Верш Вы ўсе ў палоне

Вы ўсе ў палоне,
Вы ўсе – наскрозь!
Паціху знікае ваша развага,
Вы людзі – ” да что ты, брось”,
А горла так паліць смага.
Вы хто – сумнай казкі канец,
Бяздушныя, цёмныя недры зямныя?
Вы людзі – ах, Божа, мяне не трывож!
Тады, хто вы ўсе такія?
Світальныя зоркі,
Ці летні туман?
Або невядомыя цуды прыроды,
Вы людзі – ай, здагадайся сама.
Ці знікшыя колісь святыя народы?
Вы людзі – мы чэрці!
Вы ўсе – наскрозь.
Паціху знікае наша развага,
Вы людзі – “да что ты, брось”,
А горла так паліць смага.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Я хачу проста знікнуць Я хачу проста знікнуць Так як знікае дзень у шале запаленых зор Так як знікае мрок у досвітках сумленнага заўтра […]...

У палоне Палымянае сэрца кастрычніка На далонях тваіх трымціць… Нязмушана таньчыць, як лісце Пад ветрам растання шуміць. Лунае запозненым рэхам Нябачнай журбы […]...

Раніцай “Раніцай” Устае з-за лесу шар чырвоны І промні-іскры пасылае Паціху, неяк сарамліва Паблекшы зорачка знікае На усходзе нібы бліскавіца А […]...

Вечарам Хавае змрок у небе хмары. Агонь ён паліць вечных зор; Глядзіцца месяц у выгары, Дзе не змаўкае жабаў хор. Не […]...

ТУМАННАЕ АДАЖЫА Мой любы край – цудоўны талісман – Душы спачын, прытулак і натхненне, Дзе берагі, схаваўшыся ў туман, Няспешна праплываюць па […]...

Людзі на вярблюдзе Калі застанемся людзьмі на балоце ды чэрнню, Наступнай раніцы ужо не будзе. Падорыць ў самалёце ранак новы смерці, Майму пакаленню […]...

Бывае, смутак душу агартае Бывае, смутак душу агартае… Тады ў музей мастацкі я іду, І смутак мой, нібы туман, знікае – З жыццёвай праўдай […]...

Нехта гукае Марна гушчар Цераблю непралазны, Выйсця ў святло шукаю, Чую ў сябе За спіною выразна – Нехта гукае… Хмары аблогам, Сячэ […]...

Памочнікі – Пагаворым сёння, дзеткі, Што вы ўмееце рабіць? Даглядаць у садзе кветкі, Мыць падлогу, цацкі шыць?.. – Градку я магу […]...

Крылом засланіўшы паветра Крылом засланіўшы паветра, Забраўшы магутнае слова, У далеч ляцела па ветры Упэўненасьць, першааснова. Яна адышла нечакана, Як людзі заўжды адыходзяць. […]...

У тумане Нехта нябачны У шэрым тумане Ціха гукаць мяне Вечарам стане Голасам, поўным Пяшчоты і болю. – Хто ты? – спытаю. […]...

Жарт Адыходзячы на працу Мне сказала маці: -Спачатку у печы выпалі, А скончыўшы паліць Ты чыста грады выпалі І не забудзь […]...

Уладар невядомага Смага…смага, белы свет у смузе далёка сцежка, за спіной якісьці звер усё грызе, і людзьмі заклаў ён дзежкі. Вочы чырванню […]...

На ўзлессі свецяцца наскрозь асіны На ўзлессі свецяцца наскрозь асіны, Як перад сонцам юная далонь. Дубы завуць мяне на імяніны, I я нясу вітальны свой […]...

Не дзьмухаўцом – рудой пурхоўкай Памяці швагера Піскунова Г. К. Не дзьмухаўцом – рудой пурхоўкай, Жыцьцё прымі і пранясі, Ягоны пух аддай патомным І сьцежкі […]...

Мы крывіцкія троллі, мы Падзьвінскія чэрці Мы крывіцкія троллі, Мы Падзьвінскія чэрці, Нам не хлеба, ні солі, А нам трэба пажэрці: Келіх віскі ірландскага Скушаць разам […]...

Вось паветраны шарык знікае Вось паветраны шарык знікае У таемным блакіце нябёс. Усе прыкметы і знакі збіраеш У лёс. Чалавеча, на што тыя веды, […]...

Каханне ў сэрцы не знікае Каханне ў сэрцы не знікае… Каханне можа затаіцца, Калі з другім не парадніцца; Але аднойчы ў задуменні Яго адчуецца свячэнне, […]...

Туга па радзіме Туман у снежні – варажба… Ці насланнё, ці адзінота? Ён першы снег не зневажаў. Ён проста быў, як я, маркотны. […]...

Золак вясны Зара ружовая абуджвае далі I сны таемныя скідае шыр-разгон; Гамоняць, вольныя, спяваюць струны-хвалі Жыцця бурлівага. Гудзе сталёвы звон. На ўлонні […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 7 – “Цягнік лёсаў” …та-тах-татах…татах-татах…ТАТАХ-ТАТАХ… На небасхіле палаў барвовы закат. За вакном мільгалі дрэвы. Жалезны грукат колаў цягніка мёртвым рэхам угрызаўся ў мазгі і […]...

Куцьця Сьцяліўся туман па зямлі, Ясьнелі пад сьнегам рабіны, Я выйшаў на прызьбе паліць І вечар на плечы накінуў. Зьвінела на […]...

Ці вершаплёцтва не запой? Ці вершаплёцтва не запой? Ледзь наталіўся хмельнай брагай – І тут жа зноў на вадапой Усё такая ж гоніць смага. […]...

Распяты Хрыстос Трывогай адазвалася сягоння: як можа чалавек вякамі глядзець на распасцёртыя далоні, прабітыя наскрозь цвікамі? Праходзіць міма з лёгкім сэрцам? А […]...

БАЛАДА АЛЬГЕРДА (1296-1377) …Залатая арда залатою не будзе І праз сінія Воды ардзе не прайсці, Бо тут наша зямля, бо тут нашыя […]...

Калхіда В. Мандэльштаму 1. Сачыла Калхіда калядныя зоры Вачыма галодных каменных адтулін. Нібыта цыклопы ў пярэстай прасторы З дазволу суворага часу паснулі. Бадзяцца […]...

Купаліся русалкі Купаліся русалкі На Русальным тыдні, Гайдаліся на гнуткіх Бярозавых галінах. Шаптаў ім ціха ветрык, Пры месячка сьвятле: “Прыгожыя, вясёлыя, Што […]...

Песня менестрэляў На папялішчы кахання Знікнуць былыя мары. Толькі гучыць у сэрцы Сумны напеў гітары. Плачуць бясслёзна вочы, Твар – як загіпсаваны. […]...

Робім да стомы. Цягнемся. Марым Робім да стомы. Цягнемся. Марым. Век здаганяем. Героямі ходзім. Ззяем, як сонца. Чарнеем, як хмары. Нешта губляем. Амаль не знаходзім. […]...

Сабачыя чэрці Скарыстаўшыся запоям, народным героям, Паштальёнам Юзікам, Сабачыя чэрці прарвалІся ў канверце З праклёнам У госці па косці Да Тузіка з […]...

Беларускія гарады Дзеці славы і дзеці бяды – Беларускія гарады. Менеск, Вітбеск, Полацк і Рша… Аблятае стагоддзяў іржа. Невядомасць знікае, як сон. […]...

На пляцы майго сэрца Я змайструю помнік свайму цярпенню І пакіну яго на пляцы майго сэрца, Дзе блукае здаўна не адно пакаленне, І, напэўна, […]...

Прага Напоўніцу наталіцца… Мая жадае смага. І сквапна напіцца, Дзявочай прагай. Ад цябе не чакаю, Ні кроплі спатолі Анічога не маю, […]...

Не трымай за горла У пачуцьцяў моры ледьзьве не загінуў. Надзеі ветразь вызваліў з бяды. Ды закахаўся і сеў на мяліну. Быць на мяліне, […]...

БАЛАДА ЯНА БАРШЧЭЎСКАГА (1790-12.03.1851) Зноў дождж ідзе змываючы сцяжыны, Якімі нам вяртацца ў родны свет, Дзе беларусы ёсць, а ў іх Айчына– Як […]...

У сэрцы веска невялічка “У сэрцы веска невялічка “ Дарог у нас было нямала Жыцце насіла і матала Былі чужыя гарады Ляцелі хуценька гады […]...

Я не баюсь спякоты На трэць аб’ільдзянець, Тры чвэрці на паводзіны, А потым згарэць Каб новыя народзіны Зноў з песнямі як чэрці. Бо талент […]...

Я магу ў табе растварыцца Я магу ў табе растварыцца, Зліцца з вірнай, гарачай крывёю, Чысцінёй незямной наталіцца, Як бальзамам гаіцца табою. Толькі доўжыцца смага […]...

ПОЗНЯЯ РУЖА Я лета колеры яшчэ не ўсе сабраў, А ўжо шпурнула ліст аднекуль восень. Стаю, бяздоннем воч хапаю просінь З нябёсаў, […]...

Спыняць баяліся нас чэрці і ДАІ Я лётаў неяк з пчоламі ў раі Спыняць баяліся нас чэрці і ДАІ Я зь імі песьні гаманіў Ды медавуху […]...