Верш Санет
Імкнуць да неба пяць дубоў
На ўзгорку між дамоў высокіх.
Транслююць вышнюю любоў
І з недраў пьюць зямныя сокі.
Яны, як я, ўвесь час “анлайн”
З усім, што бачна і ня бачна.
Адчуўшыя гасподні план
Запомняць гэта ўсё навечна.
А вечна помніць – значыць жыць,
Бо памяць утрымае існасць.
Хоць шлях да Бога наш ляжыць,
Мы ж хочам, што не трэба, вызнаць.
І між Сусветаў, на мяжы
Душу і памяць зберажы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Санет Крушына Першаму Князю Вялікага Князства Літоўскага МіНДАЎГУ Што засталося нам у памяць ад дзядоў- Ляжыць крушынаю замшэлых валуноў. Змывае жаль магутнымі […]...
- Героям Фінал сапраўдны, невясёлы, Праўдзівы, як і мае быць: Загіне той, хто будзе кволы, Хто моцны – вечна будзе жыць. Не […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ЮХО (19.03.1921-29.07.2004) Ты знайшоў залатую жылу- Гэта наш беларускі шлях, На якім у траве магілы І вуголле ў крыві й слязах. […]...
- Буду жыць Я чую, бачу і люблю, А гэта значыць, што жыву… І ў маім сэрцы свет гарыць, А гэта значыць буду […]...
- Не забыцца ўсходаў, закатаў Не забыцца усходаў, закатаў. Помніць буду сустрэчы, расстанні. Ва ўспамінах заўсёды, як святы, З дарагім чалавекам спатканні. І захоўвае памяць […]...
- Санет аб капліцы У вёсцы Ардашы стаіць капліца- **У гонар Маці божай узвялі: Святая пажадала там з’явіцца, **Свой промень света дорачы Зямлі. Прайшло […]...
- Полацкі санет Квітнее буквіц родны першацвет, Нягледзячы на холад і прынуку. Радкі як шлях – накшталт старога бруку – Між забабонаў, прымхаў […]...
- З каханнем да мэты Я каханне сваё праз жыццё пранясу. Падарую яго без астатку Той дзяўчыне, якую я моцна люблю, Якую кахаў я з […]...
- Застаюцца песня і Радзіма Застаюцца песня і Радзіма. Можа ўсё мінаць, але яны Непадзельныя, не знікнуць з дымам Восені, кахання ці вясны. Толькі гэта […]...
- Вясновае Каханне Вось зноў Вясна нам з ранку дыша! Вось зноў ў целе стогне кроў! Вось мы гуляем па Парыжу! Хоць да […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 4 – “Яно бачна…” Яно бачна на паверхні гранітных помнікаў. Яно бачна ў сухім вецці паміж спаленых дрэў. Яно бачна на дне акіянаў і […]...
- НАША ЭРА Свет больш нічога не значыць, Толькі магчымасць тлумачыць Гульні малекул. Смерць больш не значыць нічога, Толькі падсмейванне бога Над чалавекам....
- Восеньскі санет Ізноў апалая лістота пахне смерццю… Яе паліць, ці проста – на кампост. А вецер не дае яе падмесці, З-пад веніку […]...
- Чырвоная кропка Чырвоная кропка – бясконцасць, мы бога шукаем навукай… Ад моцы сваёй набываем бадзёрасць, распрануўшы дрыготкія рукі. Прыйдзе час, разгадаем бога […]...
- CAMINO* CAMINO* Мы ад пачатку дзеці-пілігрымы Ў адной ускалыханыя карзіне. Не важна ці з Пастаў** ідзеш, ці з Рыма, Як мэта […]...
- Цяпло Калі змяшаюцца гады, Калі наступіць цішыня, Я буду помніць, што ёсць ты, Ты будзеш помніць, што ёсць я. Калі Зямля […]...
- Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Аб тым, далёкiм, у цябе няма? Калi з былым нiякай iншай повязi – То […]...
- БАЛАДА ВЯЧАСЛАВА АДАМЧЫКА (1.11.1933–7.08.2001) …А Бацькаўшчына родная, як кроў, Што праз бінты, як– межы, праступае, І пры чужых чужою не бывае Зямля, дзе […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ РАМАНЮКА (3.01.1944-4.09.1997) Твой саламяны капялюш, нібыта німб, Над беларускімі дарогамі плыве Туды, дзе хат гасціннае святло, агні Кастроў, крыжы, што на […]...
- БЕЛАРУСУ МІХАСЮ ЖЫЗЬНЕЎСКАМУ Застрэленаму ў час абароны Майдану ў Кіеве 22.01.2014 Ты прозьвішча меў Жызьнеўскі. Гэта значыць, што жыць табе. Доўга жыць У […]...
- Над Белай Руссю Над Белай Руссю – белы бусел Над Белай Руссю – Белы бусел З даверам выпрастаў крыло. А гэта значыць, Белай […]...
- Шлях да Бога Куды ні едзь, ні кроч, А сэнс жыцця людскога – Шукаць і ўдзень, і ўноч Адзіны шлях – да Бога. […]...
- Малой сястрычцы Пакуль, сястрычка, падрасцеш І шлях пратопчаш свой жыццёвы, – На памяць вывуч гэты верш, Які складаю шчырым словам Не зразумееш […]...
- Вясёлыя разважанні на могілках Мы на могілках, зязюля, Хопіць варажыць. Тут усе даўно паснулі – Хутка час бяжыць. Што ў мінулае галёкаць, Памяць церушыць? […]...
- Я ўвап’юся ў сусвет Сальвадора Далі Рэжысёру В. Катавіцкаму Я ўвап’юся ў сусвет Сальвадора Далі, Прагна выгрызу існасць яго таямніцы І пакрочу па краю нябёс да […]...
- Начное Падрахуем грахі У адчаі. Быў сьляпы і глухі – Прывячалі. Сам сябе ты прымусь Не вяртацца. Дзеліш з хлусам абрус: […]...
- Рок-санет Быццам джына выпусцілі з пляшкі, – Паспрабуй запхні яго назад. Дзіка скачуць голыя мілашкі, Ледзь прыкрыўшы банцікамі зад. Нібы ў […]...
- Драбіны Драбіны да неба цягнуцца ў цішы Нібыта мне шлях пракладаюць ў імглу… Вядзьмарка-рака сваёй хваляй увішна Агорне, як маці, спрадвечну […]...
- І трэба жыць На свеце праўда ў нас адна: Жыццё – ёсць барацьба, яно ж – гульня. А гэта значыць: трэба жыць, І […]...
- Санет кахання Чаго саромецца, – ты у маім санеце, Як у аазісе закінутым, адна, Надзейна ахаваная штодня Ад цынікаў, якіх нямала ў […]...
- Беларускі санет Адзін мой сябра – у Амерыцы хвалёнай, другі – у Польшчы. Там у кожнага – свой рай. А я, цюхцяй, […]...
- Маю гонар, бо маю свае карані * * * Вадзіму Клімовічу Маю гонар, бо маю свае карані, маю глебу, з якой прараслі яны ў сэрца, маю […]...
- Парыжскі санет Барысу Забораву З чужога неба дождж ілье чужы, Блішчыць Дэфанс, прыгожы і няўтульны, І прывід Эйфеля, як каравульны, Разгублена стаіць […]...
- Я КАХАЮ! Я Кахаю – маё ў гэтым шчасьце! Я Кахаю – маё ў гэтым гора… Я з Каханьнем ня бачу нянасьця! […]...
- Трайны санет На сэрцы стыне лёд – Паўдзённаю істомай У безнадзеным веку – Пралунае плынь надзей Калядны карагод – Ланцуг без шанцу […]...
- ІСНАСЦЬ Як лісце залатое У сонечнай алеі, Твая – прысутнасць, мілая, Патрэбна на зямлі. Хай свет наш вар’яцее, Хай непагадзь шалее […]...
- Журба На могілках вецер галосіць, смутак гайдае над крыжам. Пад сонцам травеньскім рыжым жанчына у Госпада просіць: “Даруй нам Ўсявышні спакой, […]...
- Успомніце хоць раз таго забытага Успомніце хоць раз таго забытага, Што незабытна помніць толькі Вас. Магчыма, і не ведаеце Вы таго, Што свет далёкай зоркі […]...
- Што значыць літара адна Што значыць літара адна Ці змена склада слова? Як нітку выдзерці з радна – Палезе ўся аснова. Спрадвеку горад зваўся […]...
- Дарога дадому У безлічы шляхоў, Што лёс наканаваў, Дзе засталіся вузялкі На памяць, Не знойдзецца, бадай, Больш светлы за той шлях, Што […]...