодны і пусты. I гукаю я тады на помач У адчаі: – […]...
- БАЛАДА ЯГАЙЛЫ (1352(?)-1.06.1434) …Прад табой крыжакі, як на полі крыжы, Дзе твой брат, дзе твой сын, дзе твой бацька ляжыць, Дзе ляжаць […]...
- Падманваю сябе Падманваю сябе, свой дзень пусты, – Нібыта міска стравы ў ліхалецце. Пішу не вершы я – пішу лісты, Пяро макнуўшы […]...
- На адкрыццё помніка Максіму Танку ў Мядзеле Глядзіць паэт у супрацьлеглы бок таму, хто Мястра аніколі не пабачыў, але імя чыё ў вуліцах шматлікіх гарадоў, у якіх […]...
- Слова наша роднае, хапала Слова наша роднае, хапала На стагоддзі доўгія цябе. Багдановіч, Колас і Купала Прыпадалі да цябе ў журбе. Абкідалі кпіны і […]...
- Прыганятыя Не наша воля, не нашы нівы, Дубы не нашы над рэчкай ціхай. Чужыя бору сівыя грывы, Адное наша – сівое […]...