Верш Рыцарскае брацтва

Ещё вершы:

1. Барадзіно Мюрат зноў у адкат, Вядзе ён вершнікаў атрад: Вясёленькіх, гатовенькіх рабят. Жюно нажэрся шчэ мацней – Ў гаўно. Ды Нэй […]...
2. Фінальны бой Фінальны бой Напісана пад уражаннямі ад рыцарскага турніра “Меч Лідскага замка-2013” Рыцары строй развіналі. Біся на мячах! Пацей! У камандным […]...
3. Дзяды, альбо дзень памерлых З кожным днем усе мацней адчувалася прыцягненне зямлі, набліжалася вялікая змена, жыцце падыходзіла да мяжы. Выразнай і непазбежнай. Знікалі жаданні, […]...
4. Сэнс жыццевы Ты жывеш разумеючы мала, У жыцци табе што патрэбна? Скачаш з мары на мару у паветры… Людзи – людцы, а […]...
5. Ля ракі ў лесе так ціха Ля ракі ў лесе так ціха, І зязюля лічыць нам гады… Рака шэпча ціхім уздыхам… Воблачкі ўздымае – вільгаці клубы. […]...
6. Залівае кроў крыло слабое Залівае кроў крыло слабое, Як віно абрус у час застольны… Адпусьці мяне, але з сабою, Я хачу з табою чуцца […]...
7. БАЛАДА АНТОНІЯ ЛЯШЧЭВІЧА (30.09.1890-17.02.1943) Ворагам холадна. Ворагі паляць Хаты і Храмы, старых і дзяцей. Паляць усё, ды не спаліцца памяць, Памяць любога агню […]...
8. Не азірайся Т. Ш. Ты не азірайся, трымайся ў прыцэле вачэй. Цяжкія скрыпучыя дзверы – як выратаванне. Ідзі як ішла, не павольней […]...
9. Каханаму Дакрануцца да вуснаў тваiх небяспечна: я тады як запалка згару за iмгненне. Б’ецца сэрца, а я за табою навечна след […]...
10. Студзень завірушны Белым снегам, чыстым пухам Прымяце садок стары. Мароз з цеткай завiрухай За ноч абыйдуць двары. Вокны зробяцца сляпымi: Траў дзiвосных, […]...
11. “Песню бярыце з сабою!”? “Песню бярыце з сабою!”? Гэтак казаў мне мой дзед. Песня, як хлеб, ? найсвятое, З песняй радней цэлы свет. Песня […]...
12. Мёртвая вада Навошта робяць камплімент? Даволі дзіўнае пытанне?) Калі занадта добрых мэт, не застаецца месца ганьбе. А ганьба соль усіх марэй, або […]...
13. Пачастуйся – стыне цеплая гарбата Пачастуйся – стыне цеплая гарбата, бохан макавы ды сочыва са сліў,- як гаворыцца спрадвеку, тым і рады што багатага ў […]...
14. Мы на гады жыццё не лiчым Мы на гады жыццё не лiчым Яны – як колы на вадзе I толькi зморшкi на аблiччы Ты не схаваеш […]...
15. З недацветаў Зелянелі лагі, Зацвіталі сады, – З маладою сваёй Я спаткаўся тады. Вецер косы яе Расплятаў, спавіваў, Прыпадаў да грудзей, Калыхаў, […]...
16. Крэпасць над Бугам Ёсць крэпасці з муру, з гранітў, са скалаў, Іх сцены-байніцы абводнены кругам, А колькі іх знікла – было ж іх […]...
17. Ты пакліч мяне з сабою Ты пакліч мяне з сабою І пачуццяў не хавай, Шмат каго кахала ўжо я Але ты цяпер мой рай.. Зноў […]...
18. Там яна Там яна, дзе з небам сінім Лес гамоніць трапяткі, Дзе з бярозкаю асіна, З ясным ясенем рабіна Абняліся на вякі. […]...
19. Ефрасiння Жанчына стомленна прысела. Лучына тухне, ледзь гарыць. Яна ўсёж-такі паспела Радзіме крыж свой падарыць. Свой крыж нясла, сввае нягоды, Прасіла […]...
20. Дзе ж быў Твой народ, мая Радзіма? Дзе ж быў Твой народ, мая Радзіма? калі пілавалі ворагі цябе. забівалі твойго сына… стаяць на могілках матулі ў журбе. […]...
21. БАЛАДА СЯРГЕЯ ПАЛУЯНА (19.10.1890-24.04.1910) Змяёй сціскае горла адзінота І кожны дзень усё мацней, мацней І так, што жыць на свеце не ахвота Сярод […]...
22. О мой бедны народзе! О мой бедны народзе! Цябе білі спрадвеку ўсё мацней і мацней Паны на захадзе, баяры на ўсходзе Казалі, што ў […]...
23. Хрысце Хрысце, відзіш маё сэрца Маёй тайніцы душы: Табе малюсь у паняверцы, Мае слёзы асушы. Выракаюся я грэху, Шчыра плачу за […]...
24. Хопіць? Мы гаворым таямніча, Шчыра веруючы ў то, Што ў кожным доме быццам, Вока…, вока ад ЯГО! А яго мы паважаем. […]...
25. За моцную i квiтнеючую Беларусь! Квiтней, мацней, мая Радзiма, як дрэва ў красавiку! Быць можа, у страшную гадзiну павешусь на тваiм суку. Бо дыхаць вельмi […]...
26. Лясы квiтнеюць Пралескамі лясы квітнеюць Гамоняць птушкі навакол Дождь кроплямі у небе млеець Ён хоча спешыцца на двор Вільготу хутка распаўсюдзіць Параспушчаць […]...
27. Калодзеж А цэбар улюбіўся у дно, дзе зорак ззянне. Стары ланцуг хваліўся – мацней ён за каханне. Адзін пусціць не хоча, […]...
28. Надпіс на камені над крыніцай Ворагі хмарай сьмяротнай зьнішчыць ішлі. І тады Наша зямля бараніла зьнямоглых сыноў: Ў нэтры яе адыходзілі храмы і гарады, Білі […]...
29. Дрэва шчасця Дрэва шчасця – унікальная знаходка, Што пад Лепелем, у Окане, расце: Два ствала з адзінай кронай – аднагодкі – Быццам […]...
30. JazzStep Эвалюцыя пакінула нас на свавольства ў быцці, Усе дзверы адчыненыя, але няма куды ісці, Нашае жыццё цяпер у сеціве, змяшчаецца […]...
31. “He шкадуйце, хлопцы, пораху…” He шкадуйце, хлопцы, пораху, куль гарачых і гранатаў. Усе, каму свабода дорага, падымайцеся на ворагаў, на катаў! Пушча змрочная, высокая, […]...
32. Жыццё Жыццё… Коўдрай снежнай палі абняліся, Апрануліся дрэвы ўсе, Хутка святкі ізноў пранясліся, І дарога так хутка жыццё ўсе нясе… Сэрца […]...
33. У слова – свая вага У слова – свая вага, Слова – розуму рэха. Слова – мая туга, Слова – мая ўцеха. Можа, нябесную высь, […]...
34. Жыцьцё і Сьмерць Сьмерць за Жыцьцём штодзень блукае неадступна, – як надакучны цень, як неадольны смутак. Жыцьцё на Сьмерць глядзець стамілася ў маркоце… […]...
35. Крыніца жыцця Калі добра любіш жыць, Паспрабуй мацней трымацца, Свайго жыцця крыніцы! Цяжка, аль… Добра прымаўка гучыць – Калі любіш ты катацца, […]...
36. Беларусы й латышы Шасціканцовыя крыжы, Беларусы, латышы – Для іх “цывілізацыі” вандалы. Братэрскія, арыйскія народы Чакаюць Сонца і свабоды! Чакаюць крывічы, радзімічы, латгалы, […]...
37. Пераклад верша A PSALOM OF LIFE Henry Wadsworth Longfellow Псалом жыцця. Не кажы мне ў час жалобны, Што жыццё – бы сон пусты. Ці не больш на сон падобны […]...
38. Нашы лісты 1. Нібы лісточак на рацэ – Маё пісьмо у тваёй руцэ… Патоне ён – ці паплыве? Душа мая у ім […]...
39. У маршрутцы Гэй, мацней на газ маршрутчык, Расцяруш журбу, як лён! Хопіць казак, песень суччых, Брат крыві бензін здавён. Зноў вада з […]...
40. Нас возера прысніла Нас возера прысніла. Нас возера вязло. І літасці прасіла Кляновае вясло. Спакойная вада. На беразе вуголле. А нехта спіць, відаць, […]...