Верш Браточкам-беларусам

Родам я не з Рыо-дэ-Жанейра,
Пачуццём – не грэк, не азіят.
Пераняў славянскую манеру:
Праўду ў вочы – горка хоць – казаць.

Вырас я не ў штаце Каларада,
He на здобных булках і бабах.
Вязнем стаў я дзедавага саду
I зямлі ў акопах і дубах.

Вязнем стаў без ценю на спакусы,
Дзе ў валошкі вышыты абрус,
Дзе жывуць браточкі-беларусы,
Дзе ў жытах – краіна Беларусь.

Дзе ў матулі – студня і святліца,
Таямнічы прыцемак акон…
Я прыйду сюды, каб памаліцца,
Каб народу свой аддаць паклон.

Як ён змог і вытрымаць, і выжыць?!
Многім пазайздроснікам няўцям,
Як ён здолеў залацінкай вышыць
Шлях спаконны ў зборніку жыцця.

Ён і сёння са слязой і чаркай
Ноч палітыкуе давідна,
I спрабуе з горыччу цыгарнай
Сённяшняе з даўнім параўнаць.

Мой народ – пясняр і летуценнік,
Хлебароб, цясляр і пчалавод…
Веру: ты не станеш на калені,
Мой глухі, разбуджаны народ!

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

АДКУЛЬ Я РОДАМ Адкуль я родам – з цеплыні, ці з снежных зім? – З рэпрэсіўных сталінскіх гадоў я родам… У снежні месяцы, […]...

МАЁ ПРАДЗiВА – Памiраеш – жыта сей,- Гаварыў дзед Аляксей… Я родам з сялянскага роду, Не маючы iншай раднi, Я родам, як […]...

Ты, мой брат, каго зваць беларусам У чатырохлецце “Нашае нівы” Ты, мой брат, каго зваць беларусам, Роднай мовы сваёй не цурайся; Як не зрокся яе пад […]...

Байцам-беларусам Вам, сябры, раскажу, І далёкім і блізкім, Пра журбу, Што ніяк не прагнаць з галавы: Захацелася мне так сягоння да […]...

Народ Як птушка ў небе, вецер у полі, Я незалежны і адзін, Адчуўшы подых, светач волі, Час згінуў безліччу гадзін… За […]...

Драўляны народ Народнаму майстру Тарасюку Мікалаю Васільевічу Створана пасля прагляду аднайменнага фільма Пайшло сонца на ўсход, Слухай казку пра народ. Ён калісьці […]...

Беларусам Я равеснік айчыны маёй Я расту як і ты Беларусь Беларускаю, дружнай сямьёй Я ўсюды заўжды ганарусь Ганарусь я адвагай […]...

Будзь беларусам Будзь беларусам Не пад прымусам Будзь беларусам Па сэрца жаданнi Хай цябе ўлады Стpашаць землятрусам Ўсё пераможаш Сваiм ты каханнем […]...

НАРОД НАШ Народ наш жыў спакон вякоў Галодным, быў і бітым… Было герояў шмат, дзялкоў, І правячай эліты… Былі цары, калісьці, ў […]...

Беларусам звацца Адкрыю пашпарт, бачу-беларус, Ці так яно ў жыцьці на самой справе? Пячатка й надпісы, нібыта груз, Ляглі ўнутры падобна лаве. […]...

БЕЛАРУСАМ ЭМіГРАНТАМ (Першай, другой і апошняй хвалі) Ты усё сваё шукаеш? Родны лес і поле. і нічога сам не маеш, Беларуса доля. […]...

Дай беларусам, Божа Магутны (гімн) Дай беларусам, Божа Магутны (гімн) 1. Дай беларусам, Божа Магутны, Ласкі, спакою на ўсе часы. Просім пакорна, Вечны наш Пане, […]...

Ці хопіць часу беларусам стаць Ці хопіць часу беларусам стаць жыцця да скону: на роднай мове вольна размаўляць – не біць паклонаў, сягаць на ёй […]...

Той самы менскі краявід Той самы менскі краявід, Адно што сонца стала болей: Мінаецца зіма паволі І птаства з выраю ляціць. Наперад выглядалі шлях, […]...

Суседу He будзь зайздроснікам, сусед, Для госця ў хаце – насцеж дзверы: Заходзь, браточак, на абед, А лепш з’яўляйся на вячэру. […]...

Амаль буколіка Я зноў, каханая, з табою. Мы ў красках вязнем лугавых – Не бачым неба над сабою, Не чуем пад сабой […]...

Як сонца хінецца да долу Як сонца хінецца да долу, Так мне надыйдзе час сыйсьці. Адную Вас кахаць бы здолеў, Але ня здолеў Вас знайсьці. […]...

БАЛАДА ФРАНЦІШКА САВІЧА (1815-1846) Першы снег, як чыстая папера, На якой напішацца крывёй Шкодны верш пра беглага жаўнера, Што далёка ад зямлі сваёй […]...

Хрыстос уваскэсьсе Хрыстос уваскрос, Людзям даў спасеньне, Надзею ён прынёс, Каб не згубілася імгненьне. Даў шлях да сьвету, Айцец наш, Пан Бог, […]...

БЕРАЖЫ СВАЮ ЗЯМЛЮ, БЕЛАРУС! Хоць сёння беларус не ў павазе, Такое можа і з другім здарыцца, Але ж, панове, усе прыйдзе, не адразу, Мы […]...

Ты пайшла Ты пайшла, ты чамусьці пайшла, і я стаў калодзежам без вады, стаў вясновым кустом без лісця, але болей за ўсё […]...

Дзесьці жаўра ў небе цінькае Дзесьці жаўра ў небе цінькае, Я ж у смерці на краю Басаногае дзяцінства На іржышчы пазнаю. З прагавітымі вачыма, Як […]...

ДРОБЯЗi Люблю цiш хат i iх ваколiцу, Дасцiпны жарт – вясковы люд. Пакуль дабро на свеце водзiцца, Сляды яго шукаю тут […]...

Блакіт Блакітным колерам вачэй Расфарбаваў ты раптам восень. У блакітны – свет мой. Ён ярчэй, Чым неба веснавая просінь. У блакітным […]...

Калі Радзіму прадасі Народ! Народ! Бяда! – крычу я – Ты танчыш на сваёй труне! А мой народ ужо ня чуе І разгаўляецца […]...

Воля Каштоўнасць, дадзеная Богам, Але яе ўсе мараць атрымаць І нават шэры месяц уволю У цемры хоча зоркі ўтыкаць. І птушкі, […]...

Карані Роду “Культура” – “культ”! І ў гэтых словах Не цяжка ўбачыць роду карані, Бо чалавек трымаецца асновай За глебу продкаў. Божа […]...

Квітнелі майскія сады Квітнелі майскія сады, Адзенне белае гублялі. Табе няўцям, што за сляды, Якія знакі падавалі. Касца чакалі доўга гоні. Адказы ёсць […]...

ВЯЗЫ Спякота спала. Цiхi вечар. Аблок сплаўляюцца вазы. Нам зноў прызначылi сустрэчу (Нiбы паклiкалi на веча) Заўгодзь – вясковыя вязы. Ну […]...

Зямля з блакiтнымi вачамi Зямля з блакiтнымi вачамi – Раздолле рэчак i лугоў! Тут называюць Васiлькамi На Беларусi хлапчукоў, Звiняць крынiцы, як цымбалы, Сцяжынкi […]...

Пахаванне кахання Ты паехаў на лепшае свята жыцця. Ды здараюцца ў ім і такія фінты: За шчаслівым пачаткам – сумны працяг. Абрываецца […]...

Млын МЛЫН Мукою сыплецца Шлях Млечны… І я прыпомніў, як малым Прыехаў з бацькам у Замэчак Дзе ўбачыў, быццам замак, млын. […]...

Камсамольцам Беларусі Вы маці-Радзіме ўсім сэрцам адданы, Прайшлі гераічны, праслаўлены шлях – Сябе вы адзначылі працай стараннай I гордым бясстрашшам у грозных […]...

Злосны камарык Ваню сёння спазаранку Усе чулі аж на ганку: Так крычаў, што няма мочы І заплюшчыў свае вочы. А крычаў наш […]...

БАЛАДА ЯЎХІМА КАРСКАГА (20.12.1860-29.04.1931) У словах беларускіх Беларусь жыве, Як у жывой крыві-спрадвечны шлях людскі. Па ім жыццё, як сонца праз сусвет, плыве […]...

Ці метад памылак і спробаў? Ці метад памылак і спробаў? Ці мэта, каб край мой маўчаў? – Над мовай, нібыта Чарнобыль, Распята крыло крумкача… Мне […]...

БАЛАДА ЛЯВОНА БАРАЗНЫ (4.02.1929-15.08.1972) Ад вёскі да вёскі, ад хаты да хаты Ідзеш ты па сцежках бацькоўскай зямлі, І бачыш, на колькі народ […]...

Дух Ня году і ня двух тады гаворыць дух, Калі не зразумець, з чыйго прымусу Ты кажаш. Твой народ, чый шлях […]...

Прыгоды мясніковічаў у Амерыцы Прыгоды Мясніковіча ў Амерыцы… Стыдоба, сорам…мозгу гвалт…- Хто выпусьціў такое чмо? Ды да Абамы… І колькі год параза за паразай…Як […]...

Шкадаванне пра мінулае Амаль у кожнага ёсць ў яго мінулым Нешта такое, што хацелась бы забыць, І што калі бы яго ў той […]...