Верш Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel
Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel,
Беларушчыны пакуты, ціснуць кАты на прабел.
Хворыя дэгенераты, пацяшаюцца над мальцам,
Тычуць пальцам зноў вар’яты, круцяць каля скроні,
Вычварэнцы робяць зьдзек са святла Пагоні.
Але прыйдзе чалавек, новай хвалі адраджэнцы,
Іх гламурныя рыгАлі
Ставіць каля сценцы!
Ещё вершы:
- Сярод людзей, дзе чалавек? Сярод людзей, дзе чалавек? Ау! Крычу – яго ж няма. Няўжо такі наш час, наш век, Такая вось няўжо зямля. […]...
- Akute Раней карысталіся попытам “Мясцовы час”,”УлІс” ды “Мроя, Крама”, Але цяпер у час застоя, спама, Нас раздражняе зноў на біс папсовы […]...
- Гламурныя унтэрмэншы Гламурныя унтэрмэншы – Вораг найпершы. Сіянісцкія падсцілкі – Усе у Навінкі!! На нары, адпілкі!!! А нашыя мары: Бярозавы сок Калі […]...
- Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Чаму пакінулі сьвет гэты? Чаму ня бачу “Пагоні” сьцягі? Чаму бачу сьцяг я саветаў? Заўжды […]...
- Полацак – Трэцці Рым Яцвяжскім крылом, Паднябессем ліцьвінаў, Над Крыўяй арлом, Над Палессем краіна. І з водарам Балтыі Нес НямунАс Ачышчэнне праз лес Як […]...
- Знікну. А ўсё застанецца Знікну. А ўсё застанецца: белай завеі лісты, голас касмічнага сэрца, сум лістабою і ты. Ты – незнаёмы, нязнаны… Мара мая […]...
- Вясенні дзень Вясенні дзень расправіў крылы, Як быццам птушка, мякка прызямліўся, Ізноў прырода набірае сілы, Трывожыць нас, каб кожны абудзіўся. І чалавек, […]...
- Маё слова Слова маё зруйнаванае, Веру я – час прыйдзе новы. Быццам зямля ўзараная, Ты аддасі свае ўсходы. Прыйдуць жняяркі – радамі […]...
- Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...
- Растрэл Калі на растрэл павядуць да сцяны, Я стану прасіць аб адным: Стралялі ў патыліцу мне каб яны У лесе хваёвым, […]...
- БЕРАЖЫ СВАЮ ЗЯМЛЮ, БЕЛАРУС! Хоць сёння беларус не ў павазе, Такое можа і з другім здарыцца, Але ж, панове, усе прыйдзе, не адразу, Мы […]...
- 25 сакавіка Дваццаць пятага сакавіка – Годны дзень Беларускай дзяржавы. Веснаплынных вятроў талака Пыл з кароны атрэсла іржавы. Шматавалі нас досыць арлы […]...
- Бабуліны казкі У бабулі маёй Рукі лоўкія, У бабулі маёй Песні доўгія. Разматае клубок З новай казкаю, Прыйдзе хітры каток, Трэцца з […]...
- Мастак-сакавік Белыя коні у вырай лятуць Разам з вятрамі Пагоні, Нашыя мары схаваліся ў хмары, Зьніклі ў нябёсах, зімовым гушчАры. Кулі […]...
- Такі наш сьвет перавярэтны Такі наш сьвет перавярэтны, Па-ваўкалачаму бяжыць! То чалавека кветкай цешыць, То горла клыкам матузіць. Такі наш сьвет перавярэтны! А чалавеку […]...
- Дружын эйнхерыяў яднанне Вэрвольф, ваўкалак і ульфхэднар, Берсерк і жамойцкі мядзьведзь: Дружын эйнхерыяў яднанне. Йдуць войскі новага змагання Каб ворагам расы згарэць. Хай […]...
- Мемарыяльныя дошкі Я змераў Мінск і ўпоперак і ўдоўжкі, Спазнаў усе завулкі, тупікі… I ўсюды бачу дошкі, дошкі, дошкі, Прыбітыя, здаецца, на […]...
- Па Беларусі мы вандравалі Па Беларусі мы вандравалі Вез нас нястомна конік рабы Свіцязя хвалі нас ўсхвалявалі Закалыхалі ноччу дубы Ў гэта люстэрка у […]...
- На дрэвах не відаць На дрэвах не відаць Лісткоў і павуцінак. Зямля, нібыта пляц, – Hi траўкі, Hi сцяблінак. Настрой ва ўсім такі, Што […]...
- Нарач Срэбныя хвалі, хвалі празрыстыя песцяць, цалуюць далоні мае. Хмаркі плывуць, глядзяцца ў люстэрка. Белыя хмаркі на соннай вадзе....
- Гліна Яна мяла няўмела камяк белай гліны, Выляпляла нервова нішто абы як, І пакуль яе пальцы акрэсьлілі сьпіну – Шмат разоў […]...
- Сем дзён… і далей будзем разам Хвалі лятуць, А з далёкага воблака Вызірне промень Пагладзіць ёй локаны… Мора бязмежна, А вочы прывабныя Зноўку ў бездань Мяне […]...
- Жыві у Беларусі На цёплых вастравах я жыць не марыў Дзе хвалі ліжуць белыя пяскі.. . Не клічуць мяне дзіўныя Канары, Там не […]...
- Ты ведаеш як дагарае зорка? Ты ведаеш, як дагарае зорка, Лязом святла кранаючы нябёсы? Як хвалі прадчуваюць шторм на золку І туляцца з пяшчотай да […]...
- Простыя словы об шчасци Мы кожны раз І кжную гадзіну Не бычым прастаты и глыбіні У нашым, вельмі моцным І цудоуным міры Мы толькі […]...
- Рыбакі Рассякаючы хвалі кармой, Пралятаюць марскія палі. Пад уладамі ветраў, спакой, І маланак не бачна ў далі. Акрамя рыбаловаў, няма, Разумеючых […]...
- Прыйдзе час, і яна міне Прыйдзе час, і яна міне, восень цяжкая на характар. Сэрца сум запалоніць раптам, і ў далоні твае – тварам так […]...
- Чалавек не ўзнікае так Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца Як ратай, Як дзівак, Як мастак, Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не […]...
- Доўгія ночы зімовыя Доўгія ночы зімовыя, Ціхія казкі вячэрнія. Фарбы празмерна-ліловыя. Вочы пяшчотныя, верныя. Гэта усё нерэальнае І, можа быць, нежыццёвае: Нібыта зорачка […]...
- У туманнай рані ліхтары У туманнай рані ліхтары, Ды сонца на ўсходзе, Напеў вясенняе пары Мяне шчаслівым робяць. Брыльянты водблескаў ракі, Спрытнай вады гамонка. […]...
- Смецце Можа так атрымацца, Што ўсіх праблем у свеце Ня трэба вельмі баяцца Таму што гэта толькі смецце Усе тыя цяжкія […]...
- Круцяць вітрыны коламі Круцяць вітрыны коламі. Здымуць, надзенуць панчошку. Гарыць у чатыры колеры Шкляная дзявочая ножка. Слова знаёмае літасці Просіць, галосіць над крамай. […]...
- Бабуля збірае бутэлькі з-пад Tuborg Бабуля збірае бутэлькі з-пад Tuborg, Бомж Вася з-пад Heineken, Carlsberg – заўклуба. Шукае Bavarыю нейкі механік, З-пад Лідскага – “мусар”, […]...
- На далонях тваіх сляды ад алейнай фарбы На далонях тваіх сляды ад алейнай фарбы, Побач з імі сонечныя прамені. Ты ніколі не адыходзіш ад мары, Ты заўсёды […]...
- Якая цемрадзь навокал Якая цемрадзь навокал Вярэдзіць, свідруе вока. А мне яшчэ так далёка Да святла. Мой лёс-гэта лёс адзіны, Адзіны з маёй […]...
- Будзем сеяць, беларусы! Хутка вызваляцца гонi З-пад уцiску, з-пад прымусу, Будзем сеяць, беларусы, На ўсход сонца чыстым зернем… Смерць на захад мы павернем! […]...
- Радаслоўная Рослы селянін з-пад Магілёва, Жыў мой прадзед у глухім сяле. Жыў на месцы ўсё жыццё, як дрэва, Ў цемры, як […]...
- Дванаццаць гадзін да сустрэчы Дванаццаць гадзін да сустрэчы, Сяджу і п’ю каву дарэчы. Хвіліны ўцякаюць марудна, Ды кава мая не атрутна, Без цукру ўжываю […]...
- Шлях да Новага Парадку Шэрыя магі чужых вымярэнняў Апошні уздых зачыняюць трызненнем, Халера шаленства ідзе набіраючы моц, Да чумы у маленства атрутная сера Шарузеўрыць. […]...
- Мая мова Нехта скажа: – Забыла? Зраклася Роднай мовы? На зьдзек аддала! Не! Яна ж з маім сэрцам зраслася, Ў ім чароўнаю […]...