Верш Я малюю паэзію
У сонечны захад дабаўлю світання,
Кропель расы зіхатлівыя блікі,
Узлёту душы, глыбіні разважанняў,
Мноства эмоцый, пачуццяў вялікіх.
Цішы таемнасць, струны трапятанне,
Яркіх штрыхоў, далікатных адценняў.
Зорнае высі, чароўнага ззяння,
Расчаравання і захаплення.
Велічнай тонкасці архідэі,
Непрадказальнасці фрэзіі,
Сноў веснавых і зімовай завеі… –
Так я малюю паэзію.
Ещё вершы:
- Я малюю паветра Я малюю паветра на акне запацелым. Я малюю кастрычнік у вечаровай самоце, каляровыя плямы ліхтаровых сузор’яў, стужкі стомленых вуліц пад […]...
- Я малюю Я малюю цябе ў сваіх марах Добрым, верным з надзеяй у душы, Што не змогуць прыплысць тыя хмары І анёлаў […]...
- Я душу малюю ТЫ малюеш мора, ЁН малюе неба, я душу малюю, тую, што ў святле выгукае чайкай альбо пралятае пугачом вушастым над […]...
- Малюю вобраз твой Малюю вобраз твой у думках, Штрыхі наношу прама ў сэрца. Мо, марыць хто аб пацалунках… Я ж на мяжы жыцця […]...
- Трыялет. Ружы для Л*** Я хачу Вам падарыць букет Алых руж як сімвал захаплення Светлых сноў маіх увасабленне, Я хачу Вам падарыць букет. Хай […]...
- Калі вусны шапталі Калі вусны шапталі – не трэба! – дык у вачах свяцілася – любы, імкніся… І ў вачах было вечна палкае […]...
- Зорыць восень пільна, ласкава Зорыць восень пільна, ласкава Мне ў акенца цэлы дзень, Моліцца, маністам бразгае, Ціха ходзіць па вадзе; Падмятае лісце строямі, Пад […]...
- Ты бачыш у журбе зімовай Ты бачыш у журбе зімовай Здзічэлай памяці сляды – Душы, як звер, у мрок замкнёнай, Душы, што вые скрозь гады […]...
- Матылькі Яркіх фарбаў не шкадую, Матылёчкаў я малюю. Розных колераў дзівосных – Нібы ў кветачках нябёсы. Гэта пэўная прыкмета: Матылькі прыносяць […]...
- Табе і мне Табе і мне нялёгка на Зямлі. Здаецца, што прасцей – прыняць рашэнне, Каб крочыць поруч па жыцці маглі I успрымаць […]...
- Птушыныя гнёзды пад снегам заснулі Птушыныя гнёзды пад снегам заснулі, Дрымотную пражу завеі прадуць. А хочаш – зімой закукуюць зязюлі, Мядовыя росы на дол упадуць. […]...
- Падснежнiкi Такiх далiкатных, паветрана-тонкiх Падснежнiкаў белых букет. Часцiнку вясны ручаiнава-звонкай, Ласкавага сонейка след. Прыгожыя кветкi старанна малюю. Я сёння крыху чарадзей: […]...
- Кактэйль Крыху зачэрпні дзённага святла, Дадай, ледзь-ледзь, чароўнага заката, і лета будучага церпкага цяпла, І навальніцы лёгкае стаката – Затым змяшай […]...
- Натуля Не адарвацца: так прыгожа, міла, Аж дух ад захаплення прыхапіла, Ты – быццам песня аб пачуцці раннім- Усхвалявала ціхі мір […]...
- ВІТАЮ ВЯСНУ ВІТАЮ ВЯСНУ Першы дожджык прайшоў І запахла вясной; На душы харашо – Абудзіўся ад сноў. Сноў зімовых, былых, Што марозілі […]...
- He прыляціць у мой куток зязюля He прыляціць у мой куток зязюля, He абнадзеіць і не ўсцешыць слых. Счарнелыя дубы ў гаях паснулі Без гоману і […]...
- Сёстры Леніна Яны ішлі за братам, як байцы Ідуць за камандзірам баявым, – Сястрыцы, аднадумкі, малайцы З глыбокім – братнім позіркам жывым. […]...
- ***Ах, Восень Ах, восень, зноў пра густы дбаеш, Тваіх адценняў модных не злічыць! Штогод сваёй руплівасцю здзіўляеш, Сваім жаданнем радасць падарыць. Натомішся, […]...
- Няміга Высокімі гурбамі У снежні снягі засінелі… Якія завеі, любая, Якія завеі! Наскрозь праінелі – Да сонца, да першай адлігі – […]...
- А мы, як дзеткі-немаўляты А мы, як дзеткі-немаўляты, Ніяк не можам адпаўзці Ад калыскі, дзе спеў матчын, Не замаўкаючы гучыць. Забыць не можам мы […]...
- Вазьму з сабой ва ўсе дарогі Вазьму з сабой ва ўсе дарогі – Забыць ніколі не змагу – Пяшчотны дожджык басаногі, Вясёлкі вабную дугу, Світанак песенна-шпачыны, […]...
- Жыцце — долі імша Жыцце – долі імша, ці нядолі cлужэнне – адгукнецца душа на душы прыцягненне, Бы ў пустэльніка скіт патрапляю, ды краду […]...
- МАМIН ДЗЕНЬ Самы блізкі чалавек, Родная, любімая. Даражэй за ўсіх навек Мне матуля мiлая. Кветак веснавых iзноў Ў дзень шчаслівы самы Назбiраю […]...
- Снягіркі бянтэжуцца зімовай навальніцы Снягіркі бянтэжуцца Зімовай навальніцы, Шляхі вядуць па сцЕжыцам Дарогаю правідцаў. А я на сто адсоткаў Упэўненны ў тым: Твая душа […]...
- Нешта згубленае шукаю Нешта згубленае шукаю, I нiяк яго не знайду Па зарослых шляхах блукаю, Да цябе у сваiх снах iду Як у […]...
- ГАННЕ Ледзь мільганула ты, як ў небе знічка, Адметны след пакінуўшы ў жыцці- Сваю із рук я выпусціў сінічку, Каб зорнае […]...
- Адною з веснавых прыкмет Адною з веснавых прыкмет, Сярод зімы, нібы для смеху, Нясмела з-пад гнілога снегу Зірнулі прымулы на свет. Вось так і […]...
- Свечка. Агонь. Пажар Свечка. Агонь. Пажар. Недзе Шапэн рыдае. Душы. Абдымкі. Жар. Веру. Хачу. Жадаю. Высі. Касцёл. Арган. Я ўжо амаль святая. Мроі. […]...
- Існасьць Існасьць. Не моўкне, не ціхне, не гасьне, З чым быццам чаўнок я сную, З чым кросны праду перад Вамі, З […]...
- Палата мінёраў Палаюць гронкі, як рубіны, Трымціць галінка угары, У снезе спелую рабіну Апанавалі снегіры. I сцежку нашага расстання Пазамятала, як на […]...
- Усе бачылі, як разгараўся агонь Усе бачылі, як разгараўся агонь. Адной дастаткова іскрынкі, Каб пагрэць зледзянелую ўзіму далонь І хлеба пасмажыць скарынку. Усе бачылі, як […]...
- Самота Папялушкі Самота Папялушкі Падыходзіш з посвістам ветру. На далонях тваіх – каралі Дзён мінулых бяссонных спатканяў – Падыходзіш з посвістам ветру. […]...
- Цябе, як пушчу, адкрываю Цябе, як пушчу, адкрываю У зменах часу і святла. То ты прамая, то крывая, То немая, то гаваркая, То ты […]...
- У яе ад восені – жоўтыя лясы У яе ад восені – Жоўтыя лясы, Ад зімовай просіні – Промні абразЫ. І на гэтым вось памежжы Скасаванне візаў, […]...
- Кінуты камень Заквітнела яблыня ў садзе, Адгукнуўся сонечны прамень. Зараз я шукаю цябе, маці. Каб забраць калісьці кінуты камень. Праз гады сыходзіла […]...
- Пачатак лета Жывыя хвалі аксаміту Плывуць за сонны небакрай. У дудачкі звілося жыта На добры, кажуць, ураджай. Дасвеццем росы-самасеі Згінаюць травы да […]...
- У снах У снах маіх цябе няма… Ты побач сьпіш, а я адна У змрочных блытаных завулках Ступаю па каменьнях гулкіх І […]...
- КРЫНІЧНЫ ЗВОН Паэту Анатолю Канапельку Не на зямлі — у сэрцы трапяткім Сімфонія жыве гаючай нотай, Ліецца над зялёнаю лістотай, Над плынню […]...
- Стары дуб Стары дуб над абрывам стаіць, Карані пазвісалі над пропасццю. І бурлівая рэчка шуміць, У падножжа яго велічнай постаці. І на […]...
- У поўным келіху віны У поўным келіху віны Крычалі вочы захаплення. Мы ў ночы той былі адны Начлежнікамі летуцення. Чакаў у небе Валапас, Калі […]...