Верш Саўка за сталом

Ляжаць ля талеркi, вiдэлец i нож. Дзве чыстыя лыжкi ляжаць. – Ну і што ж? Ляжаць – хай ляжаць, iх не буду чапаць. Яны ж не чапаюць мяне i маўчаць. З талеркi ён сёрбае крупнiк – ой-ой! Кавалачак мяса хапае рукой. Ён пальцамі ловіць у шклянцы кампот, Абрусам ён выцер і шчокі і рот. Відэлец не ўцерпеў: – За цэлы мой век Мне трапіўся першы такі чалавек! Ускочыла лыжка І ну рагатаць: – Хі-хі, ха-ха-ха, Ён дурненькі, відаць! Саскочылі разам яны са стала – Ніякая сіла спыніць не магла. Відэлец, і лыжка, і нож – ля дзвярэй. Збянтэжыўся Саўка: – Чакайце, э-гей! Усе уцякаюць, вяртацца не хочуць. – Хі-хі, ха-ха-ха! – толькі лыжкі рагочуць.

(4 votes, average: 2,25 out of 5)

Ещё вершы:

За сямейным сталом Рэцэпт. -Твае грыбочкі – проста дзіва! – Муж жонку хваліць за абедам – Адкуль рэцэпт, хацеў бы ведаць? -Яго ўзяла […]...

Калі чалавек не такі як усе (прысвячаецца Якубу Коласу) Калі чалавек не такі як усе, Натхненне ён знойдзе ў жамчужнай расе, Адчуе каханне ў лесе і […]...

Сярод людзей, дзе чалавек? Сярод людзей, дзе чалавек? Ау! Крычу – яго ж няма. Няўжо такі наш час, наш век, Такая вось няўжо зямля. […]...

Такі наш сьвет перавярэтны Такі наш сьвет перавярэтны, Па-ваўкалачаму бяжыць! То чалавека кветкай цешыць, То горла клыкам матузіць. Такі наш сьвет перавярэтны! А чалавеку […]...

Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...

Вушка і мушка Забалела ў Тані вушка Ды не спіцца ёй ніяк. -Ты не плач, мая дачушка,- Маці кажа,- а прыляг. Твая мяккая […]...

Пчолы і бутон Вось на ганачак вулля Выйшлі пчолы спакваля. Паглядзелі: што за дзень! – Ці не май да нас ідзе? – Шмат […]...

Няма ў сьвеце народа благога Няма ў сьвеце народа благога, Сколь вякоў ты на ім ня жыві, А ёсьць дрэннае слова такое; ,,Украдзь!,, ,,Адбяры!,, і,,Забі!,,. […]...

Дзічкі Іх, маленькіх такіх, прагорклых, Што ляжаць і гніюць у садзе, Ні малы, а тым больш дарослы, Не падымуць і не […]...

А кум кумку (Радзінная песня) А кум кумку разуваў I пад ножку пазіраў. А кумочка, што за звер? Я баюся, каб не з’еў. А ты […]...

Дзень сканаў Дзень сканаў. Закіпае вада. У чаканні гарачага чаю Адзначаю: жыццё – не бяда, Покуль простыя радасці маю: Проста дыхаю – […]...

Нас возера прысніла Нас возера прысніла. Нас возера вязло. І літасці прасіла Кляновае вясло. Спакойная вада. На беразе вуголле. А нехта спіць, відаць, […]...

Чалавек не ўзнікае так Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца Як ратай, Як дзівак, Як мастак, Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не […]...

А ты мне падабаешся А ты мне падабаешся: Твой швэдар… Такі цёплы. Пяшчотна-кафейнага колеру. Твае валасы… Такія падатлівыя. А ты сам… Ты такі прывабны. […]...

Як прыемна ляжаць на сьвiтаньнi Як прыемна ляжаць на сьвiтаньнi, Толькi зоркi на небе лунаюць. Сьвежы ветры пяшчоцiць каленi, Промнi сонца Зямлю асьвятляюць. Сiвы месяц […]...

Барадатым Падабаюцца мне барадатыя, Бо не сквапныя, не зацятыя, Не насатыя, не губатыя, А прыгожыя барадатыя! Вось знайду я сабе барадатага, […]...

НІЦШЭ Памяці Евгения Головина У багоў патухлі горны, Замест пчол шмат жоўтых вос. Гэта свет губляе формы, І ствараецца хаос. Птушка […]...

Самаўлюбёным аўтарам прысвячаецца Зашоранаму флангаў не відаць, зацыкленым нюансаў не заўважыць і як на сябе з боку паглядаць? на вагах на якіх свой […]...

Занадта Няма пра што і гаварыць. Усё такое, як павінна. Усё, усё…Як мае быць. Нідзе залішняга палыну. Не зводзіць сківіцы журба. […]...

Рэчанька вузкая, вадзіца мутная Рэчанька вузкая, вадзіца мутная, Да чаго ж ты, дзяўчыначка, сягоння смутная? – Да як жа мне жыці, вясёлаю быці? Каго […]...

Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць, бо ўсё пакідае на ўласных месцах, і, як гаспадар кватэры, якую здымаеш, […]...

Паглядзі ў мой бок Паглядзі ў мой бок і згадзіся, Што табе падабаюся трохі. Ты ўцячы ад мяне не імкніся, Я здалёк сэрцам чую […]...

Рачная калыханка Рачулка, я хачу пачуць Тваё імя. Маўчыць лясная. Нібы забыла, як завуць. I, мусіць, трудна ўспамінае. А колькі год табе, […]...

Так, відаць, ужо вызначыў лёс Табе ў сэрцы я месца знайшла, Беларусь мая, побач ля Бога. Дзе б не йшла я, куды б не брыла- […]...

З месца – у галоп З месца – у галоп! ********************************** З ранку дождж зарадзіў, быццам бы незнарок, І схавалася сонца за хмары. Выдаў верасень […]...

На дрэвах не відаць На дрэвах не відаць Лісткоў і павуцінак. Зямля, нібыта пляц, – Hi траўкі, Hi сцяблінак. Настрой ва ўсім такі, Што […]...

Выкапень На другім канцы пільнуюць, а на гэтым слоў няма. Тэлефонныя падмуркі не аднолькавы ў нуля. Той вышэй, а гэны нізкі. […]...

Чараўніцтвы Адныя думкі пра цябе Даруюць неспакой, Ці верыш у цуды ты: Чароуныя дамовы? З істотамі ляснымі Ня бачыў, я вачэй […]...

Урокі гісторыі Не могуць існаваць нязменна І лад, і норавы грамадзтва, І калі-небудзь непазбежна Наканавана ім змяняцца. Нажаль далёка не заўсёды Праходзіць […]...

Мой любы край так чароуны Падражаю Lazzaro *** Мой любы край такі прыгожы ў час красавання веснавога! Я за цябе ўслаўляю Бога. Мой любы край […]...

На ростанках Ты скажы мне, цьма глухая: Доўга будзеш ты ляжаць? Доўга будзе думка злая Сэрца жалем калыхаць? Не шумі ты, лес […]...

Песьня вольнага чалавека Дарэмна сьвістамі нагаек Застрашыць хочуць тыраны, Нагнаўшы чорных соцень шаек, Акулі рукі ў кайданы, – Душой я вольны чалавек, І […]...

Плача каня Плача каня над былой рачулкай, Купінку не знойдзе для гнязда. Плач вісіць шчымлівы, гулкі Над зямлёю, дзе была вада. Хмызнякі […]...

Абняўшыся, мы маглі ляжаць так да ранку Абняўшыся, мы маглі ляжаць так да ранку доўгі час мы нават не займаліся сэксам аднойчы я працытаваў ёй аднаго пісьменніка: […]...

Гумарэскі-карацелькі Гумарэскі-карацелькі. Адам і Ева. -Чаму так позна ты прыйшоў – Напэўна нейкую знайшоў? -Кідай мелодыю сваю – Нас толькі ж […]...

Песня Чалавек нараджаецца з песняй, Што пяе над калыскаю маці. З тою сумнай, тужліваю песняй, што пара прыйшла засынаці. На Каляды […]...

Лесьвіца Адзін чалавек ступіў на лесьвіцу свайго разьвіцьця, але спыніўся на першай жа прыступцы. Другі чалавек падняўся трошкі вышэй, але аступіўся […]...

Дзедаў госць Сціх нарэшце колаў лёскат, і спыніўся паравоз. Ён Міколку к дзеду ў вёску сёння з горада прывёз. Дзед унука ля […]...

Бусліная крэпасць Бусліная крэпасць Буслы жывуць на Навапрудскай – ля бойкай трасы, ля людзей. Зямліцы сімвал беларускай сядзіць на слупе, у гняздзе. […]...

Калі хвароба У цела нешта прарасло, І моцна лёгкія згубіла. Не ведаюць, адкуль прыйшло, Але здароўе падкупіла. І больш няма куды ляцець, […]...