Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Ты гэта зразумеў

Не верыў у злосць вайны,
казаў: ” ды што там…
а дзе ж яна цяпер?”
На спачування не ахвочы
смяяўся ты
казаў: ” не вер!”

Усе ж верыў я у тое шчасце
што людзям мір нясе…
У вайну, што можа шчасце скрасці
і зруйнаваць дамы ўсе.
Што гнезды птушак спаліць хутка
і птушанят малых заб’е…
Аб гэтым я нагадваў зрэдку,
шаптаў аб гэтым я табе.
А зразумеў мяне ня скора,
і шмат тады прайшло гадоў,
калі з вайны ішоў дамоў,
ты ўбачыў крыві мора,
ад гнезд гаркі ўнюхаў дым
і птушанят паўсюль забітых…
Паспачувай жа ты ўсім
у сваіх гаркіх малітвах…
Паспачувай, калі ўбачыш
у небе жаўруковы клін.
Над дымнай вескай
ці над лесам
зяленым альбо залатым…
Успомні свае словы
змяні свой погляд
аб вайне.
…ты зразумеў усе
на жаль,
калі агонь апек цябе.


Верш Ты гэта зразумеў - Алесь Борскі