Верш Жалезны век

Ствараў машыны, адшліфоўваў час,
Прагрэс іх гнаў за вынікам за лепшым…
Мы гэтак жа ад іх цяпер залежым,
Як і яны залежалі ад нас.

Гадуе лічбы бег матораў, шын…
Мы – іх рабы, палоннікі, прыслуга…
Каб нас сейсмограф вартасці праслухаў –
У нашых душах нешта ад машын.

Вялікай тэхнікі задышша і засіл…
Куды вядзе яна: у скон ці ў вечнасць?
Ці не губляецца ў гэтым чалавечнасць,
Ці не расце дыктат жалезных сіл?

…Халоднай волі сцяўшы абцугі,
Кую характар, спрамлены, жалезны,
I заўважаю: стаў зусім другі –
Нервовы, злосны, к гору не балесны.

Электраасцылограф закрывіў –
Якое ліха ў душу ўлезла?
Хоць лекі з лесу – толькі ў крыві
He меншае халоднага жалеза.

He той жалезны век, калі з руды
Метал паліўся вогненым замесам,

А той, калі ў людзей у век круты
Чарсцвеюць сэрцы горай за жалеза.

Ніякіх скідак на імклівы век!
Душа не знойдзе аніякіх лекаў,
Калі ў жалезным веку чалавек
He будзе заставацца Чалавекам.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Ільвінае Вы чуеце, як снег кладзецца на Траву, якой не грош цяпер цана, А нават нешта меншае? Сцяна Крышталікаў празрыстых ў […]...

Volksgeіst (Нацыянальны дух) Нацыянальны дух Русі – Суровы і ледзяны фіёрд. Як Рыма першага арлы Як плейстацэну мастадонт. Я стаю цвёрда на зямлі […]...

Паслухайце, вясна iдзе Паслухайце, вясна iдзе. Звiнiць ў маiм акне жалеза. З вiнтоўкай стражнiк ноч i дзень Пiльнуе куст пахучы бэзу. А ён […]...

МАЯ ЦІШЫНЯ Мая цішыня складаецца з верша, Што па паперы пад вечар блудзіў, З цікання ходзікаў, жончынай першай Просьбы пяшчотнай: “Спі ўжо, […]...

Калі хвароба У цела нешта прарасло, І моцна лёгкія згубіла. Не ведаюць, адкуль прыйшло, Але здароўе падкупіла. І больш няма куды ляцець, […]...

Шэры кот і снягіры А на сэрцы ў Планеты Спіць на печцы шэры кот, Не драпежны і сугрэты, Снягіроў глядзіць палёт. Птушкі толькі пунсавеюць, […]...

БАЛАДА АРКАДЗЯ КУЛЯШОВА (6.02.1914-4.02.1978) “Бывай, абуджаная ў сэрцы, дарагая.”- Складаўся верш і плакала твая душа, Бо бачыла, як наша мова дагарае На ўсходзе […]...

Рубель Вы – залежныя ад усіх, ад рубля, што зваліўся, а потым падняўся. І толькі яму верныя, якім бы п’яным ён […]...

Мастадонт У яго жалезны кожны тэзіс і цытат жалезных грозны звон. і чаго, чаго ў навуку лезе Гэты мастадонт? Выбівае п’едэстал […]...

Чужое свята Пра свята неяк байку чуў, Пра госця-беларуса: Сышоў ён з крыўдаю ўваччу, Не намачыўшы вуса. Вяселле колькі дзён гуло, А […]...

З зялёнага Палесся З зялёнага Палесся, З празрыстае ракі Хадзем са мною, песня, Праз шумныя вякі. I я, як ты, балесны Парыў ў […]...

Вяжу свой лёс Вяжу свой лёс – штодня, штоночы Ствараю ўзор свайго жыцця. Гляджу, як меншае клубочак – Гадоў адведзеных працяг. І бачу […]...

Эмігрант Сто англій і дзвесце францый Ніякай сваёю сілай Не зробяць з мяне эмігранта, А наша жыццё зрабіла. Паўсюль, ідучы па […]...

Ты пайшла Ты пайшла, ты чамусьці пайшла, і я стаў калодзежам без вады, стаў вясновым кустом без лісця, але болей за ўсё […]...

КРАСУНЯ-САМОТА Красуня-Самота, жыццё – адзінота, сляпая надзея, што ў стоптаных ботах блукае па цемры. Навокал – балота, і нейкія стогнуць там, […]...

Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...

Вясна паступова пяройдзе ў восень Вясна паступова пяройдзе ў восень, і толькі жаўтлявых лістоў мільгатня, заплеценых ветрам у лёгкія косы, цяжкую тугу паспрабуе суняць. У […]...

Я пішу беларускія вершы Я пішу беларускія вершы Бо расейцам я так і не стаў Я не буду другім – толькі першым Уздымусь я […]...

Што ёсьць каханне? Што ёсьць каханне? То сэрца, якое Ператвараецца ў птушку. Гне, разрывае Жалезны абруч Грудной клеткі – І вылятае на волю. […]...

Што ёсць каханне? Што ёсьць каханне? То сэрца, якое Ператвараецца ў птушку. Гне, разрывае Жалезны абруч Грудной клеткі – І вылятае на волю. […]...

Сталіца Мне падабаецца: мікрараён – Жалезны дух у канструктыўным целе, Дзіцячы пляц і школьны стадыён… Мне падабаюцца шурпатыя панелі. Люблю метро, […]...

Даўно ўжо целам я хварэю Даўно ўжо целам я хварэю, І хвор душой, – І толькі на цябе надзея, Край родны мой! У родным краю […]...

Прымаю роды Жалезны стол. Вам так нязвыкла. З усіх бакоў трымаюць вас. Расколваецца ад крыку у акушэркі галава. Што ж, рукі мы […]...

О мой выкляты божанькам край Нацыя, страціўшая сваю мову, не мае права на існаванне. З класікі О мой выкляты божанькам край, Я табе не спраўляю […]...

Экзістэнцыя Боль, вядома, як наркотык, Бо з кожным разам новым, Халоднага джала дотык, Раскаштаваць хочацца больш. Кахання опіумны дым, Стаіць у […]...

Трывожна стынуць ліхтары Трывожна стынуць ліхтары Паміж дамоў… Мільгаюць зоркі. I поўняў жоўтыя шары У лёдзе лужаў на двары Ляжаць бязліка. Спяць пагоркі. […]...

Ён нарадзіўся ў дзень вясновы Ён слухаў волжскіх хваль размовы Пад іх напеў ўздымаўся, рос… Ён нарадзіўся ў дзень вясновы, I свету ён вясну прынёс. […]...

Капяж Дай паглядзець на лепшага сябе Апошнім разам – у неба срэбра. Неба сугучнай хуткасцю ўпадзе У мора кроплямі. Так трэба. […]...

Гады, падзеі ва ўспаміны адляцелі Гады, падзеі ва ўспаміны адляцелі, Жыццё да фінішу імкнецца. А мы заўсёды маладымі быць хацелі – Душа ўсё роўна юнай […]...

Ад сьпякоты мягнуць вусны Ад сьпякоты мягнуць вусны Лета трэцяе ўзапар, Ужо пяты тэрмін дужыць Ля ўлады Гаспадар. Ён набыў Статут жалезны Да нязгодных […]...

Сястра Дзяржынскага Да помніка яго вялікай славы Ў дзень нараджэння Фелікса Штогод Яна ішла цераз усю Варшаву З гваздзікамі У пешы свой […]...

Каб мне стаць Каб мне стаць калі сасною На гары высокай I зялёнай галавою Закранаць аблокі, Падлічаць на небе зоры, Гаманіць з вятрамі, […]...

У эпіцэнтры восені У эпіцэнтры восені, У беразняку Ліст з настылай просіні Злятае на руку. Зялёныя пражылкі, Жаўтлявае крыло, – Адбіўся, пакружыўся, Ды […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 7 – “Цягнік лёсаў” …та-тах-татах…татах-татах…ТАТАХ-ТАТАХ… На небасхіле палаў барвовы закат. За вакном мільгалі дрэвы. Жалезны грукат колаў цягніка мёртвым рэхам угрызаўся ў мазгі і […]...

Сімулянт Імкліва імчыцца хоць час, У нагу Лявон з ім крочыў. І не дай Бог калі каб вас На гэтым свеце […]...

Вялікі дзень Ёсць многа дзён, што шчасце дораць, Ды больш усіх той дзень люблю, Калі магутны залп “Аўроры” Ускалыхнуў усю зямлю. I […]...

Тры дні кахання Сэрцамі выпытвалі любоў. Небным шляхам па дарозе зорачнай Адляталі ў вечнасць, нібыта дамоў. Другі дзень – штодзённасцю замучаны Глянулі сцяжэласцю […]...

Паслухай, як б’ецца Называеш сябе беларусам? Ганарышся крыві чысцінёй? Насамрэч трэба зваць цябе трусам, Раз саромешся мовы сваёй. Ты не чуеш? Кукуе зязюля. […]...

Вупырыца Яе не ўратавалі Памерла нехрышчонай У лесе пахавалі Пад елкаю зялёнай… Ды месяц як узыйдзе Дзяўчыначка прачнецца, У дом бацькоўскі […]...

Успомніце хоць раз таго забытага Успомніце хоць раз таго забытага, Што незабытна помніць толькі Вас. Магчыма, і не ведаеце Вы таго, Што свет далёкай зоркі […]...