Верш Два штрыхі да вядомай ісціны
Даказана і войнамі, і голадам,
Што падаюць раней
Мужчыны-волаты.
Жанчыны ж
Застаюцца жыць удовамі,
Засмучаныя думкамі бядовымі.
Таму
Спачатку падалі мужчыны,
Бо аддавалі свой паёк нішчымны
Матулям,
Любым жонкам
I каханым,
А самі паміралі нечакана.
Яны хацелі,
Каб хоць дзень-другі
Жыццё прадоўжыць родным, дарагім.
А там –
He стане голаду, вайны.
А там, глядзіш,
Народзядца сыны…
З такою думкай падалі яны.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Шляхі да ісціны Жылі ў суседстве два Іваны. Адзін – мудрэц – Шукаў ва усім пачатак і канец, Другі – прастак – Жыў […]...
- Высвятленне ісціны ВЫСВЯТЛЕННЕ ІСЦІНЫ Схацелі ўведаць два парнасцы: хто з іх у муз у большай ласцы? Нядоўгі час паразважалі – і для […]...
- Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...
- Твае слёзы Ты казаў, што мужчыны не плачуць… А твае даражэйшыя вочы Былі сёння ў слязах, не йначай. Ці прасохнуць яны да […]...
- Мужчыны Мужчыны прыходзяць як лічбы ў календары і потым ізноў паўтараюцца раз на месяц мужчыны што бачылі дно найглыбейшых бутэлек багі […]...
- Пахавалі мяне на світанку Пахавалі мяне на світанку І укралі прыгожыя думкі Я забыла як падалі зоркі Я забыла як плакалі дзеці У руках […]...
- Здаўна вядзецца, што мужчыны Здаўна вядзецца, што мужчыны Па цэлым шэрагу прычын Завуцца моцнай палавінай, А доля слабых – для жанчын. Няхай сабе, але […]...
- Я іду па полі боя Я іду па полі боя, А вакол ідзе вайна. Гул гармат і куляметаў – А вакол салдат сцяна. Вось адзін […]...
- Восьмы сакавік У вясновы Восьмы – кветак свята На Міжнародны дзень жанчын, У нас, мужчынаў ды рабятаў Нагода ёсць дапамагчы Матулям, сёстрам […]...
- ВЕТЭРАНЫ Вас жыццё не спісала ў запас, Той мінулай вайны ветэраны, Ды няумольны прыспешвае час, І не гоіць салдацкія раны. Гэта […]...
- Не хварэць, сумаваць Не хварэць, сумаваць Я зыйшоў да зямлі, Не пакоры чакаць, Не пакору нясьці; На азёры твае, На блакіты нябёс – […]...
- Дачка Яна, усмехаецца табе: У жыццё прыйшла так нечакана І сэрца боль тваё кране, Яна сказала без падману. Яна – дачка […]...
- У ЖАНОЧЫ ДЗЕНЬ Чаму расцвітаюць коцікі І пасылае прамень У вочы жаночыя чорцікаў? Таму, што прыйшоў іх дзень. Мужчыны хоць раз у клопатах […]...
- Гады, падзеі ва ўспаміны адляцелі Гады, падзеі ва ўспаміны адляцелі, Жыццё да фінішу імкнецца. А мы заўсёды маладымі быць хацелі – Душа ўсё роўна юнай […]...
- Ў дзень, калі мяне не стане Ў дзень, калі мяне не стане, Не сумуйце пад “амін”! Нізка вершаў пра каханне Застанецца на ўспамін. На ўспамін… Хай […]...
- Рэквіем па кожным чацвёртым У часе мінулай вайны загінуў кожны чацвёрты беларус. З дакумента Ой, хацела мяне маці За чацвёртага аддаці… 3 народнай песні […]...
- Мары чалавека Нехта марыць аб прыгожым, Любым, мілым, дарагім Чалавеку, што прахожым Ён не будзе, а адным У жыцці надзейным сябрам, І […]...
- Паратунак Бывае дзень не задаецца. Увесь свет вакол – дзярмо. Усё нечакана ўшчэнт псуецца. Навошта мне жыццё маё? І сонца як […]...
- Ляцелі пахавальныя Ляцелі пахавальныя – Вайне лісты пахвальныя, Што так яна стараецца, Што столькі забіваецца… Ляцелі над Еўропаю, Кружыліся над Азіяй – […]...
- Дзень добры, Жупраны! Дзень добры, Жупраны! Дзень добры, Жупраны! Вось сёння з Ашмянаў Я хутка сабраўся, прыехаў да Вас. Мо, і нечакана, Ці […]...
- Аблога Агні гараць на вежах. Вораг блізка. Бывай, мой дружа! Нам не адстаяць Ні дом, дзе мы гайдаліся ў калысках, Ні […]...
- Каб толькі не было вайны Ёсць дума дум сялян такая, Дзе б толькі ні жылі яны, Як зерняты ў зямлю кідаюць: Каб толькі не было […]...
- БАЛАДА ЯЎСТАФІЯ ТЫШКЕВІЧА (18.04.1814-8.09.1873) Устаўшы рана, зноў зямлю капаеш, Ды ў курганах сівых не клад шукаеш, А-Беларусь, што тут была і будзе… І […]...
- Нарадзіўся я двойчы на свеце Першы раз – пад пранізлівы плач, Нарадзіўся звычайна, як дзеці, Пра другі раскажу апасля. Заглынуў мокрым ротам паветра І, зірнуўшы […]...
- Не знаю ці хмары развеюцца Не знаю, ці хмары развеюцца. Шторм цягне з сабой цемру волакам, Разбіўшы пасудзіну месяца На рыфах грымотнага воблака. Не знаю, […]...
- Мім крычаў аднымі вачамі Мім крычаў аднымі вачамі. мім крычаў у невыносным нямым адчаі. і ля скроні на белым твары білася птушкай малая жылка […]...
- Да моладзі магутнай і непераможнай ??Мы моладзь вольнай Беларусі, А не тлустыя халуі. Змагацца мы за шчасце мусім І не чакаць, каб падалі. Мы маладое […]...
- У гэты дзень у гэты час У гэты дзень у гэты час я рад усIх сустракаць вас У гэтым родным мне двару I я пра гэта […]...
- Добры дзень, дарагі Добры дзень, дарагі… Добры дзень, дарагая… Мы яшчэ не былі Блізка так каля краю. Я любіла Вас светла, Так высока […]...
- Беларусаў – няма! Беларусаў – няма! Вывучаем дарма мы няродную мову ў школе. Мы яе адмялі, з Божых рук не ўзялі – і […]...
- У вясковай лазні Вясковая лазня. Палок. Расплывіста цені ў радок. Мужчыны, сапраўдныя д’яблы, – Якочуць у пары заядла. Здаецца – з плячэй ужо […]...
- Эмігрантам О ластавачка малая, Тысячы кіламетраў Ляціш ты у Афрыку – Каб пракарміцца. І тысячы кіламетраў Ляціш ты назад – Каб […]...
- Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі П. маім бацькам. Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі, Тое нашы не бачылі вочы, Тое я і цяпер, колькі год […]...
- Тыдзень кахання Тыдзень кахання І год адзіноты… Спазненне, растанне, Сумлення згрызоты. Кавалачак шчасця У кабак з атрутай Укінуць і піць, Застагнаць ад […]...
- БАЛАДА МАКСІМА ГАРЭЦКАГА (18.02.1893–20.03.1939) Цёмна, цёмна ў родным краі. На крыжах вятрыска грае. Дзе святло? Святла няма. Доўга цягнецца зіма. Нібы воўк, завея […]...
- Старое Хіба кахала ты, хіба? І хто табе жыццё скалечыў, Што ты, Як ніцая вярба, Не ў стане больш Расправіць плечы? […]...
- Знічкі Ночкаю весняю Падалі знічкі, Падалі – Я іх хапаў. Поўныя прыгаршчы Нёс іх да веснічак Той, каго шчыра кахаў. Мякка […]...
- Ёсць яшчэ каго бараніць Ёсць яшчэ каго бараніць Жыццё, пэўна ідзе ўжо на злом: П’юць мужчыны, падлеткі, дзяўчаты. Проста так п’юць ці блізкім назло- […]...
- Зварот да крытыкаў Дык зразумейце ж вы жыццё паэта! I не шукайце хітрасці ў яго. Яго душа раскрыта перад светам I свеціцца, як […]...
- Частка 3. Да 350-годзьдзя вайны Да 350-годзьдзя трынаццацігадовай вайны на Беларусі, (1654-1667г. г.). Беларусь такая стала Пасьля гэтае вайны: Пад накінутым арканам, Народ прымусам вялі. […]...