Беларуская паэзія
Вершы на беларускай мове
Галоўная
Паэты
Вершы
Аўтар Вольга Ласаева
Бязладнасць сэнсу
У снах
Мелодыя каханьня
Я цябе – забуду
Калі б малая кропля раю
За акном запацелым
Тыдзень кахання
Мімалётны анёл
Не было і не будзе
А даўно было тое, даўно
Нячутна сцішаная ноч
У хвалі восеньскай вады
Лексічны запас мізэрны
Сумленна знішчала і фільмы, і хронікі
А жыву так старанна, наколькі магчыма
Я усміхалася табе
Выгінаюцца вужакі на гадзінніку тваім
Як цяжка, стоячы ўбаку
Кажаш, што ажэнішся… Жаніся
Слухай, любы, гэта праўда
Сказаў мне мой мілы, харошы
Звычайны звычай
Душа навыварат
Віной таму віна
– Што ж ты, радасць, такою зрабілася?
Я хацела зрабіць табе ласку
Для чакання ў мяне ёсць
Напаі мяне мёдам слоў
На лекцыі, дзе зараз я сяджу
Сёння твой Дзень нараджэння
Ты падабаешся мне і будзеш падабацца
Вернешся
Не бывае гэтак, не бывае
Не хацела табе гаварыць
Няўжо і праўда ўсё – усё адно?
Каб забіць, каб згубіць, каб забыць