Верш Пра скарб

Ещё вершы:

1. Мой скарб Як і кожны ў маёй старане, я багацце нязмернае маю. Ды не ў грошах, не ў золаце – не! У […]...
2. Ласка і дзеці – Памажыце, ну, хоць трошкі! Я ў пянёк ушчаміў ножку. Калі ласка, калі ласка! – Просіць міла звярок ласка. Просьбу-кліч […]...
3. Наша прырода Наша прырода прыгожая вельмі бяздонныя рэкі, палі і лясы. мы часта не заўважаем як высякаем гэтыя лясы, як забруджваць бяздонныя […]...
4. Калі ласка, даруй Калі ласка, даруй, у цябе я прашу прабачэння. Можа, нечым пакрыўдзіў калісь – на мяне не крыўдуй: Не хацеў я […]...
5. Вертыкаль жыцця (Другая назва са слоў па вертыкалі) Чаканне здалося нялёгкаю доляй, Чаканне таго, што было ў жыцці. Чаканне людзей са зломленай воляй, Чаканне было, але трэба ісці. […]...
6. Не забыцца ўсходаў, закатаў Не забыцца усходаў, закатаў. Помніць буду сустрэчы, расстанні. Ва ўспамінах заўсёды, як святы, З дарагім чалавекам спатканні. І захоўвае памяць […]...
7. З прыгажосцю ўсёй Беларусі З прыгажосцю ўсёй Беларусі Параўнацца нічога не можа, Бо яна – адіная наша Зямля родная, лепшая маці. Я шчаслівая, я […]...
8. Зорачка Зорачка светлая, Ціха на захадзе, Шчыра пільнуе Ваконца маё. Дзеўчына белая, Хмарна пад заценем, Хлопца чакаецца Быццам бы днём… Зорачка […]...
9. Скарб Адзервянелымі рукамі Я Вас у скарбонку пакладу. I мокрымі ад слёз вачамі Апошні раз я пагляджу. I у мазгах, як […]...
10. Устань з каленаў Устань з каленаў, галаву ўздымі, Мой беларускі народзе! Хопіць запалохвання ды хлусні, Быць статкам беcпраўным годзе! Гонар у кожным ёсць, […]...
11. Калыханкі Спі-засні, сыночак, Мілы мой званочак, Чуеш, травы-дрэвы Шэпчуць: “Добрай ночы!” Сочаць неба вочы, Дасць Бог – не сурочаць, А табе, […]...
12. Мінулага шматлікія паэты Мінулага шматлікія паэты Мову родную ў вершах шанавалі. Каб не загінула яна, было іх мэтай, Каб гэты скарб нашчадкі атрымалі. […]...
13. Жыві, калі ласка, каханне Жыві, калі ласка, каханне Як лёгка згубіць каханне Ў юначых ранімых сэрцах, І зробіцца ноччу ранне, Замуцяцца воч азерцы. І […]...
14. Калi ласка! У любiмай мове, роднай, наскай, Ах, якiя словы: “Калi ласка!..” Як звiняць яны сардэчнаю струною, Праз усё жыццё iдуць са […]...
15. Літаратуразнаўства Калі я дзеяслоў – спрагай мяне. Калі я песьня – сьпявай мяне. Калі я раман – згубіся ў маіх старонках. […]...
16. Ластаўка, дзіўная птушка! Ластаўка, дзіўная птушка! Можа падкажаш што мне? Можа нашэпчаш на вушка, Ці прашчабечаш у сне? Ты адкажы, калі ласка, Край […]...
17. На смерць Людзі нараджаюцца, жывуюць, паміраюць. Людзі вучацца, гуляюць, працуюць. Але усіх уканцы у труны хаваюць І помнікі усім на магіле будуюць. […]...
18. Колькі разоў з берагоў Дзвіны Колькі разоў з берагоў Дзвіны людзі свет пазнаваць хадзілі? Звалася Беларусь тады – край Літва, а народ – ліцвіны. Колькі […]...
19. Я раскрываю сшытак Я раскрываю сшытак і пішу, Я давяраю аркушу паперы. Я ўсё аддам… Адзінае – Прашу: Не зачыняйце, калі ласка, дзверы, […]...
20. ДЗіЦЯЧАЯ МАЛіТВА ЗА ЎСіХ Добры, моцны, светлы Божа! Ты ўсе бачыш, ты ўсе можаш! Папрашу зусім нямнога- Міласці ўсім ад Бога. Каб праўдзівей сталі […]...
21. Бабовае і маісавае, або стручок з пачаткам Як так было ў новым свеце, што кола не было ў ім? І там жа ш сонца ёсць у небе. […]...
22. Не малітва Дык што за параза? Адкуль як праказа… бяды якіян… добрае з…банам… лепшае ў клеці… мы ж яго дзеці… Чаму не […]...
23. Сказаўшы “Досыць! Сказаўшы “Досыць!” адзіноце, Па шаўкатраў’ю, па расе, Ідзе жанчына і жывоцік – Свой найвялікшы скарб – нясе. Усмешка – сонейкам […]...
24. Сказаць жадаю – Сказаўшы “Досыць!” адзіноце, Па шаўкатраў’ю, па расе, Ідзе жанчына і жывоцік – Свой найвялікшы скарб – нясе. Усмешка – […]...
25. Ты падабаешся мне і будзеш падабацца Ты падабаешся мне і будзеш падабацца. Цябе магчыма не любіць хіба? Няхай з табою мне не сустракацца І пацалункам не […]...
26. Як добра жывецца на свеце Як добра жывецца на свеце, Як добра пяецца у цішы! І ўсё ад таго, што крыху мы ўсе дзеці, І […]...
27. Маёй чараўніцы Мірнай справы чараўніца І крыніца дабрыні, Лекаў дай тваіх напіцца, Ад хвароб абарані. Веру я табе і Богу І каханне […]...
28. Прыпыніце час Прыпыніце час: Мне патрэбна выйсці. Колькі ёсць яшчэ нас З прыналежнасцю “чыйсці” Прыпыніце час, Бо няма ўжо моцы: Ён бяжыць […]...
29. Прысвячэнне сабаку ПРЫСВЯЧЭННЕ САБАКУ Познім вечарам я падыходжу да вёскі. Тут сабакі мяне больш не лічаць сваім, Заліваюцца брэхам – чутны адгалоскі. […]...
30. Заўсёды трошкі таямніцай Заўсёды трошкі таямніцай Была ты для мяне і ёсць: Чагосьці светлага крыніцай, Перад якім я – толькі госць. Прывабнай зоркай […]...
31. Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця Незабыўнае… Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця. Колькі з імі пачуццяў прыходзіць. Кожны з нас пражывае тое нешта адно, Кожны з […]...
32. Пачынаецца Вайна пачынаецца з крокаў салдата, што ў вёску прыйшоў… Ужо хаты маёй аднавокай алее ў агні яе кроў. Калі мы […]...
33. Робім да стомы. Цягнемся. Марым Робім да стомы. Цягнемся. Марым. Век здаганяем. Героямі ходзім. Ззяем, як сонца. Чарнеем, як хмары. Нешта губляем. Амаль не знаходзім. […]...
34. Палітычны народ Палітычны народ рэчы паспалітай памёр У маёй галаве во чаму я ці-ж буду гісторык ён васкрашае памёрлых хоць на старонках […]...
35. Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...
36. Мне б шчэ туды Ёсць недзе вёска, дзе світанні ў садках звіняць на ўсе лады, дзе сцежкай міма нас каханне сышло няведама куды… Скрыляла […]...
37. Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
38. БАЛАДА АНДРЭЯ МРЫЯ (1.09.1893–8.10.1943) Ты едзеш на Радзіму паміраць– Такую радасць даў табе Гулаг. Наўкол снягі і, нібы кроў, зара За цягніком па […]...
39. Я прашу, не маўчыце, сняжынкі Я прашу, не маўчыце, сняжынкі, Супыніце палёт на зямлі, Адкажыце, чаму да сцяжынкі Толькі гора, нянавісць вялі; Калі мы ўбачым […]...
40. Гарачае жаданне Ноч. Усе спяць. Я гляджу ў акно. Зоркі маўчаць, як мае вусны, У параненай душы няма слоў – Дзе ты? […]...