Верш Вып’ю
Я залпам вып’ю каханне,
З табою разам да дна,
Бо ёсць у мяне спадзяванне,
Што сёння ў мяне ты адна.
Я вып’ю і з жалем і з болем яго,
І з’ем нашых мар адчай.
Шукаць буду доўга цябе і таго,
Хто скраў наша шчасце і рай.
Праз пекла і лёд тупога жыцця,
Памяць аб нас я нёс,
Скрозь вечнасць ад самога сябе,
Імя тваё да неба узнёс…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Пекла, якое прарвалося (Радаван Караджыч) Радаван Караджыч Пекла, якое прарвалося Любая, хутчэй за ўсё чула ты, Але зараз пра гэта маўчаць. Да нас пекла праравлася […]...
- На смерць Рыгора Барадуліна Цяжка знайсьці мне сэнс Ў стужцы падзей апошніх… Мір падзяліў людзей На добрых, злачынцаў І злосных… Я не жадаю быць […]...
- Прадонне бяссоння Прадонне бяссоння Глыбока віру Жыцця пераспелага Зімова-заснежнага. У водах халодных Адчаяў нязводных На прошласцяў ценяў Як смерці схварэлых, З часоў […]...
- А я ня ведала цябе А я ня ведала цябе… Пяшчоту слоў, блакіт пралесак, Ды водар траў у вясновым сне, Што мякка вабіць на ўзлесак. […]...
- У зялёным полымі траўня У зялёным полымі траўня Дагараюць зімовыя рэшткі; Недзе белае знікла бяспраўе І душа ажывае нарэшце, І ў вачах залацяцца зоркі […]...
- Новая зямля “НОВАЯ ЗЯМЛЯ” Запала ў сэрца “Новая зямля”. Мне ўспомніцца не раз праз часу замець: У шостым класе з хваляваннем я […]...
- Апошнія гусі Гусі апошнія стомленым клінам Неба ўзаралі, самотна крычаць… Мне, як заўжды, у такую хвіліну Хочацца разам з табой памаўчаць. Хочацца […]...
- А ты ўяві, што мяне не было А ты ўяві, што мяне не было, што я толькі сон, летні сон і не болей. Выконвай сваю нудна-шэрую ролю […]...
- Памяць, яна жывая Памяць, яна жывая, гойсае пад рукою, памяць, яна як паля, убітая ў дно супакою – пнецца, дрэмле і енчыць, жыгае, […]...
- Подых кахання Подых кахання знясіленай птушкі Ў аблоках-люстэрках жадання жыцця. Зняволены подых насамрэч свабодны, Прыгнечаны болем праз свет адкрыцця, Праз горкія слёзы […]...
- Мова, слова І вякі паміраюць, сыходзяць у небыццё, у насмешлівы свет, А народ наш падцугляны водзяць і сціраюць нам памяць ушчэнт. Мова […]...
- Твой розум – планета ікс *** Твой розум – планета ікс, цябе зразумець не магу я. У навушніках грае клубны mix, душу не сціскае ніякая […]...
- Дванаццаць Сакральная лічба дванаццаць, Нам чорным адбіткам лягла. Жалобная лічба дванаццаць, Праз кожнага з нас ты прайшла. Дванаццаць сорваных кветак З […]...
- БАЛАДА ЯНКІ СІПАКОВА (15.01.1936-10.03.2011) Усе мы з хат… Я. Сіпакоў “Хто мы такія?”- на гэта пытанне Ты нам пакінуў у кнігах адказ: “Мы […]...
- Палёт закаханых стракоз Ляцяць закаханыя праз луг, раку і ўгору, – насустрач лёсу свайму, скрозь сфэры і прастора. Праз далягляд, праз час, святло […]...
- Воблакі Па блакітнаму небу Ціха плывуць воблакі. Яны ўсе бачаць і усе ведаюць Пра нас, людзей. Пра наша шчасце і наша […]...
- Простае шчасце людское Простае шчасце людское, Так неабходна для нас. Каб за вокнамi сонца блiшчала, Ды белы бусел ляцеу каля нас. Гэтае шчасце, […]...
- Наша пакаленне Наша пакаленне Наша пакаленне Антываеннае Антызменнае Антызасценнае Наша пакаленне Антылітаратурнае Антыкультурнае Антыцэнзурнае Наша пакаленне Антыглабальнае Антымаральнае Антыскакральнае Наша паклаленне Антыцаркоўнае […]...
- Варушыць памяць напамінак Я ведаю, не раз згадаеш, Якое лета то было: Мы ўдвух – шчаслівыя, кахалі – Зайздросціла усё сяло. Другі развеяў […]...
- Пачуй Пачуй мяне, пачуй, Другую не цалуй. Ёй не кажы :кахаю. Убач мяне, убач, Ад слёз маіх заплач, Успомні, што чакаю. […]...
- О не пытайце вы мяне пра шчасце О не пытайце вы мяне пра шчасце, Я не хадзiў да шчасця на паклон. Не ўмею я – нi варажыць, […]...
- Не будзі мяне раніцай Не будзі мяне раніцай, родная. Буду бачыць я сон пра жыццё, Дзе краіна, ад глупства свабодная, Прарываецца скрозь забыццё. Дзе […]...
- Зорачка надзей Як мары адбываліся ва ў сне, Застаўся ад маленства ўспамін. Надзеі зорка зіхацела мне, Кудысьці лятучы з вышынь. Няма ўжо […]...
- Просценькая песня Была Аксана пекнай, Прыгожаю такой: Хадзілі хлопцы ў пекла За ёю талакой. Скажы – разваляць хату, Скажы – паставяць зруб. […]...
- За пяці хвілін Пакуль трымаўся незалежна ў часе і часу новы не прабіў адлік, пакуль з табой сустрэча не збылася, я мог спакойна […]...
- Вецер гуляе ў тваіх валасах Вецер гуляе ў тваіх валасах, Бледны твой твар прыгажосцю ззяе. Але не бачу жыцця ў вачах, Чаму любоў твая мяне […]...
- Не азірайся, – міф вучыў біблейскі Не азірайся, – міф вучыў біблейскі, – Іначай скамянееш назаўжды… …За стол засядзем – і пасады клейстар Прыклейвае да крэсла […]...
- Аmо tе “Аmо tе, аmа mе, fides immortales” – “Кахаю цябе, кахай мяне, вернасць несмяротная”, – пісалі старажытныя рымляне на заручальных пярсцёнках. […]...
- Сябру Сябру… Развітаемся мы калі-небудзь, І шляхі разбягуцца па свету Пойдзеш зноў штурмаваць ты неба. Я – шукаць недзе вечнае лета. […]...
- Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Ад тых, хто смеў, нам пагражаць і ў памяці жыве вялікая краіна Хай слаўная гісторыя грыміць […]...
- Сяджу. Чакаю Сяджу. Чакаю. На сцяне гадзіннік Вечнасць лічыць. Адмервае табе і мне свой час. І не пазычаць ужо найбольш таго, што […]...
- Дзедава субота Ціха пад вокнамі дыхае вечар. Ноч атуляе стамлёныя плечы. Зорных нябёсаў таемнае веча Душы Дзядоў выпраўляе на стрэчу… На далані […]...
- З каханнем да мэты Я каханне сваё праз жыццё пранясу. Падарую яго без астатку Той дзяўчыне, якую я моцна люблю, Якую кахаў я з […]...
- Пакуты беларускай мовы З-за непахіснасці крочыла ззаду, Змардаваная, згвалтаваная часам, Безнадзейная, але ж непаданая гаду, Цягнулася з тым, хто пакрыўдзіў, разам. Вочы пабляклі […]...
- БАЛАДА ВАЦЛАВА ЛАСТОЎСКАГА (8.11.1883–23.01.1938) Дзень адыдзе ў небыццё Па чырвоных кветках смерці. Верыць жа табе ў жыццё І казаць народу: “Верце!” І на […]...
- І зноў нядзелька І зноў нядзелька, зноў бліны- Яны святочны пачастунак. Бо ён з душэўнай глыбіні Цудоўны сонечны гатунак. І дзякуй кажа кожны […]...
- Калі скончыш жыццё Калі скончыш жыццё самагубствам Застанешся ты тут назаўжды. Сустракаць будзеш кожную восень, Зіму, лета і кветкі вясны. Так здаецца ўсё […]...
- Кола жыцця Кола жыцця Так жыцце нас па свеце вядзе Пасля сноў прачынаецца дзень Ен аблашчыць пяшчотай сваей Засмяешся і скажаш – […]...
- Прыганятыя Не наша воля, не нашы нівы, Дубы не нашы над рэчкай ціхай. Чужыя бору сівыя грывы, Адное наша – сівое […]...
- Нездарма Прад змерканнем не ўкленчу, не- Узрасту ў непахіснай моцы, Нездарма лёс бярог мяне Песціў струны душы жаночай. Выбачай, нарачоны мой, […]...