Верш Лісцем, распусна нафарбаваным
Лісцем, распусна нафарбаваным,
Менск закіданы.
Колеры сціплых апошніх кветак
Стрэнуцца зрэдку.
Вецер з імпэтам бамжоў заганяе
Грэцца ў трамваі.
Я недарэчнаму сонцу дзіўлюся.
Восень – на Беларусі
Ещё вершы:
- Восень ідзе па палетках Восень прыйшла ў Беларусь Ў родныя нашы абшары, Птушак чароды нясуць Лета скрозь шэрыя хмары, На развітанне лятуць У небе […]...
- Вецер галін не хістае Вецер галін не хістае, Звонкім лісцём не шуршыць. Восень стаіць залатая I на зямлі і ў душы. Лёт павуцінкі іскрыстай, […]...
- Колеры вянуць у Леце Вецер насіў вясны колеры, Вецер пафарбаваў неба. Добра дзьмуў вецер для лётчыкаў, Ластавак чорных над глебай. Мілы, ты летняе сонца, […]...
- Яшчэ не восень, не, не восень Яшчэ не восень, не, не восень, А з рэчкi – вее халадком. Вось пацямнее лесу просiнь, А там – зiма […]...
- Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі: Жоўтым лісцем сцеле прыбраныя дываны, Гаманіць рачулкай, стомлена-халоднай І нябёсаў шэрасцю плача гэта восень. Толькі […]...
- Чаромха Чаму ў цвіцення час кароткі заўжды мяне хвалюе штосьці? І для мяне твой пах – салодкі, як успамін аб маладосці. […]...
- ПОЗНЯЯ РУЖА Я лета колеры яшчэ не ўсе сабраў, А ўжо шпурнула ліст аднекуль восень. Стаю, бяздоннем воч хапаю просінь З нябёсаў, […]...
- Абдымі мяне, восень, за плечы Абдымі мяне, восень, за плечы Не лісцём, так хоць жа дажджамі, Бо туга мяне болей ня лечыць, А віруе віхром […]...
- Восень прыйшла раптоўна Восень прыйшла раптоўна. Вецер лісты скамечыў… Восень – і плед шыкоўны лёг на імшарын плечы. Восень прыйшла знянацку, як тэлеграма […]...
- Асенняе раўнадзенства Стаю між дрэў, узняўшы галаву, I цішыня нябёс на мокры твар спадае, З лістамі жоўтымі планіруе ў траву, А ў […]...
- На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...
- Лятае вольна павуцінка Лятае вольна павуцінка, Блукае ў сумным лесе муравей, Прыйшла ужо восені часінка І адляцеў у выйрай першы журавель… Пафарбавала восень […]...
- Дзве пралескі Ранняя вясна, Ты мяне чаруеш! Фарбамі святла Землю ты малюеш. Колеры твае – Далікатнасць, свежасць. Краскі ў траве Да цябе […]...
- Восень плача Восень плача… Восень плача на шэрым халодным двары, І слязінкі дажджу мыюць шыбы акон. Мне самотна ад восеньскай гэткай пары […]...
- Незразумелыя Незразумелыя іншымі, дзіўныя Выразы, вобразы, рухі і спеў. Вершы кранальныя, вочы нястрымныя… Што было б далей, калі б ты паспеў? […]...
- Не астылі яшчэ паплавы Не астылі яшчэ паплавы І ў паветры праменні гуляюць, У пяшчоце блакітаў ставы Спевы птушак апошніх гайдаюць… Жоўтым лісцем красуе […]...
- Гомельская восень Цвітуць белым цветам каштаны. У восеньскім парку старым. Калышуць іх вэлюм туманы І травіць ад вогнішчаў дым. А вецер, зрываючы […]...
- Цвітуць каштаны восенню Успыхнулі зноў каштаны, восень здзівіўшы цветам. Буйна цвітуць каштаны, нібы хаўтуры лету. Свечкі дажджом халодным восень няшчадна тушыць, ветрам пяшчотных […]...
- Пануе восень Ты сыйдзеш, мабыць, як прыйшла: Туман, балоты, восень… Прысніцца раз, другі вясна Як між чарноцця просінь… Ты знікнеш хутка між […]...
- Восень едзе на рабым кані Восень едзе на рабым кані. Сярод свету – разветраны сад. Як калянае лісце калін, Вераснёўскі плыве зарапад. I адрынуты голас […]...
- Мы вернемся Клубамі чорнымі дым віўся, ўгрызаўся ў вочы і ў раллю. Мы адступалі, падпаліўшы свае сядзібы і зямлю. Каб там, дзе […]...
- Адзінота Адзінота… Я сумую… Паглядаю ў вакно. А за ім балюе восень, лісцем сцежкі замяло. Колер жоўты і чырвоны сыпле з […]...
- На малады пачатак мая Быў малады пачатак мая, Чаромха ехала ў трамваі, Перапавітая ў газету, З таго, Дзе ўсё жывое, Свету У свет бетону […]...
- Арэлі Мы паселі на арэлі, Паляцелі праз нябёсы, Сонцу ў вочы паглядзелі, Раскудлачыў вецер косы. Птушкі побач – ім цікава, Але […]...
- Над Беларуссю дажджы Над Беларуссю дажджы, Вецер заходне-паўночны. Жнівень сваё аджыў, А студзень – жыць неахвочы. Асенняму сонцу не вер: То выблісне, то […]...
- Божы аўтограф Калі пан Бог хадзіў Па створанай Ім зямлі – Рабіў ён не толькі дзівосныя цуды. Паэт і мастак, Тварыцель Пацалаваў […]...
- Вітае восень Вітае восень прахалодай ды вільгаццю цмяных начэй, лістотай рознакаляровай, тужлівым позіркам вачэй. А мне так гэта даспадобы! Хай зледзянелы вецер […]...
- Асіна ля шашы Такую дзёрзкую, у чырвані рысую Не на паперы, а ў сваёй душы. Хачу запомніць я цябе такую. А не з […]...
- Па старым парку гуляе восень Па старым парку гуляе восень, Уся ў чырвоным ды залатым, А сэрца плача, а сэрца просіць: “Вярніце летнія дзянькі!” Па […]...
- Валошкі ў жыце Ну, не кажыце – Валошкі ў жыце – Нібыта вочкі На твары сонца. І вочкі тыя, Іх шмат, бясконца, Глядзяць, […]...
- Залічыцца славай, як небу вартае Залічыцца славай, як небу вартае, тваё адчуванне, што вадкі вецер упарта дзьме у далоні і з невымернаю сілай узносіць да […]...
- Недарэчная гісторыя – У небе палотнішчы – шэрыя, белыя, Мілы мой, мілы, што нарабіла я… – Неба палошчыцца шэрым і белым, Што […]...
- У з’яднанай сям’і Стынуць у полі слупы, Дрэмле аціхлая просінь. Нехта – у лес па грыбы, Я ж у яго – па восень. […]...
- Восень любіць Восень любіць ранкам запаліць цыгарэту заплюшчыць вочы і падумаць пра сваю адзіноту пра тое, што яна – восень кахання восень […]...
- Апошняе спатканне Чаму ж ты, мая радасць, не прыйшла на нашу развітальную сустрэчу? Мо восень сцежку лісцем замяла і змрокам сум накінула […]...
- Астры Ў маiх вачах свiтае-днее, – Дарога сцелецца радном Да роднай хаты, дзе квiтнеюць Пад восень астры пад акном. Ў акно […]...
- Спрэчка колераў (Казка) Колеры аднойчы заспрачаліся. Кожны з іх хацеў быць галоўным. Больш за ўсіх кроычаў Чырвоны колер: – Я самы яркі, таму […]...
- Паэма да святога іаана Кармянскага. 4. Малітва Госпадзе, дай маліцца за родных у гэтым свеце. Зёлцы – долу хіліцца, Дрэву – заломваць вецце. Подыхам Твайго Духу, Словам […]...
- Дом Дом Для нас – новы дзень І дзённая зорка першая І дзённая зорка. За лепшае падаецца драбнейшае, апошняя зорка ранку […]...
- Сёння восень на маім двары Сёння восень на маім двары, А на скронях нечаканы іней. Адлятаюць даўнія сябры Безгалосым незваротным клінам. Ноч са мною стала […]...