Верш Праплываюць хутка хмары ў нябёсах

Праплываюць хутка хмары ў нябёсах,
Выносячы з сабой ўсе благія успаміны.
Як ў люстэрку адлюстроўваецца ў нашых лёсах
Ўсеагульнага прагрэса рух няспынны.

Чалавецтва ўсё жыццё ідзе наперад,
Да вышэйшай праўды і свабоды.
І насуперак ўсяму нязменна верыць,
Што зможа абмінуць ўсе перашкоды.

Гэты шлях пакручасты, цярністы,
На ім чакае шмат выпрабаванняў.
Праз іх прайсці нам дапаможа дух наш непахісны,
Які надасць нам сілаў для змагання.

Няма вялікіх дасягненняў без выдаткаў,
Заўсёды чымсьці трэба нам ахвяраваць.
І да апошняга з’яўляецца загадкай,
Ці не прыйдзецца пра гэта шкадаваць.

Але адкінуць варта ўсе падобныя сумневы,
Напепрадзе зіхаціць зорка новага жыцця.
І толькі чалавечы дух нястомленны і смелы
Дазволіць гэты шлях нам здужаць да канца.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...

Непатрэбнае хутка зьнікае Непатрэбнае хутка зьнікае, А што трэба цяжка знайсьці, Невядома, што замінае – Чалавечым марам цьвісьці. І ў пошуку шчасьця штодзённым, […]...

У сцямнелых нябёсах У сцямнелых нябёсах, што свецяцца, як мільён светлячкоў над зямлёй, заблукала малеча-мядзведзіца у трох зорках ад маткі сваёй. Памігцела і […]...

Як хутка верціцца Зямля Як хутка верціцца Зямля ў спрадвечнай зорнай завірусе. Чым адраджуся я пасля, з нябыту цёмнага? Калі травінкай,- хай на тым […]...

Ведай свой шлях Мае свой погляд чалавек любы, На дождж за акном, на хвалі вады, На сябра ўчынак, на мамчыну пяшчоту, На сонца […]...

Як непазбежна завядае хутка кветка Як непазбежна завядае хутка кветка, Калі ў ёй няма належнай глебы і вады, Таксама ў душы любога чалавека Без іх […]...

Аблокі і хмары Ты – аблачнынка між хмар – Воўчых зграй, Якія плывуць па небе Услед за ахвярамі Сонечных удараў. Я – твой […]...

Хмары плаваюць над намі Хмары плаваюць над намі, Зеляніна ўсё радзей. Раз’яднанне, раз’яднанне Дрэў, і птушак, і людзей. Лісця жоўтае кружэнне, Насцярожанасць травы. Адчужэнне, […]...

Не знаю ці хмары развеюцца Не знаю, ці хмары развеюцца. Шторм цягне з сабой цемру волакам, Разбіўшы пасудзіну месяца На рыфах грымотнага воблака. Не знаю, […]...

Лясы нырнулі ў хмары шэрыя Лясы нырнулі ў хмары шэрыя, Прыкрыўшы голлем птушанят. А ты смяялася, не верыла, Што будзе дождж, што будзе град. Углыб, […]...

Чарговы месяц разам І Чарговы месяц надышоў, Чарговы месяц разам. Ідзем з табой плячо ў плячо, Спазнаўшы ўсё адразу… І тая блізкасць, што […]...

Пільнасьць Дзяніса Па Дзянісавай назе Вусень тоўсьценькі паўзе. Можа проста пакусае, Мо й да сьмерці загрызе! У Дзяніса розум ё І, ратуючы […]...

Хутка казка Шэрасць. Млявасць. Варона – адзіны насычаны колер, Хоць які… П’ю гаркавасць – Салёным сцякае ў сэрца па горле Ад тугі. […]...

Мая хата з краю Чым далей сабе жыву я, Тым мудрэй і разумней, Я ўсё больш сябе шкадую, Чымсьці то было раней. Я не […]...

Хутка скончыцца век Вось закончыцца год – і закончыцца век, А што там нас чакае у новым стагоддзі? Можа стане з прыродай дружыць […]...

Хутка ўжо зацвітуць верасы Хутка ўжо зацвітуць верасы І зялёнкі ў дажджах схаваюцца, У чаканні асенняй красы Арабіны долу схіляюцца. Ўдалячынь паплывуць журавы, Развітання […]...

Хутка распачнецца лета Паклаўшы галаву на мяккія калены, З табою кайф сапраўдны адчуваю. А калі пальцы валасы цярэбяць, Аж птушкі недзе ўнутры спяваюць. […]...

Сумленны грамадзянін Каб быць Сумленным грамадзянінам Трэба вушы заткнуць, Трэба вочы заплюснуць, Трэба рот чымсьці забіць… Абы толькі, Абы толькі Нічога дрэннага […]...

Хасід больш граць не будзе рок, бо хутка прыйдзе Рагнарёк Бубнач – хач, бас-гітарыст – ісламіст, Гітара-лідэр – п..дэр, а на вакале Сара. Такая вось у сіяністаў мара… Стварыць жадаюць […]...

Царства ценяў Мы жывем ў царстве ценяў, Цяжка тут знайсці свой шлях. Губляюць рэчы звыклыя значэнні І цёмных сілаў раздзімаецца тут сцяг. […]...

Рыбакі Рассякаючы хвалі кармой, Пралятаюць марскія палі. Пад уладамі ветраў, спакой, І маланак не бачна ў далі. Акрамя рыбаловаў, няма, Разумеючых […]...

Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...

Дзе б знайсцi тое шчасце зямное Дзе б знайсцi тое шчасце зямное, Каб не страцiць яго, не згубiць, I да скону шчаслiва ў спакоi Свой адлiчаны […]...

Вершы пра каханне Шукай каханне Штоноч, штодня, Каб зноў – спатканне І – глыбіня… * * * Не-не, – каханне не падман, А […]...

І трэба жыць На свеце праўда ў нас адна: Жыццё – ёсць барацьба, яно ж – гульня. А гэта значыць: трэба жыць, І […]...

Не трэба мне казаць “бывай Не трэба мне казаць “бывай”, Бо сэрца больш не вытрывае болю. Ты лепш з жыццём мяне вітай, Жыццём, якое будзе […]...

Сцюжа Зноўку ноч… зноўку вершы пішу І душу сваю выліваю наружу. Што ў гэты раз табе раскажу? Я не ведаю, мабыць […]...

Узнацкі шлях Узнацкі шлях – Чатыры кіламетры – Мае сябры, Мае дажджы і ветры. Чатыры знакі Над маім сусветам… Шляхі, шляхі, – […]...

Праменад Чорная прастора, неба уверсе, Агні ліхтароў свецяць шлях. Мы крочым па гэтым паверсе, Не думаючы, што мы гэта прах, Але […]...

БАЛАДА ЯЗЭПА ЮХО (19.03.1921-29.07.2004) Ты знайшоў залатую жылу- Гэта наш беларускі шлях, На якім у траве магілы І вуголле ў крыві й слязах. […]...

З табою застануся Ужо шаснаццаць год Жыву на Беларусі. Шмат тут фарбаў і даброт, І я ёй ганаруся! Люблю прастор тваіх лугоў, Журчанне […]...

Пераклад санета 91 У. Шэкспіра Ўсе чымсьці ганарацца: радаводам, Ці талентам, ці поўным кашальком, Ці сілай, ці адзеннем – самым модным, Ці добрым ганчаком альбо […]...

Выпадковае спатканне Выпадковае спатканне Аб’яднаяла гэты шлях… А цяпер, апавяданне- Белых крылаў лёгкі ўзмах… Яна-буйная рэчка ў полі, А ён змагар уласнай […]...

Апошні раз заломіць рукі Апошні раз заломіць рукі Маланка ў хмарнай вышыні. Расой асыпаліся гукі Безжаўруковай цішыні. I да сяла сцяжынкай шэрай Падыдзе досвіткам […]...

Ціха розум пакутаваў Ціха розум пакутаваў, Сумняваўся ў сне. І трывога паскуда, Пралезла ў мяне. Быццам цуда не будзе, Ды як, тады жыць? […]...

Шкадаванне пра мінулае Амаль у кожнага ёсць ў яго мінулым Нешта такое, што хацелась бы забыць, І што калі бы яго ў той […]...

ЗАГАДКА НА ЗМЯРКАННІ Ты велічная будзеш у маўчанні, Прыгожая ад трапяткога слова, Чароўнаю загадкай на змярканні, Калі прымусіш пакахаць нанова Мужчыну, што пагрэбаваў […]...

Згасае сьвечка Згасае сьвечка, мары незямной, Якую – запаліла ты аднойчы. У душы пустэча, роспач, неспакой, І шлях ты гэты зноў не […]...

Шлях да Бога Куды ні едзь, ні кроч, А сэнс жыцця людскога – Шукаць і ўдзень, і ўноч Адзіны шлях – да Бога. […]...

Прозалiрыка 1 Адзавецца калі-небудзь шчасце народу Беларусі? Ці на лёсе нашым нам прапасці напісана мусіць? Куды ж ісці нам усім народам, ці […]...