Верш У пакаленні “Лайк

Пад змрочнай хмарай льецца чорны дождж
Не йначай, як і сотні год таму
Не іначай плоць пранізвае нож
І брук у возеры рыўком ідзе да дну

Там дзе учора шапацеў чарот
Стаіць алмаз гранёны на зямлі
Дзе велічны і годны жыў народ
Спужаныя існуюць халуі

Калматы шэры жудасны павук
Раскінуў павуцінне ўздоўж зямлі
Аракул вызначае слабым рух
І дужым духам абрубае карані

Ён смокча кроплю кожную крыві:
Трызненнем забівае галаву
Ваніллю сэрца прагне спаланіць
Падманнай славай падкупіць душу

А ты бы кволы матылёк дрыжыш:
У павуцінні і жыцці завіс
Як ясны месяц больш не зіхаціш
Зліваючыся ў плыні блазных пыс

Сябрук, чаму натхненне ты згубіў?
Куды святло сваіх вачэй схаваў?
Спявай мне пра насенне жытніх ніў
І пра каханне, што дарма не змарнаваў

Цані імгненне кожнае ў жыцці
Цані адкрытасць шчырых простых душ
Скдаданыя натуры не сячы
Не падрывай даверлівасці руж

Спытаеш, ці мудрэйшы я за ўсіх
Я проста сумна памаўчу ў адказ
Бо разам у пакаленні гэтым лік
Згубілі лайкаў, здымкаў і параз.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Не шукай Не шукай ты мяне Каля жытніх палёў, Не шукай, Калі к сэрцу майму Ты дарог не знайшоў, Не шукай… Не […]...

Я лёс згубіў у хмызняках Мінае час, гады лятуць, А я ўсе блукаю, Шукаю шчасця я сляды, А дзе знайсці не знаю… Яго згубіў я […]...

Трыялет Цані імгненне кожнае жыцця, бо і жыццё ў нас — адно імгненне. Яшчэ — юнацтва, а ўжо — сталенне… Цані […]...

Ты спявай, непрыкметная птушка Ты спявай, непрыкметная птушка, І вітай мой бярозавы гай, І вітай зіхатлівае сонца, Ты спявай, пяюха, спявай! Мо, ты івалга, […]...

Бачу гулкае святло вакзала – Бачу гулкае святло вакзала, Толькі хочу ўспомніць не экспрэс. Белы шалік маці мне звязала, Еду ў студзеньскі марозны лес. […]...

Святло галінкі Лісток. Галінка. Яры першацвет. Да сонца сокі выганяць галіну… Паўторацца ў ёй бліскавіцы след, Разгалістасць вясновай ручаіны, Нябачныя ў глыбінях […]...

Я Бога бачу ў вобліку тваім Я Бога бачу ў вобліку тваім. Не дасканаласць рыс – Вачэй жывая споведзь, Адкрытая, як неба, нам дваім, Душу маю […]...

Як паніжэлі Дазволь цябе пацалаваць ва ўсмешку, У промнікі лагоды ля вачэй. Схаваюся ў табе, нібы ў падстрэшку, І мне адразу зробіцца […]...

Воўчы сум Не збярог, хоць і мог, не збярог Аскялёпкі жывога натхнення, Хоць і бег, не раўнуючы воўк Па глухмені свайго сутарэння. […]...

Рамонка і адуванчык Запыталася Рамонка Галаском Дзіцячым, Тонкім: – Адуванчык, Мой браточку, А дзе твае Валасочкі? – Адкажу Табе я, слухай – Сам […]...

Фінансіст ФІНАНСІСТ Сядзіць бязногі ля царквы. Сляпы, нямы усе – ы-ды – ы. А люд успрымае так – шкада, Трэба чырвонцау […]...

Звінелі летам салаўі Звінелі летам салаўі, Віталі неба парамі. Туман сцяліўся па зямлі, Шаптаўся вецер з травамі. Я адпусціў сваю любоў Шукаць пачуцці […]...

Я з далёкіх часоў Я з далёкіх часоў Вашых светлых вачэй Адчуваю цяпло, змагары! Стала менш ланцугоў, Ды не стала лягчэй, Мы хапаем святло, […]...

На сцежку маленства ступіў басанож На сцежку маленства ступіў басанож, Ды, мабыць, абуцца мне прыйдзецца ўсё ж: Ад вёскі да рэчкі яе замяло Бутэлек патрушчаных […]...

Quo vadis – Куды ідзеш Ты, ў транты апрануты З вялікім болем ў стомленых вачох? – Іду па здзекі, гвалты ды пакуты, […]...

Сержуку Вітушке Так. Адышоў. І можа саступіў непамяркоўнасці імгненні… Не ўзрушыў, і не зусім забіў званы, што сціхлі без надхненняў. Не закружыў, […]...

Кут Павінен у чалавека быці кут, Туды, куды ён можа проста так прыйсці. Адпачывае чалавек менавіта тут, І супакой на час […]...

Па садах аб запозненным шчасці Па садах аб запозненым шчасці Так пяшчотна спяваў салавей. Адступілі трывогі, напасці– І адразу на сэрцы цяплей. Не змаўкай да […]...

Майстэрня Баюся гасіць святло – абступяць мяне скульптуры: нясцерпна холадна ім і самотна ў цемры без чалавечых рук і вачэй. Так […]...

Завушніцы Завушніцы Вось табе і шаснаццаць, Імянінны пірог, Госці, смех, віншаванні, Пажаданні дарог. Самых роўных, шырокіх, Шчасця, долі ў жыцці, Каб […]...

… куды падзецца ад усяго Куды падзецца ад ўясго, куды схавацца, Брыдота ўся каб прэч з вачэй сышла Каб знайсці, дзе галаве падняцца Каб хворая […]...

Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...

Тут памірае любоў Забойства, забойства!! З крывёю і вогнішчам. І слёзы з вачэй Перад цмяным позіркам. Малога хлопчыка Абдувае полымем. Плач! Гора! Стогны! […]...

Аддзячыць поле табе Аддзячыць поле табе, аддзячыць, Ракою звонкай сваіх зярнят; Яму вось толькі б адчуць і ўбачыць, Што ты не знекуль, а […]...

На рубяжы Заходні вецер з нетраў баравых нясе з сабой пажоўклыя лісты, нясе, цярушыць на падзол сівы, на ўзгорак безымянны і круты, […]...

Астрог Ці плакальшчык я твой, Ці ты ёсць маё гора; Сыры, бязлітасны астрог, Які бытуе зараз у модзе. Няхай хлусня ў […]...

Сцяжынка нябачных слядоў Сцяжынка нябачных слядоў Ланцугом непрыкметна ляжыць, Паветрам прыжатых пластоў Далягляда бязмежнасць блішчыць. Сенажаць дапаўняе прастор Разнатраўем пахучых раслін, Гукавы зліваецца […]...

Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...

Згубіў цябе. Куды ж пайсці? Згубіў цябе. Куды ж пайсці? Hi адраса, ні тэлефона. Як промень воч тваіх знайсці У горадзе мільённым? Я без цябе […]...

Прашу цябе вяльможна, развітанне Прашу цябе вяльможна, развітанне, Не падганяй, шляхі не караці. Яшчэ не падрасло маё каханне, Яно яшчэ разгубіцца ў жыцці. Цябе […]...

Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...

Параза святла Святло як віно па венах струменіць І ты наўзбоч свету ці ён ля цябе? Аднекуль з далечы крывава праменіць Лядашчая […]...

БЫВАЙ 1.Любіце дам сваіх, мужчыны, Так моцна, як ніхто да вас! Дарыце кветкі без прычыны, Часцей супольна баўце час. 2.Пылінкі з […]...

СМАКАВАЦЬ СМАКАВАЦЬ Не спяшай спазнаваць бо далей нецікава Сустракаць стане раньне і птушак спеў, Смакаваць новы дзень і духмяную каву, Не […]...

Будзьма Бачым… Чырвонае сонца не свеціць на нас, Марым… Шляхетны прарок хутка дасць нам адказ, Крочым… Між дрэваў зялёных, балотаў і […]...

Святы вечар Каляда, Каляда, на зямлі – Святы Вечар, нарадзіўся у яслях Збавіцель і Бог. І пасталі бярозаў танклявыя свечкі паабапал заснежаных, […]...

Землякам Землякам Ад майскіх дзён да восеньскіх дрыготкіх Рупліва працавалі на зямлі. І летні дзень здаваўся вам кароткім, Ракою вечнай клопаты […]...

У людзях шчасця не шукай У людзях шчасця не шукай, Знайдзі быцця змест у сабе, Ніколі радасць не гукай, Бо сэнс жыцця ў самім табе. […]...

БАЛАДА ЗАІРА АЗГУРА (15.01.1908-18.02.1995) Камень халодны, нібы вечны лёд, Але ў тваіх руках ён ажывае, Цяплеючы, святлеючы, як мёд У кветках тых, куды […]...

Мы зноў на месцы тым Быў чэрвень. Эшалоны рана на фронт спяшаліся, ішлі, прыбраныя цвятамі Казахстана, сібірскай хвояй, сінявой ліманаў, калоссямі украінскай зямлі. На абгарэлых […]...