Верш Папугай i Пелiкан

Папугай гаворыць Пелiкану:
“Ты чаму такi не паслухмяны?
Жабянят ты ловiш на балоце,
Стварыў сабе акварыум у роце.
Жабяняты квакаюць i скачуць,
Дадому хочуць бедненькiя, плачуць.
Адкажы мне лепей, Пелiкоша,
Навошта табе гэтакая ноша?
Вось цiкава: у роце ўсё клякоча,
Булькае i нечага квакоча”.

I пiшчаць жалобна жабяняты:
“Адпусцi нас, Пелiкан, да хаты”.
Пелiкан сабе пад нос балбоча:
“Я не-бу-не-му-не-ку-не-хо-чу”.

Папугай:
“Ты чаго там булькаеш так смешна?
Усмiхнicя! Дзе твая усмешка?
Давай лепей заспяваем пад гармонiк,
Адчыняй хутчэй свой жабiн домiк!”

Пелiканчык слухаць больш не можа:
“Адпушчу усiх дадому, Гоша,
Калi больш не будзеш ты пiлiкаць,
Не чырыкаць нават i не пiкаць”.

Маўчыць Гоша, нават не iкае,
Пелiкоша роцiк адчыняе.
Жабяняты весела танцуюць,
У дзюбу Пелiканчыка цалуюць.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Давай пратопiм хату Давай пратопiм хату I напячэм блiнкоў Давай ўзгадаем тату Паклiчам сваякоў Давай на лаву сядзем Якую дзед зрабiў Давай альбом […]...

Трыялет пра мову Нараджаецца мова – у роце, На бігбордах яе не шукай. Пра сябе кожны дзень паўтарай: Нараджаецца мова – у роце. […]...

Пастукалі ў дзверы хаты Пастукалі ў дзверы хаты: – Хто там? – НКВД! Адчыняй!.. Забралі раніцай тату… Ад стрэлаў спалохаўся гай, Асіны дрыжалі і […]...

Начны птушыны плач Не плач, птушка, уначы, Давай лепей памаўчым. Паглядзiм на вырай зорны, Аксамiтны ён, не чорны. Не стагнi, на сэрцы млосна, […]...

Набат Або нам быць? Або не быць? Каму зварот? Сабе? Нашчадкам? Калі неведама, як жыць, Шукаюць гурт, згубіўшы статак. Статычны цень […]...

Давай збяжым ад усіх людзей Давай збяжым ад усіх людзей Не пакідаючы слядоў Не будзем заўважаць падзей І не лічыць чужых гадоў Давай збяжым ад […]...

БАЛАДА МІХАСЯ ЧАРОТА (7.11.1896–29.10.1937) На турэмнай сцяне ты прысягу рыфмуеш, А прысяга твая не патрэбна нікому. Табе хочацца жыць і ты ў думках […]...

Лепей Лепей быў бы дурным, Каб ня мог зразумець, што наўкол адбываецца… Лепей быў бы сьляпым, Каб ня бачыць, як бедны […]...

Загінуты боль Загінуты боль, адзінота ў сэрцы Душа ў змаганні, а целу спакой. І ведаеш ты, не адчыніцца дзверца Не пойдзе дадому […]...

Полька Як пачуеш гукi полькi Дык адразу пойдзеш ў скокi Гэта полечка-трасучка Танчыць баба, танчыць ўнучка Паглядзi, як цётка Ганна Вытанцоўвае […]...

Салавейка Як у нашым у садочку Салавей спявае ноччу. Мой мiленькi Салавейка, Не шумi, бо спiць Андрэйка. I гаворыць Салавейка: “Пайшла […]...

Давай падлічым Давай падлічым pro et contra, сьвятло і цень. скрозь гук фінальнага акорда сцячэм сьлязой па джалу корда у ноч, у […]...

Верш на “Н&quot Не збярог ад бяды і болю, На душы адзін неспакой. Ну і даў жа Божачка долю, Не жадаю нікому такой. […]...

Не чаруй, не мані Не чаруй, не мані. Зачаруюся сам. Свае сэрца ў агні Табе, мілай, аддам. Каб нахлынуў хутчэй, Не знікаючы зноў, Свет […]...

Нічога значнага, проста нядзеля Нічога значнага, проста нядзеля, Бязгучна плача мая надзея. Згубіла сонца восенню хмурай, Ураз неба стала такім панурым. Я абяццала сабе […]...

Акраверш Над зямлёю неба просінь. Астываюць, меркнуць росы. Ты паглядам мілым просіш: “Ах, хутчэй, хутчэй бы восень!..” Шчодры водар думных сосен… […]...

Полымя Полымя ўварвалася, цішынёй ў начы Сэрца адазвалася, а ў ім тырчаць мячы На небе радовішча, чароўных зорак ззяе Ля ног […]...

У старонку Здаецца скончыўся канец у гэту зімную зіму. Вясна прыйшла, але мо дзесць. Не ў першы раз, і не паперш. Яе […]...

Перабудова Я верш напішу Каб душу Як прараб Збудаваць. (Каб памёр сэрца раб Трэба твор напісаць, Нават лепей без “каб”, Забіваць!) […]...

Змагар Там, дзе ты, інакш птушкі спяваюць, Нават прыслухайся, не так клён шуміць. А памятаеш, што цябе я кахаю Ды жадаю […]...

Згарым ты і я Згарым ты і я, Не застанецца сажы… Ні справа твая, І не тое, што скажаш. Згарым ды і ўсё, Не […]...

Твая ўсмешка загаіла душу Я люблю! Як моцна я люблю! Так люблю – нібыта закаханы! Быццам у абдымках прыгарну Да душы твае жывыя раны […]...

Каб-новы час Давай не сёння будзем спадзявацца. Давай хоць сёння зробім гэты лёс. У нас было даволі часу браце, каб давясьці да […]...

Не бачна слоў, абрысаў не чуваць Не бачна слоў, абрысаў не чуваць, Ды слотай набрыняе наваколле. Тут быў разлог, квітнела сенажаць, Цяпер – пачвары танчаць на […]...

Горкім сном не прысніцца віна Горкім сном не прысніцца віна – Не мая, не твая, а чыя? Як не прыйдзе ніколі вясна, Не яго, не […]...

Хлусы Адзеўшы з ранiцы трусы, Хлусяць у двары хлусы. Марыйка кажа: “У мяне Ёсць прапелер на спiне. Зараз я яго ўключу […]...

Начное здарэнне У трамвай ускочыў Сон і шапоча ціха ён: – Раз, два, тры, чатыры, за- сы- найце, па-са-жыры!.. Баю-бай! – ай-я-яй! […]...

Як мая мама заўсёды казала “Уставай, гультай! Знайшлася справа для жвавых, юных ягадзіц! За межамі тваёй канапы свет поўны цудаў, таямніц! Ня мукай як карова […]...

КОШКА Мая найлепшая сяброўка З вачыма колеру бурштыну!.. Твая прынада – мыш-палёўка, І цёплы кут – твая Айчына. Ты маеш трапяткое […]...

Досыць -Ты пацалуй мяне, мой мілы, Бо нешта я засумавала,- Жанчына любага прасіла, Пяшчоты мужавай чакала,- Пагавары са мной, каханы І […]...

Памяць на пачуцці Вясны нясмелы подых ціхі Зямлю, нарэшце, абудзіў.. Чакай! Мароз пранёсся ліха Ды гурбы снегу накруціў. Нажаль, не памятаю я, Які […]...

Вяртанне У вечаровай зыбцы цішыні задумліва зямля калыша стому. Святая ноч запальвае вагні – я з выраю вяртаюся дадому. Пра што […]...

Для цябе Калi здаецца, што не патрэбна нiкому, Калi сум яшчэ з вечара ў хаце, Ведай, што прыйдзеш дадому, Нешта хутка адкажаш […]...

Дзед Мароз Дзе ты ходзiш, Дзед Мароз? Дзе марозiш ты свой нос? Я стаю тут самы першы, Пра цябе чытаю вершы, Не […]...

Пакахай мяне так, як ты зможаш Пакахай мяне так, як ты зможаш, Так, каб больш мяне не пушчаць. Пакахай мяне так, нібы хочаш пераплыць без канца […]...

Непаразуменні Так і жыццё адгаравалі – Ты па сабе, я па сабе. Зязюлі нам адкукавалі Даўно аб шчасці і журбе. Я […]...

Я ніколі цябе абдыму Я ніколі не буду тваёй. Гэта праўда. Так будзе. Напэўна. Мо так лепей. Не рушым спакой. Ды навошта? Але ж […]...

Насаты ды Вушаты У вёсачцы “Тушыце Свет” Жыý адзiн цiкавы дзед. Ад яго непадалёк Жыý сусед – другi дзядок. Першы дзед малы, вушаты. […]...

Кветак больш няма Вы мяне прабачце – кветак больш няма, Скончыліся думкі, скончыліся жарты. За акенцам лета, ува мне – зіма. Больш увагі […]...

Снягіркі бянтэжуцца зімовай навальніцы Снягіркі бянтэжуцца Зімовай навальніцы, Шляхі вядуць па сцЕжыцам Дарогаю правідцаў. А я на сто адсоткаў Упэўненны ў тым: Твая душа […]...