Верш Чорна-белы верш
..тых, хто замахваўся на тыранаў ці аўтарытарных лідэраў,
далёка ня ўсе – і справядліва – лічылі героямі,
бо прапаганда зла не пакідае выбару,
як і любая зброя.
Вядома, зло не адносіць сябе да зла,
але з думак пра мэты, сродкі, іх спалучэньні марныя
вынікае старое: злу пастаянна трэба знаходзіць казла
ахвярнага,
Злом абвяшчаць яго і яму ствараць перашкоды,
зломваць, тлумачыць сьвет, як сьляпому.
дабру ўсе гэтыя гульні зь перацягваньнем коўдры
весьці бяз понту,
Бо дабро робіцца злом пасьля перамогі над злом
аўтаматычна; параза дабра – перамога.
а праўда – гэта сумленьне, сьцягнутае вузлом
на шыі нямога.
Праўда – тое, чым лупяць па твары, нібыта анучай.
праўда – рэклямны тавар, які надакучвае.
Праўда – наіўная і патасная, са зьменлівай інтанацыяй.
праўда – зацюканая аднаклясьніца з прагаю падабацца.
І пакуль зло карыстае праўду, а дабро карыстаецца
праўдай, ёй не выпадае шанцаў на лідэрства,
праўда – твая паўсьляпая настаўніца,
што зрэдку бярэ рэпетытарства
І падцягвае па прадмеце тых, каму не хапае спрыту,
да выпускнога іспыту.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)