Верш Галоўнае – з сабой не разысьціся
Галоўнае – з сабой не разысьціся.
Што б ні спрыяла: пернік ці прымус.
Каб некалі,
як лягу на абрус,
Зьявіўся запіс сьціплы
ў Боскай кнізе:
“Пражыў, як змог.
Ня здраднік і ня хлус.”
Ещё вершы:
- Галоўнае Галоўнае не тое, што вы бачыце, І нават што вы чуеце, Галоўнае не тое, што вы хочаце, І нават што […]...
- Вазьму з сабой ва ўсе дарогі Вазьму з сабой ва ўсе дарогі – Забыць ніколі не змагу – Пяшчотны дожджык басаногі, Вясёлкі вабную дугу, Світанак песенна-шпачыны, […]...
- Каб заставацца назаўжды сабой У хвілі роздуму я сэрцам далятаю Да запаветных Прыпяцкіх пяскоў. Узбуджанай душою абдымаю Квяцісты выбух бэзавых кустоў. Іду дамоў знаёмаю […]...
- Калі б малая кропля раю Калі б малая кропля раю Ў пякельны ўпала чад, То пекла – ў Кнізе я чытаю – Цвіло б, як […]...
- Начное Падрахуем грахі У адчаі. Быў сьляпы і глухі – Прывячалі. Сам сябе ты прымусь Не вяртацца. Дзеліш з хлусам абрус: […]...
- МОЙ САМЫ МАЛАДЫ Аляксею Ходасу Не ўпершыню пакойчык твой прыбраны, І пыл з твайго “фано” паспелі сцерці. Ну, і чаго папёрся ў той […]...
- Сямёра не чакаюць аднаго Сямёра не чакаюць аднаго. А я свайго адзінага чакаю. З далёкіх пераплеценых дарог, Як жорава з самотнага вырАю. Чакаю, бы […]...
- Не веру мемуарам Усмешка на вуснах Упартыя думкі І планы з калыскі Дабрацца да высі… Такія асобы Робяць усё… Каб некалі здзейсніць Злачынны […]...
- ФАЛiЯНТ Я рэдкую кнiгу трымаю ў руках,- Кiрылiцы почырк дакладны. Яе напiсаў, мабыць, сталы манах – Пра час, не зусiм каб […]...
- Залівае кроў крыло слабое Залівае кроў крыло слабое, Як віно абрус у час застольны… Адпусьці мяне, але з сабою, Я хачу з табою чуцца […]...
- Неспадзявана рыпнуць дзверы Неспадзявана рыпнуць дзверы I моўчкі выпусцяць мяне. Марозны ранак, ранак шэры Мяне за плечы ахіне. Раскоціцца абрус-дарога: Ідзі, ступай у […]...
- Калі чалавека тварыў Калі чалавека тварыў, Зусім, пэўна, Бог не хітрыў, А проста па мудрасьці боскай Рашыў, што ўсё ж гэтак проста, І […]...
- У АДКАЗ Птушачка мая, Галубка, Сумна тут табе адной, Да цябе пpыйду я хутка, Лягу побач тут з табой. Пахаджу па тых […]...
- Шостаку А Ну, як нашы справы, Адаме? Чаму ты пахмурны такі? Губляецца нешта з гадамі, cыходзяць ад нас мастакі. Таму ты маўклівы […]...
- Родныя вобразы Вобразы мілыя роднага краю, Смутак і радасць мая! Што маё сэрца да вас парывае? Чым так прыкованы я К вам, […]...
- Калыханка маме Быць разам выпадае нам так мала… Забудзь трывогу вечную сваю, Прыляж, мая натомленая мама, Як некалі ты мне, табе спяю. […]...
- З’явіся, новы дзень, пачаткам новым З’явіся, новы дзень, пачаткам новым З світальнай запаведнай чысцінёй, З забытай песняй, з халадком сасновым I юны свет адкрый перада […]...
- Кут Павінен у чалавека быці кут, Туды, куды ён можа проста так прыйсці. Адпачывае чалавек менавіта тут, І супакой на час […]...
- Пытаньні Пытаньні. Чым можа ганарыцца здраднік? Чым можа пахваліцца кат? Што пад абгорткай мае “ватнік”? Хто злодзея электарат? Якога розуму “апоек”? […]...
- Бусліха Узняўшы неба сіні шал, Хістаючы аблокаў крыгі, Бусліхі белая душа Трывожна развінае крылы. Ад гнёздаў цёплых немаўлят, Што ўпершыню вітаюць […]...
- Успамін пра Свята Успамін пра Свята Калі вечар зімовы заўзята Шчэрыць чорныя зубы праз шкло, Ўспамінаецца Боскае Свята, Што ў далёкім дзяцінстве было. […]...
- УСЯСЛАЎ Паперадзе шыхтоў ваярскіх, Еднасьць дэманструючы і сьмеласьць, Радзімы сьцяг трымаючы ў руках, Аднекуль, як з самое аблачыны, Містычна князь Усяслаў […]...
- Пакіньце мне права Халодныя зоры гарачай рукой я кратаю – кропелькі сонца. Пакіньце мне права застацца сабой, і зоры сагрэць мне дазвольце. Узняўшы […]...
- Забываюцца сны Забываюцца сны, Ападаюць іх шаты, Абрываюцца дні Былых мрояў крылатых. Але сонейка ўсходзіць, Цепліць золак агмень, Боскай міласьцю, згодай, Нараджаецца […]...
- Браточкам-беларусам Родам я не з Рыо-дэ-Жанейра, Пачуццём – не грэк, не азіят. Пераняў славянскую манеру: Праўду ў вочы – горка хоць […]...
- Над помнікам сысу Вось і ўсё – закапалі ў Палесскую гліну, Паляцелі далёк журавы… У нагах пасадзілі арабіну… А пад помнікам я – […]...
- Кожнаму адмераны свой час Кожнаму адмераны свой час, Мы нараджаемся і паміраем. Што застанецца пасля нас, Мы самі выбіраем. Адныя з дня ў дзень […]...
- Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы На сход, на ўсенародны, грозны, бурны сход Ідзі, аграблены, закованы народ! […]...
- Адзін тытул маю Адзін тытул маю, Пасаду адну: Кахаць – што кахаю, Сьпяваць – што пяю, Адну правілею, Адзін мне Статут: Жыцьцё, боскай […]...
- Не, мне не сорамна! Не, мне не сорамна, что я беларус, Бо да шчасця-не такі як усе. Я не выканваю кожны прымус. Мая краіна, […]...
- Што мне трэба? Калі б спыталі, што мне трэба, Не ведала б што адказаць. Мая сапраўдная патрэба Не будзе выпадку чакаць. Сама я […]...
- Далей, я веру, будзе ўсё! Далей, я веру, будзе ўсё! А зараз – толькі пратрымацца, Не клапаціцца, не губляцца, Забыцца і не заставацца У адзіноце […]...
- Гледзячы з-пад рукі Такое з-пад ілба хіба убачыш? Такое можна ўбачыць з-пад рукі. – Кузю-кузю, майго маленства ветрык! – А некалі ж губамі […]...
- На тракцір! Для справы таямнічай, цьмянай, Наліце кавы мне духмянай. Мае камрады, мне дапамажыце – Гарбаты мне у рот лінеце! Каб свой […]...
- Зімой у лесе I лягла ж цішына У бары за гарой, – Каб дравінка адна Хоць кіўнула сабой. Снег пушаны залёг На галінах […]...
- Пагоны На куртцы зорачкі відаць, Бывае дзве ці тры, Як у каго, Чапляюць іх, Каб званне паказаць Ну, а яна – […]...
- Пастаяў ля царквы Пастаяў ля царквы І падумаў пра Бога. Пра жыццё, што ў свет Па законах біблейскіх плыве. Розум дадзены мне, Каб […]...
- Сяброў бліжэйшых я даўно набыў Сяброў бліжэйшых я даўно набыў, Яе, адзіную, калісь кахаў. Далёка за мяжой нідзе не быў? Дык я ж і дома, […]...
- Народ Як птушка ў небе, вецер у полі, Я незалежны і адзін, Адчуўшы подых, светач волі, Час згінуў безліччу гадзін… За […]...
- Мае вершы Мае вершы сумуюць па кнізе… Ім нясцерпна апрыкла бадзянне па газетна-зімовай адлізе з правам дзённага лёсайснавання. Мае вершы блукаюць па […]...