Верш Снег мяце ад краю да краю
Снег мяце ад краю да краю.
Завіруха тут правіць баль.
Толькі мне вясны не хапае,
Што абудзіць прыроду і край.
Разбягуцца ўсюль ручаіны
Паміж снегу вясёла ўдаль,
Панясуць пад шчэбет птушыны
Сваё срэбра маленькіх хваль.
На ўскрайку голага лесу,
Дзе яшчэ толькі снег зышоў,
Зацвітуць кілімам пралескі
Пад залівісты спеў жаўрукоў.
А пасля наўсцяж забуяюць
Зелянінай усе палі.
Зацвіце вакол, заспявае,
Загучыць кожны кут зямлі.
Ты мне скажаш шэптам: “Кахаю”.
Мае вусны знойдуць твае…
Завіруха свішча, гуляе…
Як жа мне вясны не стае!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Краю, Краю мой мілы! Краю, Краю мой мілы! Дарагі мне да слёз. Маіх продкаў магілы Ў вяночку бяроз. Палявая дарога І масток праз ручай. […]...
- Першы снег… На асенняе тло Першы снег… На асенняе тло… На прыспаныя цемрай палі… Нібы хтосьці чароўна святло Над самотнай зямлёй запаліў… Нібы ў небе […]...
- Сышоў апошні снег з палеў Сышоў апошні снег з палеў, Птушыны спеў гучыць навокал, Зямля ўстрапянулася ад зімніх сноў І цёплы вецер дзме ў вока. […]...
- Выпаў снег Выпаў снег. Ізноў ачышчаны І паветра. І зямля. Снег – як свята. Як праісціна. Зорак свежая ралля. Выйду ў ранак […]...
- Мая хата з краю Чым далей сабе жыву я, Тым мудрэй і разумней, Я ўсё больш сябе шкадую, Чымсьці то было раней. Я не […]...
- Першы снег, заўсёды ён з падманам Першы снег, заўсёды ён з падманам. Я ж яго чакаю зноў і зноў. Ён з’яўляецца заўсёды нечакана, Як прыходзіць першая […]...
- Снег напраўду падобны да ветру Снег напраўду падобны да ветру… Ты пачуеш, як сэрца трымціць… Мы заснулі ў бялюткім паветры – Снег як вецер далей […]...
- Родны мой краю I страт перажыў і пагарды сцярпеў – He ўмесцяць Дняпро і Нарач. Пад бокам – нібыта гісторыі спеў – Рыпелі […]...
- Наш першы снег Тваё здзіўленне не забуду, Калі нас першы снег сустрэў… І радасна ўсміхацца буду, Бо ты мяне ў той час сагрэў. […]...
- Краю мой родны Ўздымам сэрц нашых шуміць Белавежа Як дні нашых сёлаў, так Нёман плыве, Уроду палеткаў ткуць поясам межы. Адвечныя сосны гудуць […]...
- Упарты снег Лесам, полем красавік ходзіць без сцяжыны. Ажно бачыць – снег не знік з цёмнае лагчыны. Красавік яму: – Чаму не […]...
- Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
- Снег Такое маўчанне ў снезе, такая далеч, такая бель – што замірае душа: не ўмее яна яшчэ быць такою. Шастае шорсткая […]...
- Мех, снег і смех Дзед Мароз нёс свой мех. Ды паставіў мех у снег. Снег ішоў, ішоў, ішоў… Дзед свой мех і не знайшоў. […]...
- Краю мой Краю мой родны, краю мой мілы, цудны, узорны, ад ніў залаты, хто цябе ўквеціў пушыстай калінай, краскамі, лесам засеяў густым? […]...
- Снег пры сонцы А снег пайшоў, а снег пайшоў, I гэтак нечакана, З двух лёгкіх хмарак-спарышоў – Зусім неабяцана. Перасмыкнуўся ценем дзень, Ураз […]...
- Снег на вуліцы і ў душы Снег на вуліцы і ў душы замятае сцяжынкі ўсе… Ты самоту-адчай заглушы, хай надзея ўзрасце пакрысе. Хай забудзецца прышлае зло, […]...
- АПОШНi СНЕГ Снег апошнi – рэдкi рэкардсмен, На вачах ён чахне, прападае, Бо нiхто нiякiх перамен Ад яго вiзiту – не чакае. […]...
- Зноў закружыўся снег Зноў закружыўся снег. I на зялёнае голле, I на ажыўшае поле Сыплецца, сыплецца снег. Шэры, маркотны дзень, Хоць бы расінка […]...
- Першы снег Снег пушысты, бадзёры, крамяны Ціхай беллю празрыстаю лёг, Дрэвы, хаты ахутаў рахманы, І застыў на шырокіх палёх. Першы снег – […]...
- Закон вады Закружыла Завіруха, Карагоды завяла, Роі снежных белых мухаў Над зямлёю растрасла. Паміж соснаў і бярозаў Толькі хустка мільгаціць. Танчыць з […]...
- Вакол цікавага – без краю Вакол цікавага – без краю – Прабегчы міма не спяшаюся: Убачыў – позірк затрымаю, Глядзіш – а верш ужо й […]...
- Бялюткі чысты першы снег Бялюткі чысты першы снег, Нібы дзіця зусім малое, Чамусьці выклікае смех І не дае крыху спакою. Надзіва ён не слепіць […]...
- Я апраўдаю снег цяжкі Я апраўдаю снег цяжкі, Мяне снег лёгкі апраўдае. Зіма, навек мой сум пакінь У гэтых стылых белых далях. Змані багаццем […]...
- Родны куток беларускага краю Родны куток беларускага краю, Лепей цябе зямлі я не маю, Тут усе знаема: і росны, і поле, Сэрцу вядома – […]...
- Яшчэ апошні будзе снег Яшчэ апошні будзе снег, Цяжкі, як позняе світанне. I юнай трызніцца вясне, Як непазбежнае – расстанне. Сплывае ноч у туманы. […]...
- Вясною пахне снег Калі зіма за палавіну стане І сонца павышае кругабег, Аднойчы здзівіцеся ўранні – Вясною пахне снег. Снег пахне талаю вадою, […]...
- Ліпа Зноў вясною ліпа зацвіце, Мне яна нібы напамінанне. Колькі год прайшло, але яшчэ Не забыла першае спатканне. З неба зоркі […]...
- Снег пад нагамі рыпіць Снег пад нагамі рыпіць, як пластмаса, наэлектрызаваная днём. Дрэвы ў вячэрняй зімовай фантазіі гараць бенгальскім агнём. У светафораў жалезныя нервы, […]...
- Пад нагамі снег рыпіць У грудзях трапеча сэрца, Пад нагамі снег рыпіць. Ў перамогу праўды верыць – Нібыта вар’ятам быць. Разрываецца свядомасць Ад жадання […]...
- Краю Я, краю, твой. Нашто мяне зракацца? Я ў дзень народзін падпісаў крывёй З табой дамову. Путам не парвацца, Што лучаць […]...
- За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю Любуюся весняй зарою над стромамi гор: Там сонца ўзыходзiць – па iм […]...
- Зімовы настрой Ціха-ціха снег лажыцца На палі і на лужок. І пяшчотны сон мне сніцца – Ціхі, белы, як сняжок. Завіруха завывае, […]...
- Шмат спазнала жыццёвых дарог Шмат спазнала жыццёвых дарог, І наперадзе іх шчэ багата. Толькі кліча бацькоўскі парог, Кліча сэрца бацькоўская хата. Клічуць памяць лугі […]...
- Вясна ў дарозе Яшчэ ўсюль навокал снег Ляжыць, бы белая спадніца. Сустрэць вясны прыемны смех Ніяк не дасць зіма-царыца. Бывае, промні сонца б’юць […]...
- Завіруха ў траўні Завіруха ў траўні Не даруе небу: Нізрынае багнай У пялёсткі дрэў; На тэрасаў мэблю Сыплецца пабелам; Са снягоў сатканы Дзьмухаўцоў […]...
- Белы снег Белы снег, нібыта забыццё, лёг на дол так хутка і ахвоча. Я яшчэ не вытрывала ўсё, я яшчэ шукаю твае […]...
- Жанчына нашага краю Жанчына нашага краю Да паэмы Адама Міцкевіча “Гражына” Змагацца за край быу надзелам мужчыны Усе тое не ёй….не успрымае Гражына […]...
- У вокны глянеш – снег навокал У вокны глянеш – снег навокал, Галінкі дрэў у задуменні белым, І птушкі прытуліліся да вокнаў, Як да далоні чалавечай […]...
- На твары мінакоў кладзеццца снег На твары мінакоў кладзецца снег, Прыгожа абсыпае іх каўнеры. З нябесных замярзаючых прарэх Выскокваюць імклівыя жаўнеры. У дрэвах затаіўшыся – […]...