Верш Розныя два слупкі
Кожны гадзіннік мае свой час,
як чалавек – сваю праўду.
Вось мы чаму ў нашым жыцці
не бачым ні шчасця, ні гвалту.
Згублены розуму ніткі хвост,
кожны пры праўдзе сваёй.
Кожны гадзіннік кукуе сваё.
Хопіць… Не трэба больш… Стой!
Ещё вершы:
- Каб чалавек знайшоў сабе ў жыцьці Я ня ведаю, кім хачу быць, стаць, Я ня бачу мары ў сваёй галаве. Як быццам не хачу свае рукі […]...
- Устань з каленаў Устань з каленаў, галаву ўздымі, Мой беларускі народзе! Хопіць запалохвання ды хлусні, Быць статкам беcпраўным годзе! Гонар у кожным ёсць, […]...
- Сабачае шчасце Хвост сабачы дрыжэў ад чакання вялікага шчасця, адбіваў на падлозе сваёй нецярплівасці цень. І глядзелі-глядзелі угору сабачыя вочы… І, здавалася, […]...
- Бела Зямля Сонечны дзень за шыбай тваёй. Ты чалавек з вялікай сям’ёй. Сцюжа пакіне родны твой край – Ты толькі чакай, ты […]...
- Сяджу. Чакаю Сяджу. Чакаю. На сцяне гадзіннік Вечнасць лічыць. Адмервае табе і мне свой час. І не пазычаць ужо найбольш таго, што […]...
- Ня трэба нічога тлумачыць увогуле гаварыць Ня трэба нічога тлумачыць увогуле гаварыць Лепей лічыць варон альбо на вакзале вагоны Сядзець пад замком маўчаньня слухаючы парасоны Песьню […]...
- Мы розныя Забрала думкі восені турма, І шэпча пад нагамі лісце позняе, Што мы з табой сустрэліся дарма – Мы розныя. Мы […]...
- Гадзіннік Вось і ўсё. Жыцця жалобны вынік. І няма ратунку ўжо нідзе. Чалавек памёр. Але гадзіннік на яго руцэ яшчэ ідзе. […]...
- Маўчы Што на душы Цяпер пакоіцца У збянтэжанай цішы? Не трэба шуму, Не трэба гвалту Ты лепш маўчы. Падумай пра сябе […]...
- Шкада жыцця на розныя паперы Шкада жыцця на розныя паперы – На кожнай працы дзесяць справаздач. І як пажар палае пільны тэрмін, Учора кожную было […]...
- Як сумна-тужлiва зязюля кукуе ў бары Як сумна-тужлiва зязюля кукуе ў бары, На познiм змярканнi, насупраць мядункавай ночы! Адкуль гэта жальба – у росквiт маёвай пары? […]...
- Да смерці У цябе ёсць тое, дзеля чаго трэба жыць. У мяне ёсць нешта, за што не страшна памерці. Няма сэнсу мінулае […]...
- Не, мне не сорамна! Не, мне не сорамна, что я беларус, Бо да шчасця-не такі як усе. Я не выканваю кожны прымус. Мая краіна, […]...
- Ваяцкі марш Мы выйдзем шчыльнымі радамі На вольны родны свой прастор, Хай воля вечна будзе з намі, А гвалту мы дамо адпор, […]...
- Межы Калі спякотна – прыпячэ. Няхай і ўлезеш у лядоўню. Ня хопіць часу на яе. Не дастаткова спёку звонку… Сваё цяпло […]...
- ЧАРЦЯНЯ Чарцяня, што ў вочках любых, мне мілей за бога. Хай ён мае хвост ды зубы, два вялізных рога. Хай у […]...
- Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
- Плынь гвалту накрывае нас Плынь гвалту накрывае нас… Падай руку, а я – табе… I мы ўцякаем Ад чэргаў да зьбяднелых кас, Ад трафарэтных, […]...
- Ліст з італіі Баўлю час я ў дзіўным краі Ля падножжа Альпаў стромых і мясьцін, з якіх паходзіць Пан вялікі Жыгімонт. Прамысловасьць тут […]...
- Колісь я па руску ўсё пісаў Колісь я па руску ўсё пісаў, Баючыся матчынага слова, Бо казалі, кожны гэта знаў, Што не трэба больш другая мова. […]...
- Апалогія Быццам адзінокі, Быццам я ў цьме… Крочу я да шчасця, Крочу я ў сне… Быццам снегам белым, Быццам сонца свет […]...
- Ваў, Мыш Ў сезон, адрозны ад другіх, тым толькі, што ты сам напішаш, я прысвячаю гэты сціх, што склаўся сузіраннем мышы, Таму, […]...
- Самы геніяльны Калі патрабуе жыццевая мэта, Калі сярод ночы не хочыцца спаць, Душа ў сумленні жывога паэта Натхненне дае, што патрэбна пісаць. […]...
- Зямля Тут шэрае сонца, сьвінцовае неба, Я – проста істота, я хлопец, як трэба, Блукаю па зорках, шукаю работу, Я – […]...
- Паслухай, як б’ецца Называеш сябе беларусам? Ганарышся крыві чысцінёй? Насамрэч трэба зваць цябе трусам, Раз саромешся мовы сваёй. Ты не чуеш? Кукуе зязюля. […]...
- Прачыталат верш Анатоля Сыса Адпусьціце мяне, Курапаты Слухаць немагчыма… без слёз на вачах… Такая туга… быццам я…ў Курапатах… Не пускае дамоў да шчасця нас простага, не шануем […]...
- Дождж, не плач!.. Я з табою сумую Дождж, не плач!.. Я з табою сумую. Свае слёзы мне ў шыбы не лі. Я ж слабая – сябе не […]...
- ШТО ПАТРЭБНА ПАЭТУ Хадзі пасядзі з паэтам Хвіліну, а можа, дваццаць. Калі на зыходзе лета, Манашкай нашто здавацца? Мікола Шабовіч. А лета — […]...
- Не трэба вайны Мы дзеці вялікай і мужнай зямлі, Мы з думай аб міры і шчасці ўзраслі, Мы хочам зямлю даглядаць, засяваць, Мы […]...
- Падымі угару сваё вока Падымі угару сваё вока, I ты будзеш ізноў як дзіця, I адыйдуць-адлынуць далёка Ад душы ўсе трывогі жыцця. Ёй не […]...
- Мяне не трэба папракаць Мяне не трэба папракаць, Што таямніцу позна выдам: Люблю я роднае спаткаць За кожным новым краявідам. I зачароўвае мяне He […]...
- Дрэва шчасця Дрэва шчасця – унікальная знаходка, Што пад Лепелем, у Окане, расце: Два ствала з адзінай кронай – аднагодкі – Быццам […]...
- Спальваем сэрцы свае маладосьцю Спальваем сэрцы свае маладосьцю – П’яныя шчасьцем ці цёмнаю злосьцю, П’яныя радасьцю, сном альбо болем – Як усе і заўжды, […]...
- Жыцце не лічыцца ні з кім ЖЫЦЦЁ НЕ ЛІЧЫЦЦА, ТЫ ВЕДАЕШ, НІ З КІМ. ЯНО ДЛЯ НАС З ТАБОЙ НЕПАДУЛАДНА. МЫ АД ГАДОЎ ЯГО ТАК ХУЦЕНЬКА […]...
- Ня трэба мне грошай Ня трэба мне грошай, ня трэба мне славы, Хачу каб са мной размаўлялі дубравы. Чуць часам хачу я бабуліны словы, […]...
- Ты, калі ласка, зноўку апрані Паліне Ты, калі ласка, зноўку апрані Зялёную ці сінюю сукенку, Як некалі ў свайго юнацтва дні Любіла апранаць напераменку. Ты […]...
- Туга За вокнамі ліецца дождж І месяц сонны свеціць, А я глялджу ў яго святло, І не магу сябе суцешыць… Ледзь […]...
- Вам пісьмы пісаць не буду Вам пісьмы пісаць не буду – Чытайце вершы мае. На пісьмы не хопіць мужнасці І часу так не стае. У […]...
- 22 чэрвеня 22 чэрвеня. 41 – ы год… Дрэвы ў квятах… А раніцай немцы Накрылі ўсход, Бомбаў гул прайшоў па хатах… Хто? […]...
- Я не парушу твой спакой Я не парушу твой спакой, бо ты парушыць не дазволіш, бо ты сваёй не зменіш ролі, прызначанай табе сям’ёй. Бо […]...