Верш Сонейка

Ещё вершы:

1. Сонейка і я Сонейка спякотнае – Я тады самотная. Сонейка шчаслівае – Я стала гаварлівая. Сонейка ярчыстае – Я заўсёды чыстая. Сонейка лагоднае […]...
2. Два сонейка online Між хмарак сонейка смяецца, У чаце піша, як жывецца, Дае парады, суцяшае І кажа: знойдзеш, што шукаеш! А з ім […]...
3. Сонейка над вёскаю Паднялося сонейка – лепшае із кветак, Матуля лагодненька будзіць сваіх дзетак: “Уставайце хуценька! Дзень святы – нядзелька! Каля самай студзенькі […]...
4. Мароз і сонейка Мароз і сонейка. Раство. Бы казка, гожае. На ўсім навокал – хараство і ласка Божая. Краса прыцягвае пагляд і ў […]...
5. МАЁ ХАЦЕНЬНЕ Я не хачу цябе, як зайца хоча воўк! Як паляўнічы хоча птушку, цябе я не жадаю… Я, нават, не хачу […]...
6. Тры матылькі ля свечкі-сонейка Тры матылькі ля свечкі-сонейка ўначы Спазнаць імкнуліся: “А што гэта – агонь?” Адзін здалечку баязліва пасачыў – І па вяртанні […]...
7. Вераснёвае сонейка промнямі лашчыць зямлю Вераснёвае сонейка промнямі лашчыць зямлю, Размалёўвае ў чырвань і золата соннае лісце І пяшчотай сваёй суцішае істоту маю, Што сумуе […]...
8. З каханай Я прачнyўся… Тваiм каханьнем сагрэты. Вочы расплюшчыў i ў момант гэты… Я прачнуўся. Далонi Твае мяне абдымаюць… Подых Твой – […]...
9. Хмарка Хмарка Ніяк не выплачацца хмарка, павісла на маім плячы. Яе я супакойваў марна, нічым не змог дапамагчы. Яе прытоеная крыўда […]...
10. У хвалі восеньскай вады У хвалі восеньскай вады Глядзяцца клёны залатыя. Па розных берагах ракі Стаім затоена-чужыя. А сонца – роднае і вецер, І […]...
11. Смак дзявочага цела А тваё цела пахне кветкай, Пунсовай кветкай усiх жаданняў. I нечым чыстым, вельмi рэдкiм, У полымi дзiцячых абдыманняў. Знямелi вусны […]...
12. Як умее кахаць беларуска Я пяшчотай цябе атуляю, палю. Да нябёс уздыму шчасце нашае, любы. Гэтак сонейка ранкам цалуе зямлю. Гэтак месяц начны вербалозы […]...
13. А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце: – Пра што гэта там шабуршаць тыя Каці і Пеці на свеце? А […]...
14. Залатыя званы, залатыя каштаны Залатыя званы, залатыя каштаны, Цёплы водар завулкаў старых. Залатыя званы з песняй ціхай ды цмянай – Пахкай восені сонечны ўздых. […]...
15. Скрыпка Над Гародняй выходзіць Сарамліва сонца з-за хмараў. Здалося б, што яго ня будзе Да далёкага лета, Да няпэўнай вясны, Але […]...
16. Айчыны нашай сцяг Радзiму мы абараняць У цяжкi час заỹжды гатовы. Мы ỹсе умеем ваяваць, Але пра мiр вядзем размову. Звычайны лёс, ваенны […]...
17. БАЛАДА ЛУКАША КАЛЮГІ (27.09.1909–5.10.1937) Маладыя гады… Залатыя гады… Але час не святы. Арыштанства, суды. І ты вораг народа, і гэты народ Прад табою […]...
18. Асенняе Ні ціха, ні шпарка плыла сабе хмарка. Плыла невядома адкуль і куды, як човен, што повен чысцюткай вады. То ўправа, […]...
19. Калі цябе я сустракаю Калі цябе я сустракаю, Мне свеціць сонейка ярчэй. Таму што я цябе кахаю, Няма нікога даражэй. Калі гляджу ў твае […]...
20. Арыгамi Я не ведаю, што будзе з намi, I цi здолею вытрымаць гэта: Думкi складваюцца ў арыгамi – Закаханасцi позняй прыкмета. […]...
21. Нахлынула, як ліўні ўсіх стагоддзяў Над краем гэтак міла-міла Увесну сонейка свяціла – Свіціўся ліст, свіціўся свет. I быў для сэрца не замкнёны, I быў […]...
22. Днi на зямлi твае Сонца ведае свой захад. Псальм 103:19 Днi на зямлi твае, Як дзень адзiн. Калi ён скончыцца – Нiхто не скажа. […]...
23. Зноў дажджынкі – нябесная паства Зноў дажджынкі – нябесная паства, Бьццам сьлёзы, па твары цякуць… Ці твае неспакойныя пасмы Лёгкім дотыкам лашчаць шчаку?.. Можна вочы […]...
24. Жывая граматыка Той, хто быць пісьменным хоча, ведаць мусіць з першых год род мужчынскі, род жаночы і яшчэ – ніякі род. Гусь […]...
25. Я сустрэчы з табою чакала Я сустрэчы з табою чакала, Ночкай цёмнаю часта не спала. Мары-мроi ляцелi гурбою, I ў думках была я з табою. […]...
26. Мая Беларусь Я заўсёды табой ганаруся, Беларусь – ты Радзіма мая, Як квітнееш ты – я дзіўлюся, І цябе ўслаўляю я. Я […]...
27. Упарты снег Лесам, полем красавік ходзіць без сцяжыны. Ажно бачыць – снег не знік з цёмнае лагчыны. Красавік яму: – Чаму не […]...
28. У гэтым полі небу лёгка У гэтым полі небу лёгка, але яшчэ лягчэй вачам. Зайздрошчу, поле, твайму лёсу, непадуладнаму вякам. У вечна юным абнаўленні твае […]...
29. Сонца схавалася, глянулi зорачкi Сонца схавалася, глянулi зорачкi Месяц па небу плыве Ты спадабалась мне з першага позiрку Думкi мае пра цябе Сонца схавалася, […]...
30. Калі ты знік Калі ты знік з вачэй так хутка, Калі паехаў так імкліва, То сэрца сціснулась ад смутку І свет увесь мне […]...
31. Хмурыцца лета Хмурыцца лета… Ў нізінах Асока… Панікла, Пажоўкла- Зрабілася Цінаю… Душа Як застылая Хваля Ў мароз… Змерзла На ўзлеце, Надзей Не […]...
32. Пяшчота.(Прысвячаецца маей дачушке) Сонейка мілае, усмешкай палае, Бацьку й маці бачыць жадае, Чароўныя вочы сэрца змінаюць, Дзіўныя ручкі, душу сьціскаюць. Палаюць пачуцці да […]...
33. Бегемоцiк “Бегемоцiк, Бегемоцiк! Ты чаму разявiў роцiк? Цi сабраўся песню пець? Можа муха заляцець”. I гаворыць Бегемоцiк: “Я таму разявiў роцiк, […]...
34. Школьная рапсодыя Чаму са школы ўсе бягуць? Пытанне гэта без адказу. Чаму у школу не ідуць, Ці два гады – і прэч […]...
35. Бусліха Узняўшы неба сіні шал, Хістаючы аблокаў крыгі, Бусліхі белая душа Трывожна развінае крылы. Ад гнёздаў цёплых немаўлят, Што ўпершыню вітаюць […]...
36. Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай забыцца ў тваіх вачах! Хай да смерці мяне палоняць Думы светлыя па начах. Нават […]...
37. Я б з табой зацвіла белай ружаю Я б з табой зацвіла белай ружаю, Дзікай ружаю ля вады, Не была б ніколі прастужанай, Не пазнала б тады […]...
38. У акно гляджу Пісаць аб чым?.. Думкі няма. Муза мяне Знойдзе сама! У акно гляджу – Пра тое, што бачу, пішу. За акном […]...
39. Пажаданьне П. Мядзьведевай Н. А. Пажаданьне. Хай тая птаха, што Шчасьцем завецца, Атуліць крыламі цябе, Хай твае згінуць блуканьні па сьвету, […]...
40. Я люблю цябе Я люблю цябе, Я люблю цябе, Я люблю цябе, цішыня. Толькі вочы скрозь, Толькі рукі скрозь, Толькі вусны твае, Што […]...