Верш Нос

У справы не свае, нібы затычка,
Уткнуцца нейкі Нос пасмеў,
Дык вось і ўрэзалі яму аднойчы пстрычку,
Ды так, што ён аж пасінеў.
I Нос пакрыўдзіўся, зачмыхаў ён: “Вар’яты!
За што мне пстрычку? Я ж не вінаваты!”
“Каб звычак дрэнных ты не меў, –
Заўважылі яму, – пачвара!”
“Ды хіба ў тым віна мая?
Не сам прыдумаў гэта я.
Зірніце, – я ж сяджу на твары,
А твар, вядома, частка галавы.
Нікуды сам уткнуцца не магу я,
Раблю, што галава змазгуе,
Таму па галаве і біць павінны вы.
За што ж мяне караць, калі яна такая,
Што ў справы не ў свае мяне ўтыкае?”

Прызнацца, сустракалася і мне:
Начальнік сам нахамутае,
Адказваць жа другога падаткне,
I той па носе атрымае.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Як хочацца Як хочацца, хочацца Пад вухам мяккі шэпт – “Я цябе люблю!” пачуць Па шыі палкімі губамі “А ты мяне?” адчуць! […]...

КІРАЎНІК Камусьці трэба працаваць… І ўсе працоўныя павінны Работаць і адпачываць, Амаль не разагнуўшы спіны. Ўтрая ж працуе кіраўнік, На ўсіх […]...

Кахаў, кахаю і буду кахаць Кахаў, кахаю і буду кахаць, А ёй падалося, хачу абражаць, Каханых ніколі не абражаюць, Каханых толькі кахаюць. Кахаюць без мэт […]...

Дапамога Дома маме Памагаць – Не рукамі Памахаць. Уцякае з рук Мятла. Грук Злятае Са стала. Кухлі ў кухні Ля пліты […]...

Штодзённасьць Вечар. Сумнае неба глядзіць у акно. Думкі пераплятаюцца ў галаве. А ў сэрцы толькі пустэча ды абыякавасьць. Абыякавасьць да жыцьця […]...

Мая хата з краю Чым далей сабе жыву я, Тым мудрэй і разумней, Я ўсё больш сябе шкадую, Чымсьці то было раней. Я не […]...

БАЛАДА ЯГАЙЛЫ (1352(?)-1.06.1434) …Прад табой крыжакі, як на полі крыжы, Дзе твой брат, дзе твой сын, дзе твой бацька ляжыць, Дзе ляжаць […]...

Крумкач Чорны крумкач па-над зямлёю Сыпле праклёны на сьветлыя мроі, Дыхае злосьцю, сэрцам зьмярцьвелым; Цемрадзь рагоча пад ім, ашалелым. Перад табой […]...

Лясун Гэта ні казка, здань а можа цуда. Даўно было то, но ніколі не забуду. Я крочыў ўздоўж паваленага зруба. Пашкадавалі […]...

Было так радасна і хораша! Было так радасна і хораша! Ты, як агонь, ахапляла горача. Было так дзіўна і цікава! Ты, як вада, мяне абцякала. […]...

Гуртуймася, сябры! Гуртуймася, сябры, у адзіны, загартаваны, дужы Чын, каб спраўдзіць мары аб Радзіме, сваё жыццё аддаючы! Яно ня вартае нічога, яно […]...

У вёсцы Бульба варылася ў печы, Шкваркі весела зквырчэлі. Усе на сьвеце справы, рэчы Ўжо каштоунасьці не мелі. Гурок са слоіка ўсплывае, […]...

Сінія касачы А калісьці і я прачынаўся у бацькавай хаце. Чэрвень. Раніца. Росы і цішыня. На гародзе спявае паціху маці Пра маладога […]...

Шэрыя і Белыя Разгледзеўшы, што шэры Воўк – прахвост, Яго з правіцеляў прагналі, На гэты ж пост Ваўчугу белага абралі. Але прайшлі гады, […]...

Струмень на сонцы па інэрцыі Струмень на сонцы па інэрцыі Цурком булькоча і бяжыць… Надзея любіць жыць у сэрцы, У галаве не любіць жыць. А […]...

Каб чалавек знайшоў сабе ў жыцьці Я ня ведаю, кім хачу быць, стаць, Я ня бачу мары ў сваёй галаве. Як быццам не хачу свае рукі […]...

Экалогія душы Высякаюць лясы, I няшчадна вытоптваюць боты За дзялянкай дзялянку – Верасы, і багун, і чарот, На мяжы растапталі Жывую яшчэ […]...

Страчаныя ноты кахання Страчаныя ноты кахання… ********************************* Усё ж гады бяруць сваё – І не згадзіцца немагчыма… І лёс, што нас аднойчы звёў, […]...

Зіма – дзеля сэрца турма Зіма – дзеля сэрца турма, Як быццам для індзейца рэзервацыя душы, І думак усіх маіх кастрацыя Нібыта Францыя памерам у […]...

ЧУЛЛІВЫ СВЕТ ЧУЛЛІВЫ СВЕТ Як змог ты сатварыць каханне, Прыдбаць хоць некалькі сяброў – Знаць выканаў наканаванне, Дарогу да сябе знайшоў. Суетнае […]...

Тое, што выйшла з мяне Калі мяне заўтра раптам не будзе, То гэта не дрэнна, а наадварот… Толькі шкада, калі добрыя людзі Ніколі не зробяць […]...

Конь і Жаба На станцыю калгасны старшыня На Вараным імчаўся: Спазніцца на цягнік баяўся, Таму і паганяў каня, Хоць Вараны і сам стараўся […]...

Дыпціх крыжа Дыпціх крыжа 1. А раптам, як скончыцца шлях чалавечы І дойдзе жыццё да мяжы – Мы Божымі дзецьмі заступім у […]...

Партызанскі марш Калі над радзімай пажары шугалі I неба гуло ад грымот, – Пад шумнымі соснамі мы прысягалі Табе, беларускі народ! За […]...

Павінны жыць Мароз падсцёгівае папругай Не крочу, а амаль лячу Зямлі не чую пад сабою Ўсё будзе так, як я хачу! І […]...

Чын-чын Увесь дзень кватэру мыў, Намачыў анучай пыл, Столькі думак ў галаве, Вось! Дарэзаў аліўе. Начапіў святочны світар, Напісаў пра ёлку […]...

Святыя малітвы Святыя малітвы ў народа, Па іх хрысціянін жыве, Наранку ўстае разам з сонца ўзыходам І справы ўсе робіць свае. Прамовім […]...

Адзіная, як маці! Адзіная, як маці! ************************************* Не трэба мовы роднае цурацца – На покуце ёй месца, ля святых. Я беларусам маю гонар […]...

Вясковы пенсіянер Марнее мой сусед – Скрозь мала цяглай справы. Збягае пакрысе Народ да слоў і славы. На весніцах вісіць Зрання ў […]...

Бес сэрца Паслухай мяне, паслухай! З душы табе рвуцца ў вуха, Праз вусны табе ў валасы – Галасы. Адтуль, з пустога пакою, […]...

Раве над морам, б’е віхура Раве над морам, б’е віхура, За валам вал, нібы гайня. Ды толькі б як не выла бура – Жыве па-свойму […]...

Калі будзе мне 40 Уяуляю як споунілася 40, маю мужа, дзіця, добрую працу, павагу, падзяку, але паглядаю як вораг на чужое багацце. Калі будзе […]...

Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Падрастаюць – чатыры сыночкі. Хоць сумнення ў душы зерне спее, […]...

Кожны ўдых мой табе Я прысьвячаў бы табе свой кожны ўдых, Ды падзяляў бы яго для дваіх. На златой галіне апрану свае мройні Дый […]...

З каханнем да мэты Я каханне сваё праз жыццё пранясу. Падарую яго без астатку Той дзяўчыне, якую я моцна люблю, Якую кахаў я з […]...

Здаўна вядзецца, што мужчыны Здаўна вядзецца, што мужчыны Па цэлым шэрагу прычын Завуцца моцнай палавінай, А доля слабых – для жанчын. Няхай сабе, але […]...

Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць, бо ўсё пакідае на ўласных месцах, і, як гаспадар кватэры, якую здымаеш, […]...

РАДА І песня мая вам рада, І думка зімой вясенняя, Мяне завяце вы Радай – Сваёй чарнавокай Ясеніяй. Мяне баіцеся страціць, […]...

Трамвай Уяўляеш, я спазьніўся на трамвай – Год на семдзесят, а можа і паболей. І раптоўна агарнуў мяне адчай, Што ніколі […]...

Наста Да цябе пішу я ліст, Бо не стае болей змогі, У адказ: толькі свіст, На адчай і спалохі. Прысвячаю табе […]...