Верш Пакуль певень не запяе
Як Пётр, ад Хрыста адракуся,
Пакуль певень не запяе.
Ад смагі пакуль не звалюся,
Пакуль жылы ў грудзях не парве.
Калі трэцяю песьню пачую,
Бога ў сэрца прыму хутчэй.
Ад пакут пазбаўленне адчую,
Пакаянне брызне з вачэй.
Толькі б паспець, не зпазніцца,
У халодным прачнулася поце.
А на дварэ пятух галасіцца,
Раз’ярошаўшы пер’е на плоце.
Ещё вершы:
- Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...
- Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...
- ПАКУЛЬ ПАКУЛЬ Пакуль вядуць ступені ўверх Дыханьне й сэрца на пад’ёме. Удзячны лёсу за давер – Таго ўсё менш з чым […]...
- Пакуль яшчэ ногі носяць Пакуль яшчэ ногі носяць, Пакуль яшчэ бачаць вочы, Павінен я столькі зведаць, Хапіла каб назаўсёды! Ніколі не будзе досыць Мне […]...
- Што ж марыць аб пяшчоце і каханні Што ж марыць аб пяшчоце і каханні? Ад мараў – ці пабольшае любові? Душа мая, спяшай на пакаянне – Ужо […]...
- Страта Прачнулася я ноччу ўся ў поце. Мне нешта снілася, а што не ўзгадаць. І кінулася я да вакна ў турбоце, […]...
- Пакуль што рукі звязаны Пакуль што рукі звязаны, А можа быць, развяжуцца Пад позіркам якім. Тады рукамі чулымі, Як птах, крыламі белымі Кагосьці абаўю. […]...
- Пакуль рыпiць зямная вось Пакуль рыпiць зямная вось, Надзеi нiтка не парвецца: i праўды парастак праб’ецца i праз стагоддзяў плiты скрозь. i ў наш […]...
- Пакуль цябе не было, скончылася вясна Пакуль цябе не было, скончылася вясна, лета, восень, зіма, вясна, лета… Вусны развучыліся вымаўляць мы, нас, нам. Дзе ты Была? […]...
- Адпачывай, пакуль смяецца поўня Адпачывай, пакуль смяецца поўня. На востраве вастрацца кіпцюры… Паветра расквітнее на жароўні, Калі натоляць прагу ўладары. Васьмёра карлікаў валтузяць футравіну, […]...
- Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём Штогодна, штогадзінна, штохвілінна, Твой кожны дзень, Забраны забыццём, Лічы сваім найбольшым адкрыццём, Ты – з […]...
- Певень Выйшаў певень За вароты, Аглядае свой мундзір. А за ім Курэй з паўроты, А ён – іхны камандзір. Яркай чырванню […]...
- Абудзiць певень загуменне Абудзiць певень загуменне, i зазвiняць у лузе – росы… Якое дзiўнае iмгненне: Ступаць па росах гэтых босым!.. На вадапой!..- гукае […]...
- Заляцела птушачка ў сіло Заляцела птушачка ў сіло. Білася, дрыжэла і крычала. Палыном ў вачох рудых цвіло Гора-горачка, а ЎСЁ – маўчала. – Вызвалюся! […]...
- Птушка на яры жыцця Ты бяжыш, ты ляціш, Ты спыняешся і трымціш.. Бы пялёстка Сярод сухога асенняга лісця. Ты адна, ты баішся ўсяго не […]...
- Я цябе не забыў Я такім стаў, як быў – не такім, як усе… Не, цябе не забыў – забываю пакуль, пакрысе… Незагойных шмат […]...
- Дзяўчыне, якой пакуль не існуе Ты маеш цёмны вочкі, Нібы палескі ночкі, Густыя валасы, Як родныя лясы. Ты маеш роўны носік, Як холмік пад калоссем, […]...
- Днi на зямлi твае Сонца ведае свой захад. Псальм 103:19 Днi на зямлi твае, Як дзень адзiн. Калi ён скончыцца – Нiхто не скажа. […]...
- Верш удзячнасці С. Б. Так радасна дзякаваць кожнаму, Хто Богам падораны мне. Паспець бы, пакуль прамільгне Мой век электрычкай апошняю, Пажоўклым лістком […]...
- Развітанне Пуста ў нашай казне, Грошаў болей няма. Зорка падае долу – Дагарае яна. Не ўзыйшло то насенне, Хутка скончыцца хлеб. […]...
- Няўжо памылілася? Пацалаваўшы мяне, пайшоў назаўсёды. Я бачыла сон: твае вусны дакраналіся да маіх. Прачнулася ад асалоды. Цябе не знайшла… Няўжо памылілася? […]...
- Навагодні роздум На белым абрусе плямы, Хтосьці разплёскаў віно. На дварэ бардак такі ж самы, сьнег не выпаўшы, знік даўно. НОВЫ ГОД […]...
- I туды гара I туды гара, I сюды гара, А паміж тымі крутымі гарамі Ўсхадзіла зара. Гэта не зара – Дзяўчына мая. Чорныя […]...
- Ці пячэ мароз? – На дварэ пячэ Мароз, – Кажа Янку Бабка. – Ты, глядзі, хавай свой Нос І падвязвай шапку. – Як […]...
- Натчына сонца Натчына сонца У ранку ў акенца Сонца зірнула, Лягло на люстэрцы І ціха заснула. Прачнулася Ната, Шчабеча, смяеца: -Ой мама, […]...
- Піла-вяртуха – звонкая гарэза Піла-вяртуха – звонкая гарэза – Выкручваецца гэтак альбо так. Мукой апілкі сыплюцца з надрэза, Хоць падстаўляй прыгоршчы ці латак. Я […]...
- Чаканы міг спакою Чаканы міг спакою. I – паварот ключа. Світае у пакоі Ад смуглага пляча. Трывожнага дыхання Трывожны сухавей, Трывожныя ў тумане […]...
- Майстэрня Баюся гасіць святло – абступяць мяне скульптуры: нясцерпна холадна ім і самотна ў цемры без чалавечых рук і вачэй. Так […]...
- Сяброўкі Хто там грукае ў акно? Гэта вы, сінічкі? Я прачнулася даўно, Запляла касічкі. Вось надзену кажушок, Выбегу на ганак, З […]...
- САКАВіК ПРЫПАЗНіЎСЯ Пачынае зямлю грэць Сонейка лагоднае. За павадкам не паспець, Ноч яшчэ халодная. А з узгорка ўніз бягуць Раўчукі вясёлыя. Песенку […]...
- Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай, Толькі вера не гасне, пакуль ёсць над намі шчэ Бог, Што адчыняцца дзверы, […]...
- У звечарэлым садзе, што, цямнеючы У звечарэлым садзе, што, цямнеючы, Тулiўся ў першай восеньскай журбе, Я прыгарнуў твой ценькi стан, не ўмеючы, I ўпершыню пацалаваў […]...
- Я не маю хаціны Я не маю хаціны, Ля кладаў роду майго, Ля тых балот журавінных, Дзе лавіў карасёў. Я не маю часіны У […]...
- САКАВIК ПРЫПАЗНIЎСЯ Пачынае зямлю грэць Сонейка лагоднае. За павадкам не паспець, Ноч яшчэ халодная. А з узгорка ўнiз бягуць Раўчукi вясёлыя. Песенку […]...
- Ты – маё і жыццё, і смерць Прыйдзе, прыйдзе ў ветразях снежань, Набаліцца сэрца маной… А пакуль у любві не межань, Ружы ўсе для цябе адной. А […]...
- Сон Калі прымусіць час сказаць “бывай”, А ў сэрцы не пагасне жар кахання, – Пакінь бяз слоў, але не дабівай Мяне […]...
- Нзнаёмка Дазволь, дзяўчына, дакрануцца Да валасоў тваіх ільна. Дазволь на момант акунуцца Ў блакіт вачэй да дна. Дазволь імя спытаць не […]...
- ПАВАЖНЫЯ ПАВАЖНЫЯ Змяняе стыль Іспанія з Еўропай – Музеямі стаюць манастыры. Туды збягалі дзеўчыны употай Душу усцішыць спосабам старым. Пакаяцца, спасцігнуць […]...
- Сон не ў руку Сон не ў руку Азмрочана свята. На сэрцы нуда. Сягоння сябе, як ніколі, шкада. Кахання твайго мне не трэба дарма, […]...
- На вуліцы Сухой у змроку радасным На вуліцы Сухой у змроку радасным Мы дыхалі забытаю лавандай, Лагчынаю прыйшлі ў завулак Транспартны I дом убачылі з бярозай […]...