Верш Да вытокаў

Ещё вершы:

1. Свабода з вытокаў Улада не можа навесці парадак… Анархія? Дык гэта так людзям страшна… Бывае, Што схопяць так дужа за карак, Вось гэта, […]...
2. Ад вытокаў Гатовы памерці, гатовы знікнуць без нагоды І мроіцца лепшань, калісьці там быўшая Імчыць наўздалёк, як закладзена з зароды Сярод пакаленьняў […]...
3. БАЛАДА ВАЛЕРЫЯ МАРАКОВА (27.03.1909–29.10.1937) Не вярнуцца дахаты паэту, Як і зорцы, што ўпала, у неба Не вярнуцца з крывавае Леты, Дзе паэтам нічога […]...
4. Балада Антона Луцкевіча У вечнасьці не губіцца нічога. І кожны крок твой, як у вечнасьць крок, Каб Беларусь была, нібы да Бога Дарога, […]...
5. ПУШЧА Валожынскi край – Налiбоцкiм завуць, Падзей адбылося тут гушча. Тут iслач з Бярэзiнай вольна плывуць, А край акаляе наш – […]...
6. Мой самотны і велічны край! Мой самотны і велічны край! Ты згубіўся ў маўклівай глушы. Лепш на свеце не знойдзеш, бадай, Для змарнелай ад смутку […]...
7. Катэхізіс А: Што пра Бога магу сказаць, Што я маю за Слова? А’: Бога. А: Чым аддзячыць і што аддаць за […]...
8. БАЛАДА ЯЗЭПА ЛЁСІКА (6.11.1883–1.04.1940) Нявольны зноў. Няма ў цябе краіны, Бо з воляю краіну адабралі. І родны край– самотныя руіны, Што скрозь травой […]...
9. Я хачу вярнуцца да цябе Я хачу вярнуцца да цябе Краскай ціхай ля ўтравелай сцежкі, Засланіць зямлю сваёю ўсмешкай – Я хачу вярнуцца да цябе. […]...
10. Так, відаць, ужо вызначыў лёс Табе ў сэрцы я месца знайшла, Беларусь мая, побач ля Бога. Дзе б не йшла я, куды б не брыла- […]...
11. Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў, У той любімы, пракураны бэзамі горад, Дзе нязграбны цягнік не ў час пастрэў, […]...
12. Я малым вельмі так любіў Я малым вельмі так любіў, Як сцямнее прысесці на ганку, І глядзець, углядацца ў нябесны кацёл, Зазірацца да самага ранку. […]...
13. СВЯТОЕ З якiх нi вярталiся б толькi дарог, Вяртаемся мы да духоўных вытокаў: Легенд ды паданняў, што час нам збярог, Паэзii […]...
14. Прайшло *Прайшло* Мне б хацелась вярнуцца ў дзяцінства, Дзе кожны дзень радасць, І дзе кожны дзень спакой, Дзе не бывае бязвыхадных […]...
15. Мой любы край так чароуны Падражаю Lazzaro *** Мой любы край такі прыгожы ў час красавання веснавога! Я за цябе ўслаўляю Бога. Мой любы край […]...
16. БАЛАДА ЯЗЭПА ДЫЛЫ (14.04.1880-07.04.1937) Ад родных слоў, ад родных ветлых хатаў, За тое, што ты любіш родны край, Завезлі, як ваўка, цябе ў […]...
17. Я стаю на муру Я стаю на муру, А на перадзе мроіцца Рай… Чыйсці голас звініць, Нібы калакольчык. Зрабі крок наперад, У шчасцьлівы край. […]...
18. Прывід Пагоні Лютым імчыць утрапёная мара Удалеч, за неба, за далягляды… Свабодаю голай, якою так мала, Надзея ляціць скрозь сваркі і звады. […]...
19. У пакаленні “Лайк Пад змрочнай хмарай льецца чорны дождж Не йначай, як і сотні год таму Не іначай плоць пранізвае нож І брук […]...
20. Мсціслаўцы Мы мудры народ – мсціслаўцы, Мы моцныя духам і сэрцам сваім. Нашчадкі князёў і выдаўцаў. Унукі Альгерда, Лугвеня сыны. Мсціслаў […]...
21. Звярніся да Бога Калі ты страціўся, Знікла перад табой дарога І не ведаеш куды ісці – Звярніся да Бога! Калі табе балюча, Бачыш, […]...
22. І Лондан, і Парыж далёка за кардонам І Лондан, і Парыж далёка за кардонам, І Рыа-дэ-Жанейры ня свецяцца агні. Жыву спакойны, ціхі, амаль што невядомы, Пішу на […]...
23. За Беларусь За Беларусь Я ўзношу малітву За маю Беларусь. Край мілейшы на свеце, Я цябе не зракусь. Дзеб не быў я […]...
24. Як хачу я вярнуцца ў той вечар лiпнёвы на Вiцебшчыне Як хачу я вярнуцца ў той вечар лiпнёвы на Вiцебшчыне, У той водсвет маланак, пад гулкi захлёбiсты лiвень, У той […]...
25. Беларусь, твой народ дачакаецца *** Беларусь, твой народ дачакаецца Залацістага, яснага дня. Паглядзі, як усход разгараецца, Сколькі ў хмарках залётных агня…. 1909-1915 *** Досі […]...
26. БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ЖЫЛКІ (27.05.1900-1.03.1933) “Не плач, не плач па сыну, маці…”- Твой першы верш і ўздых апошні. Ёсць Беларусь, а значыць шчасце Таксама […]...
27. Варкута Варкута-ты мясціна-цяжына. 9 месяцаў ў хаце-зіма. Варга-Шор ты халодны, любімы. Хай цябе ня знішчыць та пурга. Поўнач-Край-халадоў і мяцелі. Поўнач-Край-тых […]...
28. У басейн уцякае чатырыста літраў У басейн уцякае чатырыста літраў, Выцякае – амаль што чатырыста пяць… Узнікае пытанне: “Як дзейнічаць хітра, Каб сумленне спартсменаў тутэйшых […]...
29. Узышла на небе Зорка Узышла на небе зорка, Асвяціла нам дарогу. і з Хрыстовым Нараджэннем Мы усе пазналі Бога. Усіх віншуем, усе мы рады, […]...
30. Калі ўдар прышоўся па шчацэ Прарок Пятро Хрыстом абраны Ад весніц райскіх ключ хаваць. Дзяжурыць вартаўнік аддана: Стаміўся ў рай святых пускаць… Тысячагоддзі ў жальбе […]...
31. Мы будзем жыць “Пайшла, ніколі ўжо не вернешся, Алеся. Бывай, смуглявая, каханая, бывай…” Аркадзь Куляшоў, 1928 Цякуць удзячнасці напісаныя словы, Да тых, хто […]...
32. АХВЯРА Маліся ж, бабулька, да Бога, Каб я панам ніколі ня быў: Не жадаў бы ніколі чужога, Сваё дзела як трэба […]...
33. Чырвоная кропка Чырвоная кропка – бясконцасць, мы бога шукаем навукай… Ад моцы сваёй набываем бадзёрасць, распрануўшы дрыготкія рукі. Прыйдзе час, разгадаем бога […]...
34. БАЛАДА САЛАМОНА РЫСІНСКАГА (1560 (?)-13.11. 1625) Ты ў князёў Радзівілаў прыдворны паэт. Ты не рыфмы рыфмуеш, ствараеш свой свет, У якім беларус мае […]...
35. БАЛАДА ВЯРТАННЯ БАГДАНОВІЧА (9.12.1891-25.05.1917) 1. Далёка-далёка ля сіняга мора Душа не знаходзіць спакою зямнога. І чайкай лятае над сумным прасторам, І просіць спагады– […]...
36. Мой край Край мой мілы, край мой светлы, Добры, безумоўна, І такі да ўсіх прыветлы, І такі цудоўны, Што няма яму узораў, […]...
37. Кактэйль “Пьяная карова “Мычыць у полі “Пьяная карова” Малако, мінэралка, 500 грам. Яна прыйшла не выпадкова К сваім да вогнішча сябрам. Сьпяваем песьні. […]...
38. БАЛАДА ПЯТРА КОНЮХА (8.03.1910-14.07.1994) …Па мястэчку Турэц ты ідзеш малады І гармонік з табой пяе на ўсе лады. І мястэчку да ранку цяпер […]...
39. Жыццё, якога не было Жыццё, якога не было: Віно, атрута, здрады. Буяла стомаю асцё: Смех, кпіны, звады. Жыццё, якому і не быць: Спагада, літасць, […]...
40. Успенне Кружляюць жоравы, туга чырвоным лістам на дні ружовыя зляцела. Строма стыне выспа, і вір пражорлівы глядзіць задзірыста на цела, шлючы […]...