Верш Грыбнікі

– Пятрусь, ты чуў, – казалі людзі,
Ужо ж пайшлі баравікі.
А ты ўсё нейку дробязь вудзіш,
Сядзіш, бы чапля, ля ракі.

Дык заўтра досвіткам з табою
Бярэм па лусце ды кашы –
І ў бор за Лысаю гарою:
Грыбоў там – хоць касой касі.

Адно глядзі, каб ані слова
Суседцы нашай не казаў.
Як што, хлусі, што йдзем па дровы.
Ды псіну каб з сабой не браў!

Сам знаеш, як у лесе з рэхам.
До, што ўжо летась ён “прадаў”.
Хіба прывалаклася б Стэфа,
Каб Бакс дурны твой не брахаў?!

Яна ж тады перада мною
Прайшла, як трактар бараной,
Бы дзік лычом, пад кожнай хвояй
Усё разгрэбла, ліха ёй.
Грыбоў напхала і ў хвартух –
Мы менш нарэзалі і ўдвух!..

…І вось ён, бор! Грыбоў – навалам,
Ды ледзь не спрэс баравікі!
Калі па паўкаша набралі,
Пачулі, што трашчаць сукі.

Пятрусь знямеў, бы з глузду з’ехаў,
Аж потырчам у мох упаў,
Калі здалёк гукнула Стэфа:
– Чаму ж ты Баксіка не ўзяў?

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Дыялог сябровак ДЫЯЛОГ СЯБРОВАК Так расказвае сяброука, Пра каханкаву нялоукасць. – Тут пастукалі у дзверы, – Што з ім стала, не паверыш. […]...

Хмяльны эдэм Быу вечар цемны, нейкі дым. Паверыу у бога я тады. Валокся у дошку пьяны, А тут Пятрусь у дугу з […]...

Кім хочаш стаць – Дазволь, Пятрусь, Цябе спытаць, – Зьвярнуўся дзед Такім манерам, – Як вырасьцеш, кім хочаш стаць? – Ды, як і […]...

Бор, дзе жыве бог Не бяроз перазвон веснавы, не дубоў-калдуноў ворах лісцяў, мне напеў гаманкі, баравы ад брыдоты душу маю чысціць. Хвояй к сонцу […]...

Летні дождж А летні дождж Нам цеплыні Падорыць больш Чым прамяні Ад электрычнасці слупоў, Што не народзячы грыбоў, Задушаць зноў сваім святлом. […]...

Жыві у Беларусі На цёплых вастравах я жыць не марыў Дзе хвалі ліжуць белыя пяскі.. . Не клічуць мяне дзіўныя Канары, Там не […]...

Філасофія мамы Мама мая на свеце Ўсю сваю веснавую пару Жыла не па-юліянскаму, Не па-грыгарыянскаму- Па народнаму вечнаму Сонечнаму календару. Да зорак […]...

Баравіковае Апошнія нажыткі лесу – Грыбы, Асеннія грыбы. I з драмняку ў драмняк я лезу, Ад павуціння твар рабы. Нагамі верасы […]...

Як палягчэлі ў дрэваў кроны! Як палягчэлі ў дрэваў кроны! Свіціцца будуць і расці Аж навылёт у сінь прахоны У парадзелым іх лісці. Што верасам […]...

СПРАВЫ ЖЫЦЦЁВЫЯ Справа была адмыслова: Сапсавалася карова. Трэба недзе замяніць. Без каровы – не пражыць. Справа вельмі адмыслова – Не ката набыць, […]...

Лета маленства Крыніцы, жыта, лес і неба, І многа, вельмі многа сонца! Баравікі пад колер хлеба І павуціна на сасонцы. А часам […]...

Ты кажаш, што маршчын нямала Ты кажаш, што маршчын нямала, Што прыбаўляюцца ўвесь час. Жыццё няшчадна нас кідала I вобзем, можа, сотню раз. Па кожнай […]...

Ёсць прыпынак у кожнай мары Ёсць прыпынак у кожнай мары, Ёсць ратунак для кожнай сустрэчы, Нават, часам, калі недарэчы Закрываем рукамі твары. Закрываем рукамі душы […]...

Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета – няўжо прырода гэткая скупая? To луг травою буйнай не адзеты, то пчолам мёду […]...

Люты Сонца свеціць летнім светам, А цяпла нідзе няма. Ды яшчэ цяпер не лета! Ды цяпер яшчэ зіма! Цёплы люты ў […]...

Люстэркі восені – прагалы між галін Люстэркі восені – прагалы між галін, Дажджы ступаюць лапкамі кашэчымі. Трава скалелая – зялёны дрогкі клін Хінецца долу тонкая, пашэрхлая. […]...

Песня юных падарожнікаў З вакон глядзім наўкола, глядзім у сто вачэй. Хутчэй бяжыце, колы, хутчэй, хутчэй! Вабяць нас, вабяць нас сонца і прастор. […]...

Баравіна У кожнага быць павінна Свая баравіна, Дзе трымаюць на зялёных руках Сосны Самае зыркае сонца. Убачу заўсёды Са стэпу і […]...

Плач Анёл самотны падаў з неба над Беларуссю незаўважна… Адно крыло – бялей ад снегу. Другое – чорнае, бы сажа. Упаў […]...

Да радзімы бліжэй Да сёмага неба, туды, на вяршыню, Ад ласкі бацькоўскай, ад роднага дома, Ад поля, дзе ўлетку цвіце канюшына, Да зорак, […]...

Шкада жыцця на розныя паперы Шкада жыцця на розныя паперы – На кожнай працы дзесяць справаздач. І як пажар палае пільны тэрмін, Учора кожную было […]...

Вузкая рака Гэты размер – не шукаючы лепшага Я для паэмы вазьму Вершнiк чакаць не збiраецца пешага Лепей скакаць аднаму… …Ў лесе […]...

Падарункі восені Веснікі ў цуд адкрыла Восень, якая зноў Яблыкаў пах падарыла І водар духмяных грыбоў, Барву-дрыготкай асіне, Дажджу-быццам пацеркі слёз, Цяжкія […]...

Я ў горад завітаў Я ў горад завітаў Дзяцінства сваяго Суседзяў ўсіх пазнаў Нібыта сваякоў На лавачку прысеў У вокны заглянуў I наш бульвар-праспект […]...

Бацька прыйшоў Бацька прыйшоў. На парозе прысеў, з працы нібыта вярнуўся дахаты. – Што ж ты адрокся, сынок, як і ўсе? Што […]...

На нашым полі На нашым полі, Полі калгасным, Дзянькі праходзяць Весела, ясна. Дружна працуем Мы грамадою, Знацца – не знаем З горам, з […]...

Мы зноў на месцы тым Быў чэрвень. Эшалоны рана на фронт спяшаліся, ішлі, прыбраныя цвятамі Казахстана, сібірскай хвояй, сінявой ліманаў, калоссямі украінскай зямлі. На абгарэлых […]...

Успамін, за 283 дня Або праз 103 днi Хлопчык меньшы ўзяў у руку руку больш, мо і сястры. Той дзяўчынке надта сумна стала ў […]...

36 радкоў сучаснага стану Сарваўшы сум свой з кожнай той мінуты, Што я пражыў у гэтай цемры, Увайду ў новы свет я безпакутна, Пакіну […]...

Бульба Так ісці на захад, гэтак перці За эпоху можна толькі раз. Есці захацелася да смерці, Ну, а повар з кухняю […]...

Вясковы верасень …У вёсцы ціха. Імжыць-церушыць верасьнёўскі дождж. Нехта, нягледзячы на слоту, яшчэ шчыруе-капае бульбу… Куры, нарэшце, атрымалі волю – дапушчаны пасьвіцца […]...

РОДНАМУ КРАЮ Дзе б, не гасціу бы я, ці вандравау па свеце, На Беларусі мне ясней і сонца свеціць, Бялей снягіі зеляней […]...

На “сесіі Пайшла традыцыя такая: Увесну сонейка з-за хмар – Лявон свой трактар пакідае, Хоць ён някепскі гаспадар. На працу ён ужо […]...

З кожнай новай сустрэчай цяжэе чаканьне наступнай З кожнай новай сустрэчай цяжэе чаканьне наступнай, і зусім недарэчны стаецца адлегласьці сум, кожнай новаю ночай сон болей і болей […]...

Мне з кожным годам даражэй Мне з кожным годам даражэй Твае, вясна, дары-гасцінцы, Здаровы хмель тваіх дражджэй У кожнай тоненькай сцяблінцы. Мне ўсё мацней карціць […]...

Калі пачалася вайна для мяне? Калі пачалася вайна для мяне? У самае першае тое світанне, Ад бомбы найпершай… I ўсё як у сне – Сустрэча […]...

Ці гэта згублены табою волас Ці гэта згублены табою волас пусьціў карэньне пасьля таго як на пустыню прасьціны упалі дажджом доўгачаканым целы ці гэта гады […]...

БАЛАДА УСЕВАЛАДА ІГНАТОЎСКАГА (19.04.1881-4.02.1931) Халодны пісталет, як чорны лёд, І час такі ж, як чорны пісталет. Ты ведаеш: харошы ў нас народ, Ён– […]...

Гэтае дрэва Як разлагодзіла душу Мне гэта дрэва! На гэтым вецці калышу Сны-неспадзевы. Упаў на цёплую траву, Раскінуў рукі. О, не кружыце […]...

Брату Фрэдзю Жартуем: – Хоць ты, праца, і не воўк, Ды ў лес для нас ты сёння уцякаеш! Нібы вясковых бойкіх вастракоў, […]...