Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш БАЛАДА ГЕНАДЗЯ КАХАНОЎСКАГА

(8.01.1936– 15.01.1994)

Па Віленскай зямлі, нібыта па Галгофе,
Самотны беларус няспешліва ідзе.
Ён ведае, што мы народжаны ў Еўропе,
І тут нам толькі жыць і болей анідзе,
Бо тут забытыя крыжы далёкіх продкаў
І толькі нам іх адшукаць, і толькі нам
На роднае зямлі спыняць агню паводку,
Якая можа змыць наш самы белы Храм,
Адзіны ў свеце, дзе не ведаць адзіноты
Ніколі нам, бо мы спрадвеку тут жылі
І нашы хаты, старадрукі і кляйноты,
Як наша кроў у травах Віленскай зямлі,
Жывуць і будуць жыць, бо беларус самотны
Няспешна, бо задумлівы, усё ідзе
І толькі роднае Ён называе родным,
Якое не аддаць нікому і нідзе.
І кажа Ён: “Я не адзін і слава Богу!
Мы пройдзем спёкі ціш і замяці зімы…
І нашы ўжо ідуць і ў Храм вядзе дарога
І кожны ведае, што Віленскія мы…”

22.09.2007

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,50 out of 5)

Верш БАЛАДА ГЕНАДЗЯ КАХАНОЎСКАГА - Віктар Шніп