Верш Мамчын клопат

Варона вывела вясною вараня.
Малое падрасло, з гнязда зляцела
I каркнула нясмела.
“Дзіцятка! Салаўю раўня!” –
Ад шчасця аж прысела маці,
Пачуўшы голас вараняці,
I пачалася мітусня.
Абы азвалася малое, дык Варона
Наробіць гэтакага звону,
Што толькі й чуецца наўкола: “Кар-р!” ды “Кар-р!”
Ну, так жа моцненька спявае!
Яно – ўпрыгожанне лясоў, палёў, імшар!
Імчыцца да Дразда, імчыцца да Сініцы,
Спакою не дае Шпаку:
“Дарогу дайце спеваку!
Вы мусіце паклапаціцца!
Дзіця ж умее моцненька спяваць!”
Але стары Удод сказаў ёй: “Сядзь!
Я слухаў спеў дзіцяці сёння:
Яно спявае па-варонні”.

Я ведаў мамачку адну, яна па тэлефону
Аб дзетачцы сваёй рабіла столькі ж звону.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Разам з народам сваім застануся Разам з народам сваім застануся – Гору дамо мы рады, Дайце дарогу маёй Беларусі Да ПРАЎДЫ! Ні перад кім мой […]...

Дайце Дакраніцесь да Роднай прыроды. Запаліце Святога агню. Дайце Родную Мову Народу, Тую, што ў сваім Сэрцы храню. Дайце жыць у […]...

Спpоба пеpшай малiтвы Мой выток i мой апошнi вырай, прыпяцкiя неруш-берагi, дайце сiлы быць да донца шчырым у краiне восеньскай тугi; дайце крылы, […]...

Гуртоўка Лявону Вольскаму Я сваю краіну маю. Я не курд і не удмурт. А настрой мне узнімае Беларускамоўны гурт. Гэй! Гэй! […]...

БАЛАДА ВІЦЕНЯ (?–каля 1316) Пагоня… Імчыцца пагоня, імчыцца Наперадзе князь на бялюткім кані І меч у яго, быццам бы бліскавіца, І вораг, […]...

На тонкіх галінах клёна На тонкіх галінах клёна Нібы на арэлях Гойдаецца варона І марыць пра сонца Голыя рукі дрэва Не захінаюць яе ад […]...

Зэльвенская дарога “Кляновы лісток на падвор’ечку разаслаўся. Малады малойчык у дарогу сабраўся. Сеў за сталом, мёду з віном напіўся, У дарожаньку спазьніўся”. […]...

Першы дзень зімы Прыбеглі Раніцай з хаты У снежкі гуляць Зайчаняты… Сядзела варона, Глядзела здзіўлёна: “Малым непаседам І снежка за цацку…” Ёй стукнула […]...

Юля i варона Юля, Юлiя, Юльяна. Называюць яе панна. Павольнаю iдзе хадою. За ёй – хлопцы чарадою. Пытае Янка: “Вы, напэўна, Усяго свету […]...

Адной табе! Адну цябе хацеў бы апяваць, Ды не хапае мне ні голасу, ні слова. Адну цябе у марах пазнаваць – Душа […]...

Роднаму народу Я – беларус, скажу вам з гонарам, Я – сын працавітага народа; Не раз народ наш ведаў гора, Але захопнікам […]...

Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...

Не прадчуваецца нічога Не прадчуваецца нічога; Ці я душой так аглушэў, Ці стаў бліжэй да Пана Бога, Ці каля людства падужэў? Не прадчуваецца […]...

Кукарача Кожны спіць наколькі мае свой уласны лад жыцця. Хто зязюлю ў доме ладзіць, а хто пеўня ў плоце, ля. Але […]...

Мне варона дасужая Мне варона дасужая Лёс калісьці накаркала: Што мне ў пару прысуджаны Будзе венчаны з чаркаю. Будзе венчаны з чаркаю, З […]...

Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...

Крызіс маленькага чалавека Свабоды, дайце свабоды, Каб я адчуў сябе мастаком! Дайце любові, каб я ніколі не ведаў прозы… Рэжце мяне, каб не […]...

Адзін тытул маю Адзін тытул маю, Пасаду адну: Кахаць – што кахаю, Сьпяваць – што пяю, Адну правілею, Адзін мне Статут: Жыцьцё, боскай […]...

БАЛАДА ГЕНАДЗЯ ЦІТОВІЧА (7.08.1910-20.06.1986) Вецер іграе на струнах бяроз. Сонца на снезе, апошні мароз І ўжо вясна недзе там за лясамі, Быццам за […]...

Калі спявае птушка, я маy~чу Калі спявае птушка, я маy~чу… Калі спявае “зорка”, я гняy~люся і нікуды ад глебы не лячу, зусім без летуцення застаюся. […]...

Шлях да Бога Куды ні едзь, ні кроч, А сэнс жыцця людскога – Шукаць і ўдзень, і ўноч Адзіны шлях – да Бога. […]...

Вераб’іны далягляд Вярнуўся з выраю вясною Шпак I, сеўшы на вільчак, Спяваў пра падарожжа. Аб тым, дзе быў, як там прыгожа, Як […]...

Столькі шчасця аднаму Я, спадарыня, у вочы Вашы толькі паглядзеў, І забыў, куды я крочыў. Знайце:хлопец прападзе. Я цяпер ужо, здаецца, Назаўжды згубіў […]...

Горад сляпых Ці могуць дарогу знайсці невідушчыя, Што бродзяць у цемрыве ісцін падманных? Навобмацак ходзяць, Грувасцяцца лбамі, І лезуць на сцены, таму […]...

Дайце запальнічку Пойду ў лес. Аўчарка Рэкс І чарка там Securіty. – Што курыце? Запытаецца спадарства ў нас. А ў адказ: паўцарства […]...

Ты кідаўся на вецер, здаваў сябе ва ўтыль Ты кідаўся на вецер, здаваў сябе ва ўтыль, Сяліўся пераважна ў палосах адчужэньня, Знарок збаўляўся ад сваіх апошніх сіл І […]...

I сёння ў памяці не згасла I сёння ў памяці не згасла, Забыцца не магу аб тым, Як сын спытаў: – Не любіш масла? – Не, […]...

Паэтаў засталася мала Наша жыццё празаічна. Навошта тады намагацца Рабіць яго больш паэтычным? Такімі нам лепш заставацца. Наша жыццё празаічна. Паэтаy’ засталася мала. […]...

Сядзім у прыцемку, чакаем да відна Сядзім у прыцемку, чакаем да відна І пазіраем, як варона ў комін… Ці ж праўда тое, што мы нацыя адна, […]...

Варона Важна ходзiць на дварэ, Носiць моднае карэ. Яе клiчуць Каралiна, Яна страляе з карабiна. Раз’язджае на карэце, Нiбыта грае на […]...

Маё сэрца Ты – гаспадар мой. Я – слуга табе. Твае загады ведаю без слова. I ты ўзаемна гэтак служыш мне: Аддана, […]...

Акуляры Якое малое дзяўчо! Усім пасміхаецца… Яно верыць: людзі – толькі добрыя; зла не існуе; вакол – родныя, сябры… сонца, – […]...

Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны, І журба ахутала сэрца маё… Вось пабеглі зноў слязінак кроплі, Каб балючае прыціхла […]...

Такая прыгожая Такая прыгожая – губы фарбуеш світальнай зарой, прачынаючыся на плач немаўляці; шчокі румяніш ранішняй прахалодай, ідучы на покліч трамвайнага звону; […]...

Я вечнасць прызаву Я вечнасць прызаву ў сведкі Свайму каханню. Няхай жа збудуцца ўрэдку Мае жаданні. Ды многага і не прашу- Мне дайце […]...

ЗВОНКІ ВЕЧАР Званочкі хаваюцца ў травах, Званочкам і ў полі не цесна. І шчыра звіняць, і ласкава У хлебе жытнёвым і песні. […]...

Белая варона Белая варона жарт Ніяк не дапетрыцца белай вароне Чаму у чарадзе ей усе у забароне І дзюба і крылы у […]...

БЛЮЗ, ЯКі ТЫ ПОМНіШ На Брайтане спявае саксафон, Знаёмы блюз, мясцовы каларыт. А гукі б’юць, як кроплі ў парасон, Каля кавярні, на вуглу 4-ой […]...

Гімн Белазем’я (Беларусі) на мэлёдыю латышскага народнага сьпеву Perkons, Saule, Daugava Сонца Бялзем’е ўсадзіла Там, дзе поруч берагі Белазем’е, зялёны край Край пад белымі крыламі Ключ да дзвераў сэрцаў нашых Нёман […]...

Ручай Сачу празрыстыя струмені Сярод сутоння серабра. Санлівай сіні сум асенні Спяшаю ў песні пасабраць. Звініць званком звонкагалоса, Задумна зойдзецца здаля. […]...