Верш Антысвет
Гэта ён, запрыкмецце яго,
Ён забраўмае мары і смех,
Ён з вяртлявай, кароткай нагой,
Ён жыве, калі дзейсніцца грэх
Ён магутны ў сваім рамястве,
Магнетызмам валодае ён.
Ён адразу, а не пакрысе
Забірае ў бяздушны палон.
Запрыкмецце пачвару. Яго
Можна ў кожным убачыць, на жаль,-
Чорта з вывернутай нагой.
Ён ці я свайго гора каваль?
Ещё вершы:
- Час забірае ўсё Час забірае ўсё: Каханьне, сяброў і рэчы, І досьвед, і пачуцьцё, І успамін малечы. Бяздушны халодны Час, Як прорва бяз […]...
- Пакрысе, пакрысе Пакрысе, пакрысе Снег бялюткі, Чысты снег Запалоніў сцежкі ўсе, Запаволіў чыйсці бег. Пакрысе, пакрысе Знойдзе ён Да неба шлях. Толькі […]...
- Шукаю ў начы, не бачу нічога Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...
- Шукаю ў начы Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...
- Палон Прыдзе дзень той, калі ты скажаш мне хопіць… Я не буду спрачацца і працягну далонь… Ты рашуча і цёпла сваёй […]...
- Сіняя бухта Я зборніка на жаль не маю, Ніхто мае вершы не публікаваў, Ды я і сам, па шчырасці сказаць, бухаю – […]...
- Патрыёт Хай расце і змагаецца воля Лепш нам будзе імкнуцца далей Перабітае, вечнае гора Патрыёты, пастаньце з кален! Моцна бейце пачвару […]...
- Калі ў свеце ідзе вайна Калі ў свеце ідзе вайна, Вынішчае зямлю і неба, Спапяляе ўсё яна Сваім подыхам азвярэлым. Хіба хто з нас вайны […]...
- Да Бога Божа Адвечны, Божа Магутны! Зноў вымірае народ Твой ў пакутах. Мала цярпеў ён зьнявагу і войны? Колькі жыцця забірае Чарнобыль! […]...
- Маналог свата МАНАЛОГ СВАТА – Гэй, хлапчына, мо, даволі Халасцяцкай зведаў волі? Каб жа потым не журыцца, Трэба ўжо табе жаніцца! То […]...
- Ахова працы Паедзем адсель, адпачыць. І хутчэй! Навошта работа, калі не гульнуць? Навошта над кожным радочкам карпець? Здаецца аднолькава будзе згарнуць Ці […]...
- Бацьку забрала лета Бацьку забірала лета, можа восень, можа дождж. Я не змог убачыць гэта, бо мне плакаць давялось… Бацьку забірала восень, нават […]...
- Адпусці грахі Цяжкія шляхі – сумленныя шляхі, Горшыя шляхі вінаваўца, Паглядзі у твар, Ды адпусці грахі, Сілы адшукай Прыняць і не злавацца. […]...
- Шматкроп’е Ты… Я… Ранак… Цішыня… Гэта мары маёй хвіліны Цемра… Свет… Так.. Ці не… Гэта мне ўжо зусім няважна Губы Да […]...
- І віны як словы малітвы шаптаць Лясныя троллі Плавалі ў расоле, А сінія эльфы На алкашэльфе. Хоббіты таксама Побач дзе крама У соракаградуснай вадзе Ў стограмовай […]...
- Страшны боль Страшны боль у цэнтры Еўропы Вось ужо больш за дваццаць гадоў, То Чарнобыль забраў у магілу Тысяч многа беларускіх сыноў. […]...
- Каваль Зранку ў кузнi чуцен звон, – Гэта так шчыруе ён Мой асiлак, чараўнiк, Што да сэрца мне прынiк. Каваля свайго […]...
- Каханне памірала У палон ты сэрца захапіла, Каханне абудзіла ты. Душа хачу, каб мая жыла З тваёй душой, у тваёй душы. З […]...
- Вечна забароненая Так убачыць можна на палетку Пасле вельмі моцных маразоў: На праталіне заззяе кветка, Кветка з тваіх самых светлых сноў. Сэрца […]...
- Пульсуе за акном трагічна зорка Пульсуе за акном трагічна зорка, Яе няма ўжо, ды ляціць сьвятло… I ты ў бязладным сьне ўздыхаеш горка, Відаць, па […]...
- Колькі каштуюць вершы? Колькі каштуюць вершы? Цікаўным ведаць патрэбна болей: Напэўна плацяць за вершы многа? Мяне ж цікавіць не кошт, а тое, Якая […]...
- Па расе Ноч ідзе пакрысе, Пах палыну нясе, Адзінокая дрэва, Дождж ідзе па траве. Чую водар у краіне, Маці мілай, Літве! Ехаў […]...
- Мястэчкавы брамнік Танцуюць можа быць і ўсе, Ды як разгледзець хто сядзіць? Адныя рукі на стале Трымаюць маску… Мо тварыць? А пад […]...
- Лявоніха А Лявоніху Лявон палюбіў, Лявонісе чаравічкі купіў; Лявоніха, душа ласкавая, Чаравічкамі палясківала. Як я молада ў матулькі была, Як вішэнька […]...
- Падман Усё падман… Суцэльная хлусьня… Падман хаваўся ў кожным нашым слове, У адносінах, ва ўсмешках, у вачах, У сэрцах, ў нашых […]...
- Перакройванне шыняля – Нешта вы, маці, сыноўскі Шынель гэты доўга хавалі. Зараз прыкіну, Што можна пашыць з яго Вашаму ўнуку. Вось толькі […]...
- Студня Нагнуся над студняю, каб убачыць самога сябе. Глядзяць на мяне з глыбіні то светлагаловы хлапчук, то сівабароды стары, а часам […]...
- Далонню па стале Не злосна кажучы, – даволі… Праслухаць можна усяго. Але паслухаць, страціць волю, магчыма побач з тым, хто ё. Існуе шмат […]...
- Яснавокая *** Ирыне Разьлілася валошкамі Небасінь на палях. Не тапчы ты іх ножкамі, Яснавокая. Не тапчы іх каленькамі, Не губі іх […]...
- На апошняй вярсце Позні мой вечар, як ціхая восень: Долу злятаюць лісты. Гэта – пара і жніва, і дакосін Каля апошняй вярсты. Сонца […]...
- Малюнкі на асфальце Каляроваю крэдай дзяўчынкі На асфальце крэсляць малюнкі: Мудрагелістыя карункі, Разнастайныя павуцінкі. Усе выходзіць так спрытна, умела. Я цікаўлюся:-Што гэта, дзеткі? […]...
- Як? Не разумею я ўвогуле, Як у цвярозым розуме Можа чалавек забыць Чалавека, без якога жыць Ён не мог нi хвiлiны, […]...
- Забiлi вокна дошкамi Забiлi вокна дошкамi Бывай жа, мой дамок Пратоптаннай дарожкаю Iду я за парог Iду сабе далiнамi Ў далёкай старане А […]...
- Спатканне Цярпліва ён чакаў дзяўчыну. Дубелі пальцы на руках. “Як здарылася? гэта ж дзіва! Спазніцца можна на гадзіну, Але ж не […]...
- Ісці *ІСЦІ* Можна спаці ўсе жыццё ці быць у ва сне рэшту, але нельга кідаці у сон на гады! Можна хадзіць […]...
- Нi аб чым Нi аб чым, нi за чым, без прычыны… Проста неба прарэзаць плячыма, Хмары злосныя пратаранiць, Аб вясёлку душу паранiць… …Вы […]...
- Мае вершы – маё жыццё Мае вершы – маё жыццё, У іх усё: радасць, боль, горач згубы, У іх уся я: ад вуснаў да касцей, […]...
- Падатак (Балгарская балада. XVI стагоддзе) Галашэнне бабак, галашэнне матак – Зборня панаехала адбіраць падатак. Па ўсмешцы роднай – ад кожнага плачу, Ад кожнае хаты – […]...
- Мацней даражу Нікому жыцьцё паўтарыць немагчыма, Даецца ашчадна і шчодра – адно. I як бы зязюлька яго ні лічыла, А фініш бязьлітасны […]...
- Можа, яно i не нова Можа, яно i не нова Мiлая мамiна мова Ай, каб ты была здарова Так я цябе калыхаў Гэтыя простыя словы […]...